دکتر پدرام سلطانی *

سال ۱۳۸۶ سال فراز و نشیب‌های زیادی در اقتصاد و تجارت کشور بود، فرازهایی معدود و کم‌دامنه و نشیب‌هایی متعدد و دامنگیر.

ساختار سنتی قدرت در ساختار اتاق بازرگانی ایران پس از ۲۸ سال به همت نمایندگان بخش‌خصوصی در هم شکست که شاید اثرات این تحول در سال‌های آینده برای بازرگانان و صنعتگران بیشتر هویدا گردد. بنزین سهمیه‌بندی شد و اگر‌چه این اقدام به طور مطلق اقدام مثبتی قلمداد نمی‌شود، اما از این منظر که بالاخره دیوار بلند هراس مسوولان از این اژدهای یارانه‌‌خوار کوتاه شد آن را باید به فال نیک گرفت. دولت به حسب تکلیف پای در مسیر واگذاری‌های بند ج اصل ۴۴ گذاشت و گرچه بخش‌خصوصی از این واگذاری‌ها نصیب چندانی نیافت، اما چالش‌های فراوری این حرکت نمایان شد و تصویری گویاتر از حجم و کشش اقتصاد ایران در فضای کنونی به دست آمد.

‌اما نشیب‌هایی مانند رشد افسار گسیخته تورم، عدول روز‌افزون از برنامه چهارم توسعه، اتکای بیشتر بودجه به نفت، افزایش هزینه‌ها و تبعات تحریم برای بخش‌خصوصی و تشدید مشکلات تجار و صنعتگران با سیستم بانکی، فضای کسب‌و‌کار کشور در سال ۸۶ را ملتهب و نامطلوب نمود.

سال ۸۷ را در حالی آغاز خواهیم کرد که این مشکلات هیچ‌کدام رو به بهبود نگذاشته‌اند، اما به مدد نفس‌نو بهاری و شروع دور دیگر گردش زمین امیدواریم که چرخ فلک امسال چرخ اقتصاد کشور‌مان را به سوی دیگر بچرخاند و دعای نوروزی حول حالنا الی احسن‌الحال ایرانیان به‌ داد اقتصاد سال ۸۷ کشور برسد.

*عضو هیات نمایندگان اتاق تهران