تبریز در عهد شاه طهماسب
گروه تاریخ و اقتصاد: وین چنتو دالساندری که در سال ۱۵۷۱ م (۹۵۰ خورشیدی) یعنی حدود پنجسالی قبل از مرگ شـاه طهماسباول به ایـران سفر کرده است، در سفرنامه خود درباره تبریز مینویسد: «تبریز، پایتخت تمامی امپراتوری ایـران در میان دشتی قرار گرفته به غایت وسیع که چندان فاصلهای با کوههای بلند ندارد. در نزدیکی شهر روی تپهای، بقایای دژ کهنسالی دیده میشود. به دور شهر حصاری نیست، و محیط آن از پانزده میل تجاوز میکند. این شهر چهل و پنج خیابان دارد که در آنها درختهای فراوان کاشته و پارکی ایجاد کردهاند.
گروه تاریخ و اقتصاد: وین چنتو دالساندری که در سال ۱۵۷۱ م (۹۵۰ خورشیدی) یعنی حدود پنجسالی قبل از مرگ شـاه طهماسباول به ایـران سفر کرده است، در سفرنامه خود درباره تبریز مینویسد: «تبریز، پایتخت تمامی امپراتوری ایـران در میان دشتی قرار گرفته به غایت وسیع که چندان فاصلهای با کوههای بلند ندارد. در نزدیکی شهر روی تپهای، بقایای دژ کهنسالی دیده میشود. به دور شهر حصاری نیست، و محیط آن از پانزده میل تجاوز میکند. این شهر چهل و پنج خیابان دارد که در آنها درختهای فراوان کاشته و پارکی ایجاد کردهاند. هوا در بهار و تابستان در نهایت اعتدال است. میوههای شهر از لحاظ خوبی و کیفیت نظیر ندارد. تمامی بازرگانان و کاروانهای کلیه نقاط ایـران از این شهر میگذرند و به همین سبب، تبریز اهمیت بازرگانی زیادی دارد، اما به واسطه جنگ از میزان داد و ستد کاسته شده است.»
از گزارش وینچنتو دالساندری به خوبی پیدا است که با وجود کساد تدریجی بازار تجارت، هنوز نواحی مختلف ایـران، به ویژه آذربایجان آباد بوده است. دالساندری در شگفت بوده است که چگونه مردم توانایی خوردن چهار نوبت خوراک را دارند و خود میافزاید که شاید گوارایی آب تبریز به گوارش کمک میکند.
ارسال نظر