روز تاسیس دانشگاه هاروارد

گروه تاریخ و اقتصاد: در ۲۸ اکتبر ۱۶۳۸ کالج هاروارد در کامبریج ماساچوست تحت نام کالج «جان هاروارد» توسط هیات قانون‌گذاران «مهاجرنشین (کلونی) خلیج ماساچوست» ساخته شد. این دانشگاه اولین موسسه آموزش عالی در آمریکای شمالی به شمار می‌رود. در همان سال جان هاروارد یکی از وزیران پیوریتن(فرقه‌ای از فرق مسیحی) و وزیر امور داخلی آمریکا که استاد یکی از شعبه‌های دانشگاه کمبریج بود در هنگام مرگ، نیمی از سرمایه و املاک خود را که ۷۸۰ پوند بود با چهارصد جلد کتاب به‌کالج بخشید و کالج مزبور در سال ۱۶۳۹ به‌افتخار این مرد، هاروارد نامیده شد. تاریخچه هاروارد در حقیقت از سال ۱۶۴۰ آغاز می‌شود. نخستین جشن دانش‌آموختگان دانشگاه هاروارد در سال ۱۶۴۲ برگزار شد. بر سردر این دانشگاه لوحه‌ای نصب شده که متن آن چنین است: «چون خداوند به‌سلامت ما را به‌سرزمین نیوانگلند رسانید، به یاری او خانه‌های خود را ساختیم و برای ادامه زندگانی خود وسایلی برآوردیم و مکان‌های مناسبی برای پرستش پروردگار بیفکندیم و به تشکیل یک دولت غیرنظامی همت گماشتیم؛ اما آرزوی بزرگی را که در قلب خود می‌پروراندیم و در پی تحقق آن روزشماری می‌کردیم، آموزش و پرورش بود که سعادت جاودانه در پی داشت. ما نمی‌خواستیم که دیو بی‌سوادی در کلیساها به جای ماند و کشیشان ما در تاریکی نادانی به‌سر برند.»

براساس منشور مورخ ۱۶۵۰ این کالج برای پیشرفت علم، هنر و ادبیات به‌آموزش جوانان انگلیسی و بومی اختصاص یافت. دومین ساختمان آن نیز «کالج بومیان»، درسال ۱۶۵۴ تاسیس شد و موسسه انتشارات و مطبوعات کالج که از سال ۱۶۳۸ تا آن زمان در ساختمان رئیس دانشگاه بود، به‌آن محل انتقال یافت. به‌احتمال قوی در سال‌های ۱۶۶۱ و ۱۶۶۳، ترجمه کتاب مقدس به‌زبان بومیان آن سرزمین، توسط جان الیوت در همین کالج به‌چاپ رسیده است. باتوجه به‌حمایت‌های مالی که دانشگاه برای پیشرفت اهداف خود از خارج دریافت کرد، از همان آغاز تاسیس به‌اهمیت شایانی دست یافت. منشور مصوبه دانشگاه هاروارد تا سال ۱۷۰۷، مرجع اساسی و تغییرناپذیر اداره دانشگاه به شمار می‌رفت. بر مبنای این منشور، سازمانی مرکب از یک رئیس و یک خزانه‌دار و پنج استاد به طور رسمی مقررات اداری دانشگاه را وضع نموده و به‌امور مالی و هزینه کردن وجوه دریافتی، نظارت مستقیم داشتند. این سازمان به‌وسیله هیات ناظرانی که در سال ۱۶۴۲ تعیین شده بود، کنترل می‌شد. کم‌کم اوضاع و احوال ایجاب کرد که هیات اداره‌کننده دانشگاه، از استادان مقیم آن تشکیل شود. امروزه دانشکده‌های گوناگون، دارای هیات‌های قانون‌گذاری هستند که مستقیما عهده‌دار نظم و برقراری آرامش در محیط دانشکده هستند. در اوان تاسیس این دانشگاه، هیات ناظران از بین نمایندگان مشترک ایالت (دولت) و کلیسا تشکیل شده و دولت که موسس و مدیر کالج بود، سازمان هاروارد را یک بنگاه دولتی تلقی کرده که در این راستا اختلافات تنگ‌نظرانه و متعصبانه نیز نمایان بود و سرانجام این کشمکش‌ها به سود دانشگاه هاروارد پایان یافت. در سال ۱۷۸۰ کالج هاروارد به دانشگاه هاروارد تغییر نام یافت.