لیست مشکلات چایکاران شمال

دنیای اقتصاد - رشت - مجتبی عابدینی: سال‌ها است که کشاورزان چایکار گیلانی با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کنند و در نبرد با این غول مشکلات همیشه بازنده بوده‌اند و روز به روز بر مشکلاتشان افزوده شده؛ به طوری که این مهم باعث تغییر کاربری، تغییر نوع محصول کشت و فروش باغات چای در طول سال‌های اخیر شده است. بارها و بارها در طول سال‌های گذشته این مهم از سوی نشریات و خبرگزاری‌ها و رسانه ملی مطرح، بررسی و موشکافی شده است، اما با تمام تلاش‌هایی که از سوی مسوولان به خصوص در طول چند سال گذشته صورت گرفته، هنوز چایکاران با مشکلات دست در گریبانند و به دنبال کسب روزی از راهی به جز چای و چایکاری هستند.

البته مشکلات موجود در صنعت چای باعث شده که در طول سالیان گذشته کیفیت برداشت توسط کشاورزان چایکار سیری نزولی پیدا کند و تنها کمیت مدنظر قرار بگیرد. در گذشته برداشت چای به صورت دستی صورت می‌گرفت، اما هم‌اکنون قیچی‌های فلزی با تولید ضایعات فراوان این کار را انجام می‌دهد.

مصطفی نصرالهی، مدیرعامل اتحادیه چایکاران شمال عدم بازار مناسب برای فروش چای خشک، عدم بهزراعی مناسب با برنامه، نامناسب بودن قیمت تضمینی برگ سبز با توجه به تورم موجود در جامعه، عدم هماهنگی و نبود قانون مشخص در خصوص بازشدن کارخانه‌ها و همچنین اختیاری بودن مدیریت کارخانه‌ها توسط مدیران که سبب خواب برگ‌های برداشت شده و تجمع در کارخانه‌های مناطق دیگر می‌شود را از جمله مهم‌ترین مشکلات موجود چای کشور برشمرد.

وی افزود: رها شدن باغات چای به دلایل مختلف از جمله به صرفه نبودن قیمت برگ و عدم اطمینان از فروش برگ سبز، قدمت طولانی بیشتر کارخانه‌های تولیدی و فرسوده بودن دستگاه‌های تولیدی و تولید سنتی همچون گذشته، قاچاق چای و عدم توان رقابتی تولید‌کننده‌های داخلی و عدم تمایل داشتن دانش روز و پایین بودن توان علمی در بخش تولید اعم از باغ و کارخانه به دلایل مختلف اقتصادی که عرصه رقابت برتر چای وارداتی را مهیا کرده از دیگر مشکلات چای است.

مدیرعامل اتحادیه چایکاران شمال ضمن تقدیر از زحمات مسوولان در احیای سازمان چای گفت: فراهم شدن فروش چای خشک یا احیای کارخانه نمونه، بها دادن به بخش خصوصی و رعایت اصل ۴۴ باید از یک زمان آغاز می‌شد، اما با وجود همه این موارد مهم تغییری در سفره مردم مشاهده نشده زیرا بهای برگ سبز افزایش نیافت و از طرفی پرداخت بهای برگ سبز چایکار هنوز به طور کامل پرداخت نشده و لازم است کلیه مسوولان و دولت به سازمان چای و اتحادیه در راه افزایش آسایش چایکاران و رونق زندگیشان کمک کنند.

وی با اشاره به تصمیم دولت برای انتقال برخی از سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها به استان‌های دیگر کشور گفت: بحث استقرار سازمان چای در شمال در صورتی که مردم با مراجعه به این سازمان بتوانند مشکلاتشان را حل کنند، تاثیرگذار خواهد بود و از طرفی هم شهر لاهیجان از بابت بعد مسافت غرب مازندران و گیلان مناسب بوده و دسترسی مردم به معاونت وزارتخانه کشاورزی را آسان‌تر خواهد کرد، اما باید توزیع درآمدها و خدمات رسانی با استفاده از ابزاری اعم از مالی، نیروی انسانی و دانش روز صورت بگیرد.

نصرالهی بهبود در سفره زندگی چایکاران و رغبت آنان به ادامه فعالیت را در صورت انجام آیتم‌های مختلفی امکان‌پذیر دانست و گفت: برای ارتقای چای و چایکاری باید شرایط را به گونه‌ای تعیین کرد که پرداخت وام تنها به افرادی انجام گیرد که طرح به‌زارعی را به نحو احسن اجرا کنند و از طرفی پول مورد نظر نیز تامین‌کننده یک سال مالی آنان باشد، همچنین به طور همزمان دستگاه‌های تولیدی چای خشک نیز باید به روز شوند و قیمت برگ سبز با نرخ تورم محاسبه شود.

وی ادامه داد: باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که اگر جوانی بخواهد به عنوان کارگر در باغات چای مشغول به کار شود بتواند درآمدی حداقل برابر با قانون کار را داشته باشد تا رغبتی برای ادامه کار در او ایجاد شود.

مدیرعامل اتحادیه چایکاران شمال گفت: در خصوص تغییر کاربری باغات چای باید یادآور شویم که ما قانون را بیان می‌کنیم، اما اجرا نمی‌کنیم، از طرفی کلیه مسوولان استان نیز در راستای افزایش تامین نیاز مالی مردم حاضرند در تغییر کاربری کمک کنند. نصرالهی افزود: به طور حتم کشاورزان با فروش باغات چای و تبدیل آن به سود بانکی می‌توانند ۱۰ الی ۲۰ برابر درآمد حاصل از باغات درآمد کسب کنند.

وی اظهار کرد: قیمت برگ سبز نباید با هزاران نامه و خواهش افزایش یابد،از طرفی افزایش قیمت اگر با افزایش قیمت سایر کالاها روبه‌رو شود مشکلی را حل نخواهد کرد.

نصرالهی در پایان خاطرنشان کرد: به دلیل فرسوده و قدیمی بودن دستگاه‌های کارخانه‌ها چای‌سازی و تولید نامناسب چای شرایط رقابت در بازار با مشکل مواجه است و از طرفی عمر طولانی بوته‌ها برای بعضی از کارخانه‌ها به روز شده هم مشکل ایجاد می‌کند.

وی در ادامه گفت: نکته مهم دیگر اینجاست که برداشت برگ در دستگاه‌های ما بر اساس برداشت دستی بوده، اما امروز قیچی فلزی با تولید ضایعات داخل زنبیل، تولید کارخانه‌ها را هم به سمت ضایعات سوق داده است.