عضو کمیسیون صنایع تاکید میکند
حمایت از صنایع کوچک، به شرط افزایش بهرهوری
شهرکهای صنعتی همواره یکی از امیدهای دولت برای رشد و توسعه صنعتی و افزایش اشتغال و رونق آن در کشور به شمار میروند و دولت نیز تلاش دارد تا به انواع مختلف نسبت به حمایت از صنایع استقرار یافته در این شهرکها مبادرت ورزد. در این میان، اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها نیز تلاش دارد تا با حمایت از صنایع استقرار یافته در این شهرکها، راه را برای توسعه هرچه بیشتر و بهکارگیری بهرهوری در این صنایع بیش از گذشته هموار سازد. بسیاری از کارشناسان معتقدند که در کنار حمایتهای دولت برای حفاظت از این صنایع در مقابل آثار احتمالی قانون هدفمند کردن یارانهها، خود صنایع نیز باید با افزایش بهرهوری و کارآیی، حرکتی رو به جلو در اقتصاد توسعهمحور کشور با اجرای قانون، ایفا کنند.حمیدرضا فولادگر، عضو کمیسیون صنایع مجلس شورای اسلامی نیز بر همین باور است. وی میگوید: «صنایع باید در کنار حمایتهای دولت در اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها، به سمت بهرهوری و بالا بردن کارآیی مصرف انرژی خود پیش روند.
***
به اعتقاد فولادگر، صنایع در مقابل اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها به سه دسته تبدیل میشوند. دسته اول صنایعی هستند که بیش از دو گروه دیگر، از واقعی شدن قیمت حاملهای انرژی متاثر میشوند. این دسته، صنایعی هستند که نقش انرژی در تولیدات آنها بیش از سایر گروهها است؛ البته این جمله لزوما به معنای مصرف انرژی بهعنوان سوخت نیست، بلکه این صنایع از انرژی به عنوان خوراک اولیه خود استفاده میکنند. وی میافزاید: «گروه دوم صنایعی هستند که از انرژی به عنوان سوخت دستگاهها و ماشینآلات خود استفاده میکنند و به نوعی برای تولید یک محصول، حتما باید سوخت مورد نیاز دستگاهها تامین شود و سپس کار تولید کلید خورد.»عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی، دسته سوم را صنایعی میداند که در تاسیسات جانبی خود از انرژی استفاده میکنند و به نوعی انرژی، سهم کمتری نسبت به دو گروه دیگر در سبد هزینهای آنها دارد. این صنایع به تبع همین رفتار، تاثیرپذیری کمتری هم از اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها دارند.» وی میگوید: «به عنوان مثال یک شرکت فولادی، در عملیات احیای مستقیم فولاد، از مواد نفتی مایع و گاز بهرهبرداری بیشتری انجام میدهد یا در صنایع آلومینیوم و مس، در کنار سوخت، آب و برق زیادی نیز مصرف میشود که میتواند در افزایش هزینهها موثر باشد.»فولادگر میگوید: «البته دولت تمهیداتی را در نظر گرفته است که بتواند با بستههای حمایتی، تمامی این سه گروه را تحت پرچم حمایتی خود قرار دهد، اما به تبع آن گروه اول که آسیب پذیری بیشتری دارند، مورد حمایت بیشتری هم واقع میشوند.»این نماینده مجلس شورای اسلامی معتقد است که عملکرد دولت در بازتوزیع درآمدهای ناشی از اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها میان بخشهای تولید و صنعت، میتواند سرنوشت این صنایع را تغییر دهد.به گفته وی، صنایع کوچک و متوسط نیز در همین سه دسته طبقه بندی میشوند و براساس فرمولهای ذکر شده، مورد حمایت قرار گیرند، چراکه این صنایع همانطور که به سرعت رشد و رونق میگیرند، به سرعت هم ممکن است دچار آسیب شوند. بنابراین باید تمهیداتی به کار بسته شود که بتوانند روی پای خود بایستند، البته بخشی از این کار به دوش خود صنایع کوچک و متوسط است. فولادگر میگوید: «در سالهای گذشته سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی توانسته است عملکرد خوبی در رابطه با رشد و توسعه صنایع کوچک و متوسط و شهرکهای صنعتی داشته باشد، اما این بخش جای کار بسیاری دارد و انتظار میرود که نقشآفرینی بیشتری در عرصه صنعتی کشور داشته باشد.»وی از ارائه پیشنهادی برای تبدیل شدن سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی به یک سازمان توسعهای خبر میدهد و تصریح میکند: «مجلس با این موضوع موافق است». فولادگر میگوید: «صنایع کوچک از نقش مهمی در دنیا برخوردارند و بیش از ۹۰ درصد اشتغال جهان به صنایع کوچک و متوسط اختصاص دارد.»وی میافزاید: «فراهم نبودن امکانات زیربنایی مهمترین مشکل شهرکهای صنعتی در سالهای گذشته بوده و به نظر میرسد تمامی دستگاهها باید برای رفع این مشکل کمر همت گمارند تا بتوان راه را برای جذب سرمایهگذاران خارجی و داخلی در این شهرکها هموار کرد.»به اعتقاد وی، حمایت از سرمایهگذاران بخش خصوصی و تشویق آنها از اهمیت بالایی در توسعه و رونق شهرکهای صنعتی برخوردار است. در همین راستا علاوه بر بودجهای که باید برای ایجاد و توسعه شهرکهای صنعتی اختصاص یابد، تسهیلات مالی نیز باید در اختیار صنعتگران و فعالان صنایع کوچک و متوسط قرار گیرد.
ارسال نظر