شماره روزنامه ۶۰۰۴
|

آرشیو اخبار :

  • نیوشا امینیان / راهنمای تور
    یزد این شهر کویری در خم هر کوچه و برزن با فراست، دانایی و هنر ریشه‌دارش میخکوبمان می‌کرد. در قسمت پیشین از برج خاموشان، فلسفه‌ گل ترمه و مهمان‌نوازی یزدی‌ها برایتان گفتم. این قسمت که بخش پایانی این سفرنامه است از آخرین ساعات حضورمان در یزد و فرصت کوتاهی برای بازدید از جاذبه‌های نایین می‌گوید.
  • «مرند در دشتی زیبا قرار دارد با نهرها و باغ‌های فراوان؛ اما قسمت داخلی مرند عبارت است از شهری کوچک که دارای بازاری است.
  • ابودلف، سفرنامه مشهورش را در سال 341 ه.ق نوشته است. یعنی چند دهه پیش از زلزله‌ ویرانگری که شهر «عظیم و شکوهمند» حلوان را با خاک یکسان کرده است. ابودلف از «ذهاب» تا «مرج‌القلعه» یعنی مجموعه‌ قلعه یزدگرد را «حلوان» نامیده است. مورخانی مانند ابن حوقل، مقدسی و اصطخری از حلوان به‌عنوان شهر متمدن نام برده‌اند. در دوران معاصر نیز فئودور مینورسکی و ایگور دیاکونوف بر وجود این شهر تاریخی تاکید کرده‌اند.
  • یاکوب ادوارد پولاک در سفرنامه خود علاوه بر ابعاد سیاسی به بسیاری از جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی زیست ایرانیان نیز توجه کرده است. از جمله در بخشی به فرهنگ شکار در میان ایرانیان پرداخته و روایتی از چگونگی شکار و شکارگاه‌های عمده به‌دست می‌دهد. هرچند اظهارات پولاک عمدتا ناظر بر ارتباط شکار با دربار است، اما از لابه‌لای آن می‌توان دید در آن دوران چگونه به امر شکار توجه می‌شده و لوازم آن چه بوده است. در ادامه بخشی از روایت وی در این‌باره را می‌آوریم.
  • جلال آل‌احمد، نویسنده و محقق بزرگ معاصر ۱۱ آذر ماه 1348 در 46 سالگی چشم بر جهان فروبست. او تاثیری چشمگیر در فضای فرهنگی و اجتماعی دهه 40 و 50 داشت. آل‌احمد نویسنده کتاب‌های ارزشمندی همچون «نفرین زمین»، «سنگی بر گوری»، «مدیر مدرسه»، «سه‌تار»، «خسی در میقات»، «درخدمت و خیانت روشنفکران» و «غرب‌زدگی» است. سفرنامه «اورازان» یکی از آثار خوب تحقیقی آل‌احمد محسوب می‌شود که نشانگر توجه او به اجتماعیات و زندگی مردم است.
  • عباس میرزا ولیعهد، اولین گروه دانشجویان را برای تحصیل به اروپا فرستاد.
  • ثبات پدیدآمده و امنیت برپاشده در روزگار صفویه بر زندگی مردم بسیار اثرگذار بود. این امنیت و ثبات به‌ویژه در رویکرد شاه عباس یکم به‌چشم می‌آید. پدیده‌هایی چون راهزنی تا پیش از روزگار وی فراوان بود و یکی از مسائل راه‌های ایران و بازرگانان به‌شمار می‌آمد. شاید گزافه نباشد اگر بگوییم امنیت به معنای وضعیت شایسته تا پیش از دوره شاه عباس وجود نداشته است. پاره‌ای منابع درباره امنیت دوران وی البته اغراق نیز کرده‌اند. همچنین روایت‌هایی درباره کوشش‌های وی در زمینه ایجاد تاسیسات رفاهی مانند روایت ساخت ٩٩٩ کاروانسرا آمده است که اغراق‌آمیز به‌نظر می‌آید.
  • کنت‌دوسرسی، سفیر دولت فرانسه در زمان محمدشاه قاجار است که در سال ۱۸۹۳ میلادی‌ (۱۲۵۵ هجری قمری) در ایران زندگی می‌کرد. او اطلاعات ارزشمندی در مورد مسائل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ایران در سفرنا‌مه‌ای که از خود به یادگار گذاشته، آورده است. وی در بخشی از سفرنامه خود به دوره محمدشاه قاجار و تلاش‌های این شاه در سامان ارتش جدید اشاره دارد.
  • بیشتر مسافران خارجی در سفرنامه‌های خود وصفی از برج کبوتر در دشت مرکزی ایران آورده‌اند. شرح بروگش در این باره گویا است. او در وصف: «دشت پر آب و سر سبز تهران در نزدیکی اصفهان» می‌نویسد: «در این دشت در فواصل مختلفی از یکدیگر برج‌هایی دیده می‌شد که آنها را برج‌های کبوتر می‌نامیدند.