رئیس انجمن صادر‌کنندگان صنایع‌دستی گفت: «برای رشد هر‌چه بیشتر صادرات صنایع‌دستی، باید بخشی از بودجه‌ فرهنگی دستگاه‌ها در اختیار حوزه صنایع‌دستی و صادرات آن قرار گیرد تا پیام صلح و دوستی ایران به مردم دنیا از طریق ارسال کالای فرهنگی کشورمان منتقل شود.» به‌گزارش میراث‌آریا، مجیدرضا حریری اظهار کرد: «از گذشته چالش‌های صادرات صنایع‌دستی دو بخش است؛ اولی چالش‌های کلی در صادرات غیرنفتی و ناگستردگی بازار فروش است و دوم مربوط به صدور یک کالای فرهنگی است که صنایع‌دستی جزو این دسته است.» او ادامه داد: «در صادرات، کالاهایی مثل مواد خام اولیه مورد درخواست شرکت‌های بزرگ هستند و درنهایت روی محصول حاصل‌شده اسم و نشانی از کشور مبدأ نیست، اما در محصولات فرهنگی، مثل صنایع‌دستی، تصویر ذهنی مثبت مخاطب در خرید و ارائه آن محصول مهم است و اینجا دیپلماسی سیاسی براساس دیپلماسی فرهنگی و اقتصادی کشورمان اهمیت می‌یابد تا این دید مثبت به‌وجود آید.»

حریری با اشاره به نبود سیستم جامع تامین کالا به‌منظور هدایت تولید‌کننده به‌سمت بازارهای هدف برای تولید انبوه، اضافه کرد: «چالش بعدی ناشناخته ماندن تجارت در حوزه صنایع‌دستی است. تا وقتی که آمار گردشگر واقعی از آمار کلی ورود خارجی‌ها به کشور جداگانه محاسبه نشود، این چالش باقی است. نکته بعدی هم ناشناخته ماندن تجارت صنایع‌دستی برای تجار و سرمایه‌داران بزرگ است که خوشبختانه اکنون این حوزه در میان تجار درحال بازیابی اهمیت و جایگاه خود است.» این فعال بخش خصوصی خاطرنشان کرد: «ناگفته نماند که از سال ۹۳ تا ۹۵، یعنی در بازه‌ای که شیب رشد بسیاری از اقلام صادراتی صفر بود، صادرات صنایع‌دستی به‌طور متوسط هر سال نسبت به سال قبل میانگین ۳۰درصد رشد را نشان می‌داد و این سیر صعودی حاکی از فعالیت‌های خاص و برنامه‌های درست عوامل دخیل در حوزه صنایع‌دستی است؛ البته این برنامه‌ها زمانبر هستند و احتیاج به برنامه‌های پایدار در این حوزه داریم.»