جریان دانشجویی در سال ۷۸ بسیار عاقلانه‌تر از از مسئولان عمل کرد!
به گزارش اقتصادنیوز ، غلامرضا ظریفیان، معاون وزیر علوم در دولت اصلاحات، در نشستی که با همت انجمن اندیشه و قلم در محل خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد، درباره تحولات جنبش دانشجویی و انشعاب دفتر تحکیم گفت: «در فاصله سال ۷۴ تا ۸۰ اتفاقات مهمی افتاد که منجر به انشعاب در تحکیم شد، جریان چپ در دنیا شکست خورد، اینترنت وارد جهان شد و دنیای ما انقلابی‌ها را گسترش داد. نیازی که کشور به سازندگی داشت موثر بود و آقای سروش که کاملا مرزبندی با جریان چپ داشت، جریان آوانگارد جنبش دانشجویی را تحت تاثیر قرار داد.»
ظریفیان در این جلسه که با محوریت کتاب «عبور از تحکیم» برگزار شد، درباره تحولات گفتمانی جریان دانشجویی در دهه هفتاد گفت: «گفتمان ۷۰ ساله جریان دانشجویی که تحت تاثیر جریان چپ بود، کمی یخش آب شد؛ دیگر مسئله اصلی آن عدالت نبود، آزادی و توسعه سیاسی بود و دنیای جدیدی را تجربه می کرد که نگاه مسلط گفتمان گذشته را به حاشیه می راند.»
تغییر گفتمان دفتر تحکیم
ظریفیان ادامه داد: اتفاق دیگر افزایش حجم دانشگاه بود، دانشگاه تا ۱۹۸۰ در جهان متکی بر الیت و نخبگان بود، اما در ۱۶ سال جمعیت دانشجو در دنیا ۶ برابر و در ایران تعداد دانشجو ۱۳ برابر شد و از ۱۷۰ هزار نفر به ۲ میلیون نفر رسید. دانشگاه الیت خود را در برابر جامعه مسئول می‌دانست، اما مسئله دانشگاه توده‌ای با نخبه متفاوت است، دیگر محوریت سیاست کم شد.
در آن مقطع شوراهای صنفی، کانون‌های فرهنگی و زیست محیطی و هنری را از موسیقی تا نهج البلاغه فعال کردیم، چون فضای عمومی دانشگاه این‌ها را طلب می‌کرد و تحکیمی‌ها با ما جر و بحث داشتند که دانشگاه را ضدسیاسی می کنید.
به نظر من با وجود نقش اقدامات امنیتی و بازی برخی با دانشجویان، نقطه کانونی که منجر به انشعاب تحکیم شد، تغییر گفتمان، از نگاه تکلیفی به نگاه حقوقی، بود. من معتقدم جریان دانشجویی در سال ۷۸ بسیار عاقلانه تر از از مسئولانی مثل ما عمل کرد.
(در دولت اصلاحات) آیین نامه‌ای درباره هویت انجمن‌های اسلامی به شورای عالی انقلاب فرهنگی بردیم تا بقیه تشکل‌ها هم بدون تابلوی اسلامی فعالیت کنند. مرحوم آقای مصباح دعوای مفصلی با ما کرد که می‌خواهید بهایی‌ها را در کشور حاکم کنید؟
در دوره احمدی‌نژاد اصلاً نسل دانشجو عوض شد و با نسلی روبه‌رو بودیم که می‌خواست زندگی کند، در نظام هم برخی از تحکیم احساس خطر می کردند و تشکل‌های موازی ایجاد کردند.
