جوزف نای| ترامپ رفت، ترامپیسم ماند

به گزارش اقتصادنیوز، جوزف ساموئل نای، دانشمند ۸۳ ساله علوم سیاسی و نظریه‌پرداز نئولیبرالیسم در روابط بین‌الملل و مبتکر مفاهیمی چون وابستگی متقابل نامتقارن و پیچیده، قدرت نرم و قدرت هوشمند (توانایی ترکیب قدرت سخت و نرم در یک استراتژی موفق) که مورد توجه اعضای دولت کلینتون و سپس دولت اوباما قرار گرفت. وی رئیس پیشین دانشکده جان اف کندی در دانشگاه هاروارد است، و در اکتبر ۲۰۱۴ جان کری، وزیر خارجه دولت اوباما، نای را به عضویت هیئت سیاسی امور خارجه منصوب کرد.

جوزف نای به تازگی و پس از شکست دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری با نشریه پراجکت سیندیکیت به گفت‌وگو نشسته و می‌گوید پیام انتخابات آمریکا این است که ترامپیسم حتی بدون ترامپ زنده خواهد ماند. متن گفت‌وگوی جوزف نای با پراجکت‌سیندیکیت در ادامه آمده است.

سوال: شما در ماه سپتامبر در توئیتر نوشتید: "پیروزی انتخاباتی ترامپ ممکن است سیاست داخلی را روشن کند، اما تأثیر او بر سیاست جهانی می‌تواند تحول آفرین باشد، به ویژه اگر دوره دوم ریاست‌جمهوری را به دست آورد." خوب ، او دوره دوم خود را کسب نکرده است. آیا این برای اطمینان از اینکه واقعاً در "پایان یک حادثه تاریخی" قرار گرفته ایم کافی است؟ چه تغییراتی را نمی‌توان لغو کرد، یا حداقل به راحتی نمی‌توان انجام داد؟

جوزف نای: در صورت انتخاب مجدد ترامپ ، ترمیم کردن آسیب‌های وارد آمده به نظام بین‌المللی، نهادهای چند جانبه و اتحادها بسیار دشوار بود. همانطور که یکی از دوستان اروپایی به من گفت ، "سخت است که نفس خود را به مدت چهار سال حبس کنید. برای هشت سال غیرممکن است.

اما جو بایدن قول داده است که دوباره به توافقنامه آب و هوایی پاریس و سازمان بهداشت جهانی بپیوندد و اتحادهای پرتنش آمریکا را تقویت کند. این‌ اقدامات مقدماتی نشانه‌های خوبی بهمراه دارد. با این وجود ، احیای اعتماد نیاز به گذر زمان دارد، مهمترین دلیل این امر این است که بیش از ۷۰میلیون آمریکایی رای خود را به ترامپ می دهند. این نشان می‌دهد که ترامپیسم، حتی بدون ترامپ ، زنده خواهد ماند.

سوال: در کتاب «آیا اخلاقیات مهم است؟ روسای جمهور و سیاست خارجی از روزولت تا ترامپ» شما ۱۴ رئیس جمهور را از سال ۱۹۴۵ ارزیابی کردید و به درجه رسمی "ناقص" را به ترامپ دادید. حالا چه نمره ای به او می دهید؟ چه سیاست‌های اولیه‌ای بایدن را در مسیر تبدیل شدن به چهارمین رئیس جمهور "عالی" قرار می دهد؟

جوزف نای: بر اساس ارزیابی واقعیت‌سنج‌های واشنگتن پست که ترامپ در دوره ریاست جمهوری یک دوره‌ای خود بیش از 20 هزار دروغ گفته است. همه سیاستمداران گهگاهی دروغ می‌گویند ، اما تکرار و میزان دروغگویی‌های ترامپ - که شامل تلاش‌های مستمر برای مشروعیت‌زدایی از نتایج انتخابات سال 2020 است- ارزش اعتمادی را که در یک دموکراسی ضروری است ، فروکاسته است. در واقع، در میان 14 رئیس جمهوری که من رتبه‌بندی کردم، ترامپ بی‌اخلاق‌ترین مورد است. بنابراین، با احتساب اتمام دوره ریاست جمهوری او، اکنون درجه "ناقص" را به "مردود" تغییر می‌دهم. برای جو بایدن، ترسیم یک مسیر به سمت تعالی باید با تأکید بر صداقت و اعتماد در داخل و خارج از کشور آغاز شود.

سوال: اخیراً خاطرنشان کردید: «بدیهی است که رقابت قدرت‌های بزرگ همچنان یکی از جنبه های مهم سیاست خارجی است، اما ما نباید اجازه دهیم این تهدیدهای امنیتی فراملی روزافزونی که فناوری اطلاعات در دستور کار قرار داده است، پنهان شود». ارکان برنامه موثر امنیت سایبری ایالات متحده کدامند؟ آیا نظارت سیاسی فزاینده و تنظیم موشکافانه مقررات شرکت‌های فناوری مانند فیس بوک، گوگل و توییتر -که شما از آنها به عنوان "ابزار قدرت آمریکایی" یاد کردید- پیشرفت در این جبهه را نشان می‌دهد یا سیاست گذاران روی موضوعات غلط تمرکز دارند؟

جوزف نای: در اوایل سال جاری ، کمیسیون دو طرفه فضای سایبری سولاریوم دستور کار مفصلی را ارائه داد که شامل بهبود دفاع و بازدارندگی در داخل کشور و همچنین تلاش برای مذاکره در مورد هنجارهای بین المللی بود. در داخل کشور، بهبود یافتن تنظیم مقررات، مانند آنچه در برخی مناطق مشاهده می کنیم ، ضروری خواهد بود.

در سطح بین المللی، کمیسیون جهانی ثبات در فضای مجازی (که من نیز عضو آن بودم) در گزارش سال گذشته خود به این نتیجه رسید که برای یک پیمان قانونی الزام آور زود است. اما می‌توانیم هنجارهای رفتاری مورد انتظار را ایجاد کنیم، یک حد وسط انعطاف‌پذیر بین معاهدات سخت و بی عملی. گزارش کمیسیون مجموعه‌ای از هشت هنجار را پیشنهاد کرد، که خلأهایی را در اصول قبلاً اعلام شده برطرف می‌کند و بر روی موضوعات فنی که برای ثبات سایبری اساسی هستند تمرکز دارد. چنین هنجارهایی را می‌توان به عنوان نقاط مرجع مشترک در تکامل مباحث بین‌المللی دانست. اما حتی اگر آنها به طور گسترده‌ای پذیرفته شوند، ما هنوز یک راه طولانی در پیش داریم.

سوال: در ماه اوت، شما مرحوم برنت اسکوکرافت -که به عنوان مشاور امنیت ملی روسای جمهور جرالد فورد و جورج بوش پدرخدمت کرد- را به عنوان "الگویی برای یک کارمند عمومی مدرن" ستایش کردید. ترامپ در همین سال چهار مشاور امنیت ملی را به کار گرفت و در زمان تصدی وی، کارمندان دولت به نوعی مهاجر و مسافر بودند. دولت بایدن چگونه باید در زمینه بازسازی و تقویت مجدد ایده خدمات عمومی کار کند؟ آیا برای بایدن چهره‌های دیگری غیر از اسکوکرافت وجود دارد که باید طی این روند از آنها الهام گرفته یا به آنها گوش فرا دهد؟

جوزف نای: تعداد زیادی از کارمندان دولتی در هر دو حزب سیاسی باقی مانده اند. فقط در انتخابات تازه به پایان رسیده، کارمندان انتخاباتی در طی یک بیماری همه‌گیر با شمارش صادقانه آراء، رکورد تعداد مشارکت‌کننده را ثبت کردند و مقامات مختلف امنیت سایبری از هک شدن سیستم انتخاباتی  توسط هکرهای خارجی و داخلی  کمک کردند.

در طول جلسات استیضاح ترامپ، برخی کارمندان دولت شغل خود را برای شهادت دادن علیه وی به خطر انداختند، و این نمایش صداقت و شجاعت است که برای بقیه ما یک درس مدنی است. و همانطور که ایالات متحده با کرونا دست و پنجه نرم می کند، متخصصان دولتی مانند آنتونی فائوچی، رئیس انستیتوی ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی در سازمان ملی بهداشت، حقیقت را با قدرت می‌گفتند.

اما نزدیک به چهار سال اقدامات ترامپ لطمه بزرگی به ویژه به هیئت دیپلماتیک وزارت امور خارجه وارد کرده است. بایدن باید از آنجا شروع کند.

سؤال: مهمترین درسی که بایدن باید از چهار سال گذشته بگیرد چیست؟

جوزف نای:‌ دموکراسی به همان اندازه که به آرای مردم وابسته است، به ارزش‌ها و هنجارهای اخلاقی نیز متکی است. بایدن باید سعی کند آن گاردریل‌های دموکراتیک را دوباره راه‌اندازی کند. به همین ترتیب، سیاست خارجی فقط به قدرت نظامی و اقتصادی ما بستگی ندارد، بلکه به قدرت نرم تولید شده توسط نمونه‌های اخلاقی ما نیز بستگی دارد - قدرت نرمی که طی چهار سال گذشته به شدت افول کرده است.

سؤال: بایدن با میراث دولت باراک اوباما، که در آن به عنوان معاون رئیس جمهور خدمت می‌کرد، به مبارزه با ترامپ برخاست. بایدن چه جنبه‌هایی از آن میراث را باید حفظ کند و چه اشتباهاتی را نباید تکرار کند؟

جوزف نای: بایدن با اختلاف بیش از ۵ میلیون در آرای مردمی و با اختلاف قابل توجهی در کالج انتخاباتی پیروز شد. اما عموم مردم بر اساس مناطق و بر اساس جهت گیری‌های فرهنگی، به دوقطبی روستایی در مقابل شهری تقسیم می شوند. سیاست‌های هویتی، مسائل را پیچیده می کند. بایدن باید در مسیر سیاست های اوباما مانند بهبود مراقبت های بهداشتی و مقابله با تغییرات آب و هوایی به طور جدی گام بردارد و در عین حال به دنبال روش هایی برای کاهش قطب‌بندی سیاسی و ایجاد اجماع باشد. کاری که آسان نخواهد بود.

سوال: شما قبل از انتخابات ، توییت کردید ، "ترامپ در تلاش است تا آرای شمارش شده پس از 3 نوامبر را غیر قانونی اعلام کند. مطبوعات باید در برابر وسوسه اعلام زودهنگام مقاومت کنند." چقدر چالش‌های اساسی‌ترین فرآیند دموکراتیک - انتخابات آزاد و منصفانه - بر قدرت نرم کشور تأثیر می گذارد؟ نتایج انتخابات -که در آن حمایت از ترامپ اکثراً از جانب سفیدپوستان حاصل شد- درباره تحول مفهوم آمریکا به عنوان "یک ایده ، نه یک قومیت" به ما چه می‌گوید؟

جوزف نای: در حالی که ترامپ تلاش می کند نتایج انتخابات را غیرقانونی جلوه دهد و در حالی که ممکن است اختلافات جزئی در شمارش آراء وجود داشته باشد، اما نتیجه روشن است. و در حقیقت، انتخابات شاهدی بر عملکرد فرایندهای دموکراتیک آمریکا، حتی در زمانه بحران است.

خبر بد این است که عموم مردم آمریکا به شدت دچار قطبش هستند - امری که حاکمیت را بسیار دشوارتر می‌کند. اما ما در گذشته از وضعیت قطبش بازیابی شده‌ایم. انتخابات 1968 با آشوب، ترور، نامزدی آشکارا نژادپرستانه جورج والاس و استراتژی جنوبی ریچارد نیکسون همراه بود. برقراری ارتباط مجدد با "ایده آمریکا" برای تسهیل دوباره قطبش جامعه ضروری خواهد بود.

سوال: در کتاب "آیا اخلاقیات مهم است" شما روش‌هایی را برای به کار بردن استدلال اخلاقی در سیاست خارجی پیشنهاد می‌کنید. کدام رهبران - در ایالات متحده یا جاهای دیگر - این کار را با موفقیت انجام داده اند؟ در همین راستا ، شما الکساندر ویندمن، مقام سابق شورای امنیت ملی که سال گذشته با شهادت در کنگره پیرامون رسوایی اوکراین‌گیت زمینه را برای استیضاح ترامپ فراهم کرد را تحسین کردید. با این حال ، با توجه به اینکه رفتار اخلاقی‌محور ویندمن با هزینه شخصی بالایی همراه بود و به کار نظامی وی پایان داد  چرا سایر مقامات باید از او الگو بگیرند؟

جوزف نای: من تحت تأثیر قرار گرفته ام که در پاسخ به بیماری همه‌گیر کووید-۱۹ برخی از کشورهای دموکراتیک عملکرد بهتری نسبت به بسیاری از حکومت‌های خودکامه داشته‌اند. علاوه بر این، موفق ترین رهبران دموکراتیک، پوپولیست‌هایی مانند ترامپ یا رئیس جمهور برزیل، ژائر بولسونارو نیستند، بلکه اجماع‌سازان عمل‌گرا مانند آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان و ژاکیندا آردرن ، نخست وزیر نیوزیلند هستند که به واقعیت ها و علوم توجه داشته‌اند.

در مورد مقاماتی مانند ویندمن ، درست است که آنها ممکن است هزینه صداقت را بپردازند، اما آنها همچنین افتخار، عزت و توانایی خوابیدن با وجدان راحت را به دست آورده‌اند. این باید دلیل کافی باشد.

کتاب‌های پیشنهادی جوزف نای

پراجکت سیندیکیت از جوزف نای خواسته در مورد چند کتاب که اخیراً تحت تأثیر آن‌ها قرار گرفته است، صحبت کند.

جهانی امن برای دموکراسی: انترناسیونالیسم لیبرال و بحران‌های نظم جهانی

نویسنده: جی. جان ایکنبری

این کتاب نتیجه یک عمر کار یکی از نظریه‌پردازان برجسته نظم بین‌المللی لیبرال است. ایکنبری به قرن نوزدهم باز می‌گردد تا ریشه‌های انترناسیونالیسم لیبرال را بررسی کند و از این بینش‌ها برای روشن کردن بحران امروز خود استفاده می‌کند، در نتیجه یک بررسی مهم از تلاش برای یک نظم جهانی باز، مبتنی بر قوانین و تدریج گرا است.

جنگ: درگیری چگونه به ما شکل داد

نویسنده: مارگارت مک میلان

مک میلان مورخ برجسته‌ای است که در مورد جنگ جهانی اول و پیامدهای آن در ورسای ماهرانه نوشته است. اکنون او دامنه کار خود را به موضوع گسترده جنگ، از دوران باستان تا مدرن و حتی به آینده گسترش داده است. این کتاب بسیار خواندنی و پر از بینش‌های جالب است.

به سوی ساختن جهانی بهتر: گزینه‌هایی برای پایان دادن به جنگ سرد و ایجاد یک جبهه مشترک المنافع جهانی

نویسندگان: فیلیپ زلیکوف و کاندولیزا رایس

وزیر امور خارجه پیشین ایالات متحده، که اکنون موسسه هوور را در استنفورد هدایت می‌کند، با یک استاد برجسته تاریخ در دانشگاه ویرجینیا همکاری داشته تا تصمیمات اساسی که نظم بین‌المللی پس از جنگ سرد را شکل داده است، توصیف کنند. رایس و زلیکوف به عنوان متخصصان و دیپلمات‌های ماهری که در جریان رویدادهای مهم حضور داشتند، با موفقیت چگونگی دنیای قدیم به پایان رسید و جهان کنونی ظهور کرد.