شماره روزنامه ۵۹۷۵
|

آرشیو اخبار : دنیا

  • نتایج انتخابات پارلمانی بریتانیا نشان از یک چرخش بزرگ در سیاست یک سده اخیر این کشور داشت. کارگران با دشمن دیرینه خود دست دوستی داده‌اند. یکی از هواداران حزب کارگر در گفت‌وگو با نیویورک‌تایمز می‌گوید که در شرایط فعلی آنها رهبری مقتدر همچون تاچر را بر کوربین سوپر سوسیالیست ترجیح می‌دهند. چرا که کارگران در طول سال‌های گذشته از مهاجرت و اقتصاد پساصنعتی به شدت آسیب دیده‌اند، اما اکنون نومحافظه‌کاری جانسون می‌تواند به بهبود وضعیت آنها کمک کند.
  • نخست‌وزیر سابق و متحد سابق رجب طیب اردوغان روز جمعه 22 آذرماه گفت که در نظر دارد یک حزب سیاسی جدید تاسیس کند؛ چالشی که می‌تواند موجب شکاف در ائتلاف دولتی شده و ضربه‌ای سخت به فرصت‌های رهبر ترکیه برای انتخاب دوباره وارد آورد. «کارلوتا گال» در گزارش 13 دسامبر نیویورک تایمز نوشت که احمد داوود اوغلو که روزگاری متحد اردوغان بود و در دوران او وزیر خارجه ترکیه و سپس نخست‌وزیر شد روابط خود را با اردوغان گسست و این گسست رابطه، چالش مستقیم برای اردوغان است، چه داوود اوغلو وعده بازگشت به اصول و آرمان‌های اساسی حزب قدیمی‌شان را داده باشد. او که در میان فریاد و غریو و هیاهوی حامیانش در هتل «بال روم» در آنکارا سخن می‌گفت از حزب آینده‌اش پرده‌برداری کرد و گفت: «آینده از آن ملت ما و از آن ترکیه است». او در جمع هوادارانش گفت…
  • فرانسیس فوکویاما ترجمه: محمد حسین باقی
    رژیم تاسیس شده از سوی امپراتور جدید «گائوژو» نشان‌دهنده راهی میانه میان احیای کامل نظام فئودالی آزموده شده از سوی «شیانگ یو» و دیکتاتوری مدرن اولین امپراتور «شین» است. گائوژو همچون «شین شی هوانگ دی» از پایگاه قدرت در یک دولتِ از پیش موجود برخوردار نبود؛ میراث او [گائوژو] کاملا مبتنی بود بر کاریزمایش به مثابه رهبر موفق یک ارتش شورشی که با یک «استبداد» [تیرانی] منفور مبارزه می‌کرد. او رهبری ائتلافی از نیروهای گوناگون از جمله بسیاری از خانواده‌های سنتی و خاندان‌های حاکم سابق به منظور کسب قدرت را در دست داشت. افزون بر این، او باید نگران هجوم ایلیاتی‌های «شیونگنو» در شمال هم می‌بود. از این رو، توانایی اولیه‌اش برای تغییر شکل جامعه چین محدودتر از سلفش «شین» بود.
  • عابد اکبری کارشناس مسائل اروپا
    انتخابات پارلمانی بریتانیا که به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نقاط عطف تاریخ این کشور معرفی می‌شد، درحالی پایان پذیرفت که ازنظر تغییر الگوهای رای‌دهی، نتیجه کرسی‌ها برای احزاب و ازنظر پیروزی غافلگیرانه اکثریت محافظه‌کار پدیده‌ای تاریخی را در این کشور رقم زد. حزب محافظه‌کار با 6/ 43 درصد، یعنی 365 کرسی، حزب کارگر با 2/ 32 درصد، یعنی 203 کرسی و حزب ملی اسکاتلند با 9/ 3 درصد، یعنی 48 صندلی، در صدر جدول انتخاباتی بریتانیا قرار گرفتند. نتیجه انتخابات بریتانیا شوک بزرگی برای حزب کارگر در این کشور بود. طبق نظرسنجی‌ها تصور می‌شد حزب محافظه‌کار نتواند اکثریت پارلمان را به‌دست آورد و کرسی‌هایی را به‌ سبد احزاب کوچک واگذار کند. نظرسنجی‌ها در سال 2016 نیز آرای متفاوتی را برای انتخابات پیش‌بینی می‌کردند و نتیجه رای کاملا…