آرشیو اخبار : تاریخ و اقتصاد
-
شیوع آبله درآسیا و اروپا
چهارشنبه 9 فروردین‌ماه سال 1351 روزنامه اطلاعات در صفحه اول خود از شیوع آبله در جهان گزارش داد و نوشت 1000 نفر در بنگلادش به کام مرگ رفتند و وزارت بهداری به کلیه واحدهای بهداشتی هشدار داد. این روزنامه در همین تاریخ و در صفحه 2 خود گزارش خبرنگاری از وین را منتشر کرد. در این گزارش آمده است: -
طاعون شرقی در اروپا
در حدود سال 1880، پزشکی فرانسوی به نام یرسن (Yersin) به بررسی جنازه‌های افراد آسیای شرقی پرداخت که از بیماری طاعون مرده بودند و موفق به کشف موجودی ذره‌بینی با سری گرد و دمی کوتاه شد که دیدنش فقط با میکروسکوپ ممکن بود و آن را میکروب طاعون نامید. به نظر من، این عنصر مادی کوچک، به غایت کوچک است که در مرحله‌ای از رشد ویروس ظاهر می‌گردد، اما به هیچ‌وجه برای شخص من طاعون را توجیه نمی‌کند و ترجیح می‌دهم که این پزشک به من بگوید چرا شدت و حدت همه طاعون‌های بزرگ، بی‌یا با ویروس، پس از سپری شدن دوره‌ای پنج ماهه کاهش می‌یابد و چگونه سفیری عثمانی که در اواخر سال 1720 از لانگدوک (Languedoc) می‌گذشت، توانست راهی را که از آوینیون و تولوز به نیس و بوردو می‌پیوندد، حد و مرز نهایی رشد و گسترش جغرافیایی آن مصیبت، اعلام دارد و… -
مواجهه با مرگ
ضعف و کم‌خونی جان به قدری شدت گرفت که تزریق خون ضروری شد و معنی‌اش آن بود که باید بستری می‌شد. دکتر رز به آیوا توضیح داد که اتاق خالی در بیمارستان نیست و مجبورند او را در بخش عمومی بستری کنند و البته الان دیگر بخش عمومی برای جان بهتر است، چون این‌طوری همیشه کسی هست که مراقبش باشد. جان خودش به قدری ضعیف و بی‌حال بود که به این چیزها اهمیتی نمی‌داد. کسی هم نبود که تشویقش کند که در بخش خصوصی باشد یا عمومی. بنابراین برنامه‌ریزی شد که در بخش عمومی بستری شود.