شماره روزنامه ۵۹۸۸
|

آرشیو اخبار : تاریخ و اقتصاد

  • اداره یک استبداد آسیایی همواره بر سه قسم بوده است: «اداره مالیه، اداره جنگ و اداره رفاه عمومی.» اساسا ما اسناد دقیق و متقنی از تاریخ کشورمان در دست نداریم، اما به نظر می‌رسد دوران صفوی آخرین دورانی باشد که هر سه اداره به‌صورت منظم در کنار هم‌دیگر پیش رفته‌اند. به واقع ایران در دوران صفوی یک «ابر قدرت» بوده‌است که هم در اداره جنگ و تصرف غنائم با قدرت تمام عمل می‌کرده و هم در داخل منابع بسیاری را صرف بهبود و ترمیم زیرساخت‌های عمومی می‌کرده است.

  • روشنفکران دوره قاجار چندان به فلسفه غرب، آموزش و ترجمه کتاب‌های اصلی مربوط به این رشته توجهی نداشتند؛ اگر سال‌های پایانی دوره قاجار و شخصی مانند محمدعلی فروغی و آثار تاثیرگذارش را کنار بگذاریم؛ سیدجمال‌الدین اسدآبادی مهم‌ترین اندیشمندی است که بر لزوم آموزش فلسفی، یادگیری و آشنایی با آثار فلسفی تاکید کرده است.

  • 31 شهریورماه آغاز حمله رژیم بعث به ایران در سال 1359 است. آنچه می‌خوانید بخش‌هایی از اظهارات یک ژنرال عراقی در گفت‌وگو با فصلنامه «فرهنگ پایداری» است.

  • بانک شاهنشاهی، با گسترش شعب خود در کشور و با برخـورداری از مجموعـه‌ای از کارمندان حرفه‌ای و آشنا با اصول بانکداری نوین، سازماندهـی و تمرکزگرایـی مطلـوبی داشت، اما رقبای محلی آن علاوه بر اینکه در گروه‌های کوچک و غیرمنسجم متشـکل می‌شدند، از روش‌های نوین بانکداری اطـلاع کـافی نداشـتند و سـازمان‌دهـی مـنظم و کارآمدی نیز نداشتند. صرافان و بانکـداران محلـی ایـران هیچ حمایت قانونی و دولتی نمی‌شدند و حاکمیت کمترین مسوولیتی در بهینـه کـردن روش‌های آنان و نیز حمایت از سرمایه‌گذاری‌های اعتبـاری مـالی آنهـا نمی‌کرد.

جستجوی پیشرفته