شماره روزنامه ۵۹۸۶
|

آرشیو اخبار : %D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE %D9%88 %D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AF

  • توجیه سیدضیاء و رضاخان، از حکومت نظامی، غلبه بر ضعف حکومت، ضرورت امنیت در سراسر کشور و پایان دادن به هر گونه هرج و مرج و متحول ساختن ساختارهای اجتماعی و تاکید بر حفاظت ایران از گزند دولت‌های خارجی بود و کم و بیش از همان ادبیاتی استفاده می‌کردند که در بین محافل روشنفکری نسبتا پان‌ایرانیستی رایج بود.

  • کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ نخستین کودتا به معنای مدرن آن در تاریخ معاصر ایران است. این کودتا دستاوردهای مشروطه‌طلبی را از میان برد و کشور را به سمت یک حکومت میلیتاریستی سوق داد که رضاخان و سیدضیا دو ضلع اصلی شکل‌گیری آن بودند. محمدعلی کاتوزیان در کتاب «مصدق و مبارزه برای قدرت در ایران» می‌گوید شاید بتوان کودتا را اقدامی به جبران شکست لرد کرزن در پیشبرد قرارداد 1919 دانست.

  • خواجه نصیرالدین طوسی فیلسوف، متکلم، فقیه، ستاره‌شناس، دانشمند، اندیشمند ریاضیدان و منجم ایرانی چهارم اسفند 579 ه.ش به دنیا آمد. او طراح و بنیان‌گذار رصدخانه مراغه است. علامه حلى از شاگردان برجسته خواجه که از بزرگ‌ترین علماى مذهب تشیع است درباره خصوصیات اخلاقى استادش مى‌گوید: خواجه بزرگوار در علوم عقلى و نقلى تصنیفات بسیار دارد و در علوم اسلامى بر طریقه مذهب شیعه کتاب‌ها نوشت. او شریف‌ترین دانشمندى بود که من در عمرم دیدم.جرجى زیدان، مورخ و روزنامه‌نگار لبنانی درباره خواجه چنین مى‌نویسد: علم و حکمت به‌دست این ایرانى در دورترین نقطه‌هاى بلاد مغول رفت تو گویى نور تابان بود در تیره شامى.برو کلمن آلمانى در کتاب تاریخ ادبیات راجع به قرن هفتم مى نویسد: مشهورترین عالم و مولف این عصر بدون شک نصیر‌الدین طوسى است.

  • رضاشاه شدن رضاخان آهسته ولی بی‌وقفه بود. وی در اسفند 1299 با عنوان جدید سردار سپه وارد کابینه شد و در اردیبهشت 1300، با کنار زدن مسعودخان کیهان، وزارت جنگ را در اختیار گرفت.

جستجوی پیشرفته