شماره روزنامه ۵۹۹۴
|

آرشیو اخبار : تاریخ و اقتصاد

  • داریوش شهبازی
    خواندن تاریخ این سرزمین هر انسانی را مبهوت می‌کند که چه سرزمین عجیبی است وچه سرنوشتی بر این مردم گذشته است. با هجوم نیروهای متفقین به ایران، تهران در مدت کوتاهی به سختی و قحطی دچار شد. در آن روزها وضعیت برنج و غلات بسیار بد بود. قیمت برنج از تیرماه ۱۳۲۰ تا تیرماه ۱۳۲۱ به مقدار ۴۴ من از ۲۵۰ ریال به ۶۰۰ ریال رسید. با رفتن رضا شاه از پایتخت شورای‌عالی نظام دستور مرخصی سربازان وظیفه را تصویب کرد و به اجرا گذاشت. در عوض قرار شد سی هزار سرباز پیمانی را با ماهی ۳۵ تومان حقوق، به استخدام درآورند. شایعه فرار رضاشاه، اخبار رسیده از اشغال شهرهای مختلف و به‌ویژه خالی شدن پادگان‌ها (در نتیجه تصمیم شورای‌عالی نظام) که به شکل‌‌گیری دسته‌های سربازان گرسنه و سرگردان در خیابان‌های تهران انجامید، سخت مایه بیم و نگرانی مردم شد.

  • سوم دی ماه به‌عنوان روز ثبت‌احوال نام‌گذاری شده است. ثبت‌احوال به‌صورت یکپارچه و منسجم در جهان مربوط به قرن نوزدهم میلادی است. در ایران همزمان با نوسازی و مدرنیزاسیون و نیاز به شناسایی اتباع جهت ایجاد ارتش منظم، اخذ مالیات و... تاسیس ثبت‌احوال در دستور کار قرار گرفت. از این رو در جلسه مورخ 30 آذر ماه 1297 هجری شمسی به تصویب هیات وزیران رسید و با صدور اولین شناسنامه در تاریخ 3 دی‌ماه 1297 در تهران فعالیت خود را آغاز کرد.

  • لایحه تاسیس کانون جهانگردی و اتومبیلرانی سوم دی ماه 1313 در مجلس شورای ملی به تصویب رسید.

  • 22 دسامبر 1807 دولت وقت آمریکا دست به نخستین تحریم خارجی از زمان استقلال این کشور زد و اعلام کرد که روابط تجاری با انگلستان و فرانسه را تحریم می‌کند تا این دوکشور مجبور به مصالحه شوند! ناپلئون در سال 1805 خود را پادشاه ایتالیا اعلام کرد. اتریش و پروس و انگلستان علیه فرانسه متحد شدند. انگلستان در دریا نیروهای فرانسوی و اسپانیایی را در نبرد ترافالگار شکست داد و جنگ به کشورهای دیگر اروپایی کشیده شد.

  • تا پیش از کابینه وثوق‌الدوله نام خانوادگی در ایران مرسوم نبود و افراد را به یکی از این سه راه می‌شناختند: با اضافه به نام پدر یا مادر، با ذکر محل یا لقب. القاب را یا عامه مردم به روی کسی می‌گذاشتند و به تدریج ثابت می‌شد یا شاه و صاحب قدرتی به افراد می‌داد. این سه طریق هیچ‌کدام برای شناسایی شخص وسیله جامعی به‌شمار نمی‌رفت، زیرا نه وضع انحصاری داشت و نه از تکرار مصون بود.

جستجوی پیشرفته