شماره روزنامه ۵۹۷۵
|

آرشیو اخبار : تاریخ و اقتصاد

  • در زمان به قدرت رسیدن رضاشاه در سال 1925میلادی (1304شمسی)، ساختار تهران از دوره‌ ساخت دیوارهای دفاعی بزرگ طی حکومت ناصرالدین‌شاه، تغییری نکرده بود. توسعه‌ شهر تا زیان رساندن به باغ‌ها و منطقه‌ بیرون از دیوارها، به‌ویژه بخش جنوبی دروازه غار جایی‌که جمعیت فقیر در مجاورت کوره‌پزخانه‌های وابسته به شهرداری زندگی می‌کردند، پیش رفت.
  • سال 1759 پایان تاریخ دراز حضور هلندیان در بندرعباس است که از سال 1623 آغاز شده بود. طی این مدت این بندر از لحاظ بازرگانی و اداری مهم‌ترین پایگاه بازرگانی در خلیج‌فارس بود. تا سال 1747 بندعباس نشیمنگاه به اصطلاح هیات مدیران ایرانی واک (کمپانی‌ هند شرقی‌ هلند) بود که مشتمل بود بر مرکزهای بازرگانی اصفهان، کرمان، بوشهر و بصره. فروش همیشه در بندرعباس بسیار زیاد بوده و درآمدهای آن بخش مهم بخش مهم سرمایه را تشکیل می‌داد.
  • سعید نفیسی، محقق و مترجم بزرگ معاصر ۱۸ خرداد ۱۲۷۴ در تهران چشم به جهان گشود. او آموزش‌های ابتدایی و متوسطه را در مدارس شرف و علمیه تهران فرا گرفت. هر چند گفته‌اند که شاگرد چندان منظمی نبود؛ اما حافظه کم‌مانندی داشت و به خواندن کتاب و جست‌وجو درباره تاریخ و فرهنگ ایران دلبستگی بسیاری نشان می‌داد. نفیسی برای ادامه تحصیل راهی سوئیس و پاریس شد.
  • دکتر ملک مهرداد بهار در دهم آبان 1308 چشم به جهان گشود. وی پنجمین فرزند ملک‌الشعرا محمدتقی بهار بود. آن چنان که استاد خود نقل کرده‌اند، تحصیلات متوسطه را در دبستان جمشید جم و دبیرستان‌های فیروز بهرام و البرز به پایان رسانید. سپس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته ادبیات فارسی ادامه تحصیل داد و در سال 1336 تحصیلات دوره لیسانس را به پایان رساند.
  • هنوز دو، سه ساعت از انتشار مجله‌ سپید و سیاه نگذشته بود که مردی باریک‌اندام، با قامت متوسط، لباسی خوش‌دوخت بر تن، پاپیونی بزرگ به گردن، عینکی ذره‌بینی بر چشم و ریشی سیاه و سفید و پرپشت بر چهره ـ که مصداق کامل کلمه «محاسن» بود ـ وارد حیاط بزرگ چاپخانه «مسعود سعد» شد و از کارگرانی که در آنجا بودند سراغ دفتر مجله سپید و سیاه را گرفت.
  • در آغاز دوره مشروطیت، هنگامی که کشمکش در میان مستبدین و مشروطه‌‌طلبان -به اصطلاح آن زمان - به منتهای شدت رسید، زودتر از همه بانگ مردانه‌ای برخاست که از بس بلند بود، به گوش ما کودکان 12- 10 ساله‌ آن روز هم رسید. اشعاری در میان مردمی که باذوق‌تر و بیدارتر بودند، انتشار می‌یافت که از هر حیث تازگی خاص داشت.