آرشیو اخبار : تاریخ و اقتصاد
-
مسائل قرارداد الجزایر
توافقنامه یا اعلامیه الجزایر که در 15 اسفندماه 1353 / 6 مارس 1975 بین ایران و عراق با میانجیگری هواری بومدین، رئیسجمهوری وقت الجزایر امضا شد، زمینهای برای یک قرارداد مرزی بین ایران و همسایه غربیاش، عراق بود. در اهمیت این قرارداد همین بس که عدم پذیرش یکجانبه این قرارداد و نمایش پاره کردن تلویزیونی آن توسط صدام یکی از نمادهای آغاز جنگ تحمیلی هشت ساله علیه کشورمان بود. -
اصناف شاهی در دوره مغول
حمله چنگیزخان مغول در سال 616ق/ 1219م بیشتر شهرهای مهم و پرجمعیت ایران را ویران و بسیاری از کشاورزان را به ترک روستاها و زندگی شبانی مجبور کرد. این ویرانی با سقوط حیات شهری که در بعضی مناطق تداوم یافت، در نظام سنتی جامعه تاثیر گذاشت. به غیر از مراکز محدودی مانند تبریز، هرات، شیراز و شهرهای کوچکتری مانند یزد و کاشان جایی که تجارت و پیشهوری باقیمانده بود، بیشتر مراکز شهری کهن ایران به درجه شهرهای تجاری روستایی تقلیل یافتند. -
عقد قرارداد الجزایر
اسفندماه 1353 در پایان نشست سران اوپک در شهر الجزیره، اعلامیه مشترکی از سوی ایران و عراق درخصوص نحوه حل اختلافات دیرینه دو کشور منتشر شد. -
تاسیس باشگاه رئالمادرید
6 مارس سال 1902 باشگاه رئالمادرید تاسیس شد. سابقه این باشگاه به سال ۱۸۹۷ برمیگردد. در آن سال تعدادی از دانشجویان دانشگاه کمبریج و آکسفورد در مادرید باشگاهی را با نام «باشگاه فوتبال آسمان» بهوجود آوردند و صبحهای دوشنبه به فوتبال میپرداختند. -
مرز حقوقی یک رودخانه
رودخانههایی مانند اروندرود که مرزی هستند یا از یک کشور عبور میکنند و به کشور دیگر میریزند باید یک وضعیت حقوقی داشته باشند. مانند رودخانه دانوب که از اتریش و مجارستان و رومانی حرکت میکند یا رودخانه هیرمند که از افغانستان سرچشمه میگیرد و به ایران میآید. افغانستان نمیتواند همه آب هیرمند را برای خودش مصرف کند. در این میان مهمترین قراردادها روی رودخانههای مرزی است. رودخانههای مرزی هرگز به یک کشور تعلق ندارد. نخستین باری که قرارداد بر سر یک رودخانه به امضا رسید در 1848 بر سر رودخانه راین بین فرانسه و آلمان بود؛ قراردادی که آلمانها به تقسیم آن بین دو کشور لقب «تالوگ» دادند. یعنی خط منصف آب و همین یک نوع سیستم شد در حقوق بین الملل عمومی که بعدها مناقشات مربوط به رودخانههای مرزی براساس همین مدل «تالوگ»… -
روشنفکران و اهل قلم در دوره مشروطه
در زمان ناصرالدین شاه یکی از فعالیتهای عمدهای که انجام شد، تاسیس مدرسه دارالفنون و نیز اعزام محصلان برای یادگیری علوم جدید به اروپا بود. اتفاقی که در سالهای بعد از آن اهمیت خود را در افزایش روزافزون روشنفکران تحصیلکرده نشان داد؛ کسانیکه با علوم جدید آشنا بودند و از نزدیک مزایای دنیای مدرن و صنعت را میشناختند، نوع تفکر و نوع بینش و رفتار مردم غربی در نظرشان جلوهگر شده بود و آرزوی ایشان رساندن ایران به همان نقطهای بود که مردم در غرب به آن دست یافته بودند.