شماره روزنامه ۵۹۸۹
|

آرشیو اخبار : %D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE %D9%88 %D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AF

  • طاهر فتاحی/ کارشناس ارشد تاریخ ایران اسلامی
    حکومت‌ها و دولت‌های نیرومند همیشه در طول تاریخ دارای سیاست‌های نظامی و اقتصادی خاصی بوده‌اند. با آنکه امروزه چنین می‌پنداریم که حکومت‌های روزگار باستان دارای ساختاری پیچیده نبوده و آنان را مانند قصه‌ها و داستان‌های قدیمی تلقی می‌کنیم، اما با پژوهش‌های بسیار در موارد مختلف سیاسی، نظامی، اقتصادی و اجتماعی پی خواهیم برد که برخلاف تصور ما، حکمرانان روزگار باستان نه‌تنها حکامی ساده و بی‌خبر از اطراف خود نبوده،‌ بلکه موارد سیاسی، نظامی و اقتصادی را مدنظر داشته‌اند که امروزه توسط دولت‌ها و حکومت‌ها اجرا می‌شود.
  • در ایران در دوره‌های مختلف خاصه در دولت سامانی و غزنوی، مانند بیشتر جوامع، پیش از آمدن سرمایه‌داری بزرگ، نمونه‌هایی از سرمایه‌داری محدود در جاهایی که وجود داشتند سرمایه‌داری تجاری بود، نه صنعتی.
  • توماس آلوا ادیسون، مهندس، مخترع، دانشمند و کارآفرین بزرگ آمریکایی ۱۸ اکتبر ۱۹۳۱ چشم بر جهان فروبست. او چشم جهانی را به اختراعات بی‌بدیل خود روشن کرده بود.
  • حکومتگران ایرانی در دوره غزنوی علاوه بر ارسال انواع مالیات به دارالخلافه، به مناسبت‌های گوناگون، ارمغان‌های ارزشمندی به مرکز خلافت می‌فرستادند؛ از آن جمله است هدایایی که سلطان مسعود غزنوی به خدمت القائم بامرالله فرستاده بود. در تاریخ بیهقی آمده است:
  • تغییرات شرایط اجتماعی و ورود تکنولوژی و فناوری‌های نوین بسیاری از مشاغل را دستخوش تغییرات کرد. به‌کارگیری فناوری جدید، بیشتر مشاغل کهن را با خطر زوال مواجه کرد و به این ترتیب آنها را واداشت تا در خلال یک تکاپوی صنفی با این خطر مبارزه کرده و تلاش کنند تا موجودیت خود را حفظ کنند. اصناف دست‌اندرکار امور حمل‌ونقل همچون درشکه‌چی‌ها با ورود دوچرخه و اتومبیل دچار کسادی کسب شده و از پرداخت مالیات عاجز ماندند. در پی ارسال عریضه‌های بی‌شمار از سوی اصناف حمل‌ونقل کشور، مجلس به این موضوع واکنش نشان داد. برخی از نمایندگان مجلس خواستار چاره‌جویی در باب معیشت اصنافی چون مکاری شدند که در پی ورود اتومبیل به کشور و وارد آمدن صدمه به کسب و کارشان، با خطر انقراض و از دست رفتن شغل خود روبه‌رو بودند.
  • «ناصرالدین شاه از ۱۸96 _ ۱۸48م. بر تخت شاهی ایران نشست و آخرین شاهی محسوب می‌شد که به روش سنتی به دلخواه خود سلطنت کرد. او به غریزه دریافته بود که بالاخره، ملت او از سرو کار داشتن با اروپایی‌ها گریزی ندارد. به همین دلیل با اقدام به مسافرت‌ به اروپا کوشید تصویری از مغرب زمین به دست آورد. از یادداشت‌هایی که او ضمن مسافرت‌ها تهیه کرده چنین برمی‌آید که در تلاش دریافتن و فهمیدن چیزهای نو بوده و به آنها اشتغال ذهنی داشته است. اما از این هم نتیجه‌ای مهم و سودمند به حال مملکت ایران حاصل نشد.