شماره روزنامه ۵۹۹۲
|

آرشیو اخبار : تاریخ و اقتصاد

  • دنیای اقتصاد: مدرسه دارالفنون در سوم بهمن ماه میزبان نشست «امیرکبیر و سنت کشورداری ایرانی» از سلسله نشست‌های گفتمان علمی-پژوهشی مبارزه با فساد بود و تلاش شد از دو وجه تاریخی و جامعه‌شناسانه با محوریت عصر قاجار، وضعیت مبارزه با فساد مورد بررسی قرار گیرد. در این نشست دکتر محمدامین قانعی راد، دکتر قباد منصور بخت و دکتر داریوش رحمانیان به بیان دیدگاه‌های خود در رابطه با سیر تاریخی مبارزه با فساد پرداختند. بخش نخست گزارش این نشست روز گذشته در روزنامه «دنیای اقتصاد» به چاپ رسید و آنچه در ادامه آورده می‌شود، بخش دوم از سخنان دکتر منصور بخت به انضمام سخنرانی دکتر داریوش رحمانیان در نشست است.

  • روزنامه اطلاعات روز 19 بهمن ماه سال 1357 در صفحه اول خود «رای اعتماد مردم به دولت مهدی بازرگان» را برجسته کرد. اعضای شورای انقلاب اسلامی روز 14 بهمن ماه همان سال مهندس بازرگان را به‌عنوان نخست وزیر تعیین کردند و روز 16بهمن طی مراسمی که در آمفی‌تئاتر مدرسه علوی برگزار شد، حکم نخست وزیری به او اعطا شد. این مراسم ساعت 5:30 بعد از ظهر با حضور جمع زیادی از خبرنگاران داخلی و خارجی با سخنان امام(ره) آغاز شد. امام در بخشی از سخنان خود تاکید کردند که انتخاب مهندس بازرگان به پیشنهاد و نظر شورای انقلاب بوده است.

  • هفتم فوریه سال 1904 یک آتش‌سوزی بی‌سابقه در شهر بالتیمور آمریکا رخ داد که حدود 30 ساعت طول کشید. در اثر این آتش‌سوزی 1546 خانه ویران شد و 57 هکتار زمین در مرکز شهر آسیب دید. حدود 35 هزار نفر کار خود را از دست دادند و 8/ 3 میلیارد دلار ( به نرخ تبدیلی سال 2016) خسارت به شهروندان و ادارات دولتی وارد شد. 1231 آتش‌نشان در جریان این واقعه به کمک شهروندان و مردم رفتند. یکی از دلایل سرایت و تداوم این آتش‌سوزی این بوده که دستگاه‌های آتش‌نشانی آن زمان به‌صورت هماهنگ عمل نکرده‌اند. همچنین گروه امدادگر و آتش‌نشانی اعزامی از واشنگتن و فیلادلفیا نیز در راه تصادف کرده و دیر به محل حادثه رسیده بودند.

  • شباهنگام نوزدهم بهمن ماه سال 1349 در پی حمله گروهی از چریک‌ها به پاسگاه ژاندارمری سیاهکل برگی تازه در تاریخ معاصر ورق خورد. چند تن از چریک‌ها پس از این حمله در پی سرما و بوران شدید خود را به ناحیه «گمل» رساندند و به خانه یکی از روستاییان پناه بردند. یکی از پزشکان بیمارستان لاهیجان شب واقعه سیاهکل را چنین نقل کرده است: «. . . من کشیک شب بیمارستان لاهیجان بودم. هنوز آن شب‌های بحرانی و حوادث حاشیه‌ای واقعه سیاهکل از خاطرم نرفته است. اولین گروه مقتولان و مجروحان پاسگاه سیاهکل که به بیمارستان آورده شدند، مرکب بود از چند ژاندارم و چند نفر از اعضای خانواده‌ای که چریک‌ها در «گمل» به خانه آنها پناه برده بودند و بی‌تدبیری‌شان سبب شده بود تا آنها را در همان شب دستگیر کنند.

  • یک قسمت جزئی هم که ما جزو تقسیم نیاوردیم سوخت و لاوصول گردید و نوش‌جان نمودند، یا مرحوم شده بودند، حلال کردیم. کیسه‌ها خالی و خیالات نبافته ماند. من به رعیت سخت نگرفتم. به‌همان ترتیب خودم مدارا کردم و این مدارا و مهلت را هم محض خوشایند رعیت یا دیگری نکردم، فقط [برای] خشنودی خداوند و از او پاداش می‌خواهم زیرا ملک یا گوسفند یا آنکه نزد رعیت بماند برای من منفعت آنی و مالی ندارد. ملک را حضرت والا می‌گوید مال من است. پس آنچه بخرم ضرری است به خودم نموده‌ام. گوسفند به‌همین قسم، روغن او را خواهد خواست مگر پنهان کنم.

جستجوی پیشرفته