شماره روزنامه ۵۹۷۵
|

آرشیو اخبار : تاریخ و اقتصاد

  • دنیای اقتصاد: روز 24 آذر نزد اهالی دانش تاریخ و علاقه‌مندان به این رشته روز عکس تاریخی لقب گرفته است. این نامگذاری به مناسبت چاپ نخستین عکسی که تاریخ‌گذاری شده است، صورت گرفته و به همین مناسبت در سال‌های مختلف برنامه‌های متفاوتی به منظور بزرگداشت این روز و بررسی ضرورت و اهمیت عکس در تاریخ‌نگاری برگزار شده است. امسال نیز کمیسیون ملی یونسکو، برنامه‌ای را به مناسبت گرامیداشت این روز برگزار کرد که طی آن شماری از پژوهشگران تاریخ عکس به سخنرانی پرداختند.

    مراسم با سخنان مسوولان کمیسیون ملی یونسکو در رابطه با لزوم برگزاری و بزرگداشت چنین روزی و نقش سازمان یونسکو در برگزاری این دست برنامه‌ها آغاز شد.

  • جیمز مید (22 ژوئن 1907- 23 دسامبر 1995) اقتصاددان و برنده جایزه نوبل (1977) و از موسسان مکتب «اتریش» بود. در سال 1907 در انگلستان متولد شد و پس از تحصیلات اولیه در زبان‌های لاتین و یونانی در دانشگاه آکسفورد، فلسفه، اقتصاد و سیاست خواند و پس از دو سال تحصیل در آنجا برای ادامه تحصیل به کمبریج رفت. او در سال 1930 به تدریس در کالج هرتفورد پرداخت، اما کماکان در محفل هواداران کینز در دانشگاه کمبریج باقی ماند. او از نخستین کسانی است که افکار کینز را در کتاب درسی خود با عنوان مبانی تجزیه و تحلیل و سیاست اقتصادی مورد استفاده قرار داد.

  • لئوپلد فون رانکه در 21 دسامبر 1795 در شهر ویهه آلمان به دنیا آمد. خانواده او از کشیشان و حقوقدانان مومن به پروتستانیسم بودند. او تحصیلات مقدماتی را در دبیرستان شولپفورتا سپری کرد و این همان دبیرستانی بود که نیچه نیز بعدها به آنجا رفت. رانکه در سال 1814 وراد دانشگاه لایپزیک شد و در رشته الهیات و زبانشناسی تاریخی به تحصیل پرداخت. او پروتستانی مومن و دارای انگیزه‌های دینی قوی بود که تحت تاثیر آرای فلسفی افرادی چون شلینگ تلاش می‌کرد بفهمد خداوند در تاریخ چگونه عمل می‌کند. با انتشار کتاب «تاریخ اقوام رومی و ژرمنی» و موفقیت این اثر، وی توانست به کرسی استادی در دانشگاه برلین دست پیدا کند.

  • جان فوران (John Foran) در یک برداشت یکپارچه و منسجم بحران‌هایی را که منجر به سقوط دودمان صفوی شد، بحران‌های همزمان و به هم مرتبط اقتصادی، سیاسی، نظامی و ایدئولوژیک می‌داند. این بحران‌ها آنچنان به هم پیوسته‌اند که رابطه علت و معلولی میان برخی از آنها به وضوح قابل مشاهده است.

    در این میان بحران اقتصادی تنها بحرانی بود که عامل خارجی نیز در آن نقش مستقیم ایفا می‌کرد. کسری تراز بازرگانی خارجی موجب کمبود نقدینگی در کشور شده بود. به این نحو پولی که از طریق صدور ابریشم (کالای عمده صادراتی کشور) عاید ایران می‌شد، برای خرید ادویه، تریاک و پارچه‌های نخی از کشور خارج می‌شد (فروشندگان عمده این اقلام به ایران، هندوستان و شرکت هند شرقی هلند بودند) و این مساله کشور را در درازمدت با کاهش نقدینگی مواجه کرد.

  • هر خانه یک آب‌انبار یا محل ذخیره آب داشت که آب شهر را که از طریق جوی‌ها می‌آمد، در آن ذخیره می‌کردند. از این آب برای تمام مصارف استفاده می‌شد. نوشیدن، شستن لباس و ظرف، پخت‌و‌پز، نظافت و فعالیت‌هایی از این دست همه با همین آب انجام می‌گرفت. نزدیک به اواخر دوره قاجار، آب آشامیدنی را سقاها تامین می‌کردند. اینان آب را در مشک‌هایی چرمین به در خانه‌ها برده و می‌فروختند. در کتاب گنجینه عکس‌های ایران، عکسی هست [از عکس‌های آنتوان سوروگین] که سه دختر کوچک را نشان می‌دهد که کوزه‌های آب را می‌برند.