شماره روزنامه ۵۹۹۳
|

آرشیو اخبار : تاریخ و اقتصاد

  • به درستی معلوم نیست که توپخانه از چه دوره‌ای در ایران معمول شده، اما به موجب اطلاعاتی که توانستم به‌دست بیاورم چنین به نظر می‌آید که مدت زمانی پس از آنکه عثمانی‌ها صاحب این سلاح شدند استفاده از آن در ایران مرسوم شده است. در ایران مانند ترکیه این سلاح برای مدت مدیدی به‌طور ناقص مورد استفاده قرار می‌گرفته است از این‌رو چندان خوفناک نبوده، زیرا علاوه بر سنگینی زیاد که موجب عدم تحرک آن می‌شده، طرز به کار بردن آن را هم به‌طور دقیق نمی‌دانستند و در نتیجه خیلی به ندرت در عملیات مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

  • عملیات حفاری کانال سوئز 17 دسامبر سال 1969 به پایان رسید. کانال سوئز با طولی بالغ بر ۱۹۲ کیلومتر ارتباط بین دریای مدیترانه و دریای سرخ را فراهم می‌کند. ساخت این کانال یک دهه به درازا کشید. نشانه‌هایی وجود دارد که قدمت اندیشه احداث چنین کانالی را به زمان‌های دورتر و دوره هخامنشی می‌رساند. طبق الواح به دست آمده، داریوش بزرگ هخامنشی قصد داشت بخش‌های شرقی و غربی امپراتوری عظیمش را از طریق یک آبراه به هم پیوند دهد. وی بدین منظور در اواخر قرن ششم پیش از میلاد و پس از تحقیقات فراوان دستور احداث کانالی در منطقه سوئز را صادر کرد که پس از حدود 10 سال به سرانجام رسید.

  • امیرکبیر آغازگر جریان اصلاحات در ایران نبود. برای مثال آغامحمدخان قاجار از افسران و سربازانی که در جنگ‌ها به ایران پناهنده می‌شدند، برای انجام اصلاحات در قشون استفاده می‌کرد. بعد از وی نیز به‌صورت پراکنده اقداماتی به‌ویژه از سوی عباس میرزا انجام شد، اما با تلاش و پیگیری امیرکبیر نوعی پیوستگی و تمرکز در این اصلاحات پدید آمد. امیرکبیر با دغدغه اصلاح از داوودخان که مترجم و تحصیلکرده اروپا بود، می‌خواهد از معلمان غیرانگلیسی و غیر روسی برای تدریس در دارالفنون به ایران دعوت کند. در مرحله نخست معلمانی از اتریش به ایران دعوت شدند که تعدادی از این افراد در زمان امیرکبیر وارد ایران می‌شوند و برخی نیز پس از عزل وی پا به ایران می‌گذارند.