اثاثیه قصرهای سلطنتی در عصر صفوی

جدای از جواهرآلاتی که استفاده شخصی داشت، دربار و کاخ‌های صفوی مملو از ظروف و وسایلی بود که از زر و سیم ساخته شده و مزین به سنگ‌های قیمتی بود. ظروف زرین و مرصع، ظروف معمول سفره شاهان صفوی به حساب می‌آمد (8: ص 236؛ 9: ص 637)، زیرا طبق یک رسم قدیمی فلزی کمتر از طلای ناب نباید از آستانه تالار پذیرایی شاه به درون راه یابد (21: ص 251). پادشاه ایران گرانبهاترین و بیشترین ظروف غذاخوری زرین جواهرنشان را دارا بوده است (18: ج 3، ص 1293)؛ به‌طوری که هنگامی که سیاحان وارد دربار می‌شده‌اند، مات و مبهوت این ظروف می‌گردیده‌اند (17: ج 4، ص 198).

تنظیم و تالیف: حسن فرازمند‌‌‌‌‌

2 شهریور سال 1310 هیات وزرای وقت قانونی را به تصویب رساندند مبنی بر اینکه قطع اشجار جنگلی به هر بهانه‌ای ممنوع است. در خبری که در روز بعد در جراید کشور در این‌باره به چاپ رسید، آمده بود: هیات وزرا تصویب کردند که اولا قطع اشجار جنگلی چه متعلق به دولت و چه متعلق به اشخاص باشد، باید از لحاظ فنی با اجازه اداره‌کل فلاحت باشد و فقط اشجاری که دارای علامت مخصوص باشد قابل قطع خواهد بود و ثانیا برای تشخیص جنگل‌های دولتی از املاک شخصی، هیاتی مرکب از نمایندگان وزارت مالیه و اداره‌کل فلاحت و اداره‌کل ثبت اسناد سواحل بحر خزر رفته و با توجه به مدارک تصرف مالکین حالیه، حدود جنگل‌های خصوصی را معین خواهند کرد و پس از تصویب نتیجه مطالعات مزبور از طرف هیات دولت،…

27 شهریور سال 1336 خبرگزاری رویترز خبر داد که قرارداد لوله‌کشی خط انتقال نفت قم به اسکندرون میان ایران و ترکیه امضا می‌شود. در خبر خبرگزاری رویترز همچنین تصریح شده بود دو نفر از مدیران کمپانی عظیم فولادسازی آمریکایی به نام «ویلیام برادر» برای فروش لوله به تهران آمده‌اند. در بخش دیگری از این گزارش رویتر یادآور شده بوده که اقدامات اساسی برای اجرای پروژه عظیم لوله‌کشی نفت از منطقه نفت‌خیز قم تا بندر اسکندرون ترکیه مراحل نهایی خود را طی می‌کند و مذاکرات سیاسی، فنی و مالی پیرامون این پروژه در تهران و آنکارا ادامه دارد.

27 شهریور 1326 گوشه‌هایی از روند پیشرفت پروژه بانک رهنی در محل سابق ساختمان اپرای تهران در خیابان فردوسی در روزنامه اطلاعات منتشر و در آن گفته شد: ساختمان جدید بانک رهنی از طریق مناقصه در مرداد 35 برای مدت 2 سال و نیم به شرکت «بزورکیه و شرکا» با مبلغ 80 میلیون ریال واگذار شد (8 میلیون تومان) و شرکت مزبور ساختمان بانک را به سرپرستی آقای مهندس «لئون تیف» و دو نفر آرشیتکت به نام مهندس ظفر و مهندس فروغی شروع کردند. در این گزارش همچنین گفته شده بود «این ساختمان در آینده یکی از مدرن‌ترین بناهای تهران خواهد بود که دارای آسانسور و شوفاژ سانترال خواهد بود و یک گاراژ بزرگ برای پارکینگ اتومبیل‌های بانک و یک بیمارستان برای کارمندان بانک خواهد داشت.

جراید کشور 27 شهریور سال 54 خبر افتتاح مرکز اورژانس تهران ازسوی نخست‌وزیر وقت (هویدا) را منعکس کردند و نوشتند: نخست‌وزیر هنگام افتتاح مرکز بزرگ اورژانس تهران گفت اگر یک چنین تشکیلات مجهز و کمک‌های اولیه، در زمانی که من تصادف کردم وجود داشت، اکنون دیگر احتیاجی به عصا نداشتم. در ادامه این خبر آمده بود: بزرگ‌ترین مرکز فوریت‌های پزشکی و کمک‌های اولیه برای نجات مصدومین و بیماران در تهران به وسیله نخست‌وزیر افتتاح شد. در مراسم افتتاح دکتر اسد نیلی‌آرام، معاون وزارت رفاه اجتماعی و مدیرعامل سازمان خدمات درمانی در یک گزارش مشروح پیرامون لزوم ایجاد چنین مرکزی گفت: طبق آمارهای منتشر شده 30 درصد از مرگ و میرهای ناشی از حوادث و تصادفات شدید، قبل از رسیدن مصدوم به مراکز درمانی به دلیل نرسیدن کمک‌های اولیه به مصدوم…

گرچه از مدت‌ها قبل از شهریور 54 قرار بود که آمریکایی‌ها در ایران خانه‌سازی را در قالب یک پروژه شروع کنند و توسعه دهند اما خبر آن روز 27 شهریور 54 به گوش رسانه‌های وقت رسید و آنها اعلام کردند آمریکا 150 هزار خانه در ایران می‌سازد. در ادامه این خبر آمده بود: شرکت‌های خانه‌سازی آمریکا در ایجاد پنج هزار واحد مسکونی در تهران و چند شهرستان مهم مشارکت خواهند کرد. این خانه‌ها اختصاص به کارشناسان و تکنسین‌های خارجی مقیم ایران داشت. توافق همکاری شرکت‌های خانه‌سازی آمریکایی در ساخت پنج هزار خانه جدید در ایران، در اجلاس اخیر گروه خانه‌سازی کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و آمریکا در تهران صورت گرفت.

ما کمتر نمونه‌ای در تاریخ کارآفرینی سراغ داریم که از کارآفرین دفاع شده باشد؛ به جز دوره 1342 تا 1348 که تیم عالیخانی در وزارت اقتصاد بود. به نظر می‌رسد، در حال حاضر مسوولان باید به عوامل موفقیت در آن دوره توجه کنند و از آن الگو بگیرند. آقای دکتر نیازمند که معاون صنعتی و معدنی دکتر عالیخانی بودند تعریف می‌کنند که ما تمامی تلاشمان را می‌کردیم که به دستگاه اداری تفهیم کنیم که هرچقدر اینها ثروتمند شوند به نفع کشور و اقتصاد است. این تلاش بی‌شک نشان می‌دهد در جامعه ثروتمند شدن ارزش نیست و دستگاه اداری نیز نماینده تفکرات جامعه است.

در اوایل قرن چهاردهم رشد سرسام‌آور تجارت و نفوذ خارجی در کشور آشکارتر و بارزتر از همه‌جا خود را در اصفهان نشان داد. در آغاز قرن 14، چهار مساله عمده در شکل‌گیری افکار و ساختار سیاسی کارساز بود: نخست امتیاز تنباکو به سال 1308، دوم قیمت قماش، سوم تلاش برای تاسیس یک شرکت دخانیات محلی به سال 1311 و چهارم تاسیس بانک شاهنشاهی ایران به سال 1307 که شعبه‌ای از آن در اصفهان هم دایر شد. در این دوران اصفهان هم مانند سایر جاها به علت تورم ناشی از کاهش ارزش نقره دچار ضرر و زیان شد. شدت گرفتن فعالیت شرکت‌های خارجی در ابتدا واکنشی منفی در پی داشت که از جمله‌ آن ایذا و آزار بابی‌ها و کلیمی‌ها و مسیحیان خارجی بود.

افسانه روشن: در روزنامه‌های دوره قاجار اگرچه اخباری نیز درج شده که مربوط به ارتکاب دزدی از جانب مردان است، اما به نظر می‌رسد بیشترین مطالب در این خصوص از زنان آورده شده است. بنابر برخی مطالب، گاهی زنان در این اقدام با مردان هم‌داستان می‌شدند. در ولایت عراق (عراق عجم)، زنی با پسری هم‌دست شده و از چند خانه، اموالی به سرقت برده بودند. با شکایت صاحبان اموال، میرزا حسن‌خان، حاکم آن ایالت، داروغه و کدخدایان را ملزم به یافتن دزد کرد. پس از یافتن آنها، زن و مرد دزد را تنبیه کردند.