اصلاحات اقتصادی؛ پیش‌‌‌شرط سرمایه‌گذاری

ایجاد مزیت، معرفی و اثبات مزیت، تضمین استمرار مزیت و تامین و تعهد اجرایی در امنیت برای سرمایه‌‌‌گذاران به روند مثبت تعاملات سیاسی کمک شایانی خواهد کرد. به بیان دیگر در نهایت تمام‌‌‌ فرآیندهای سیاسی دنیا بر پایه منافع اقتصادی بنا شده است. ایران از مزیت‌‌‌های بسیاری برای جذب سرمایه برخوردار است که بارها از آنها سخن به میان آمده است، قطعا بخش‌‌‌های نفت و گاز و پتروشیمی و معدنی ایران پتانسیل بالایی برای جذب سرمایه‌‌‌های کلان خارجی دارند. در همین‌‌‌حال با توجه به نیاز شدید کشور به انرژی‌‌‌، منابع جدید تامین انرژی ازجمله انرژی‌‌‌های هسته‌‌‌ای، خورشیدی ،بادی و حتی امواج دریا نیز می‌‌‌توانند توسعه یابند. تکنولوژی خودرو‌‌‌های سواری عمومی برقی، مترو و صنایع زیرساختی اعم از حمل‌‌‌ونقل ریلی، جاده‌‌‌ای، هوایی و... از دیگر پتانسیل‌های بزرگ کشور برای جذب سرمایه هستند که امکان رشد اقتصادی بیشتر را برای ایران فراهم می‌‌‌کنند. درعین‌‌‌حال به جز بخش صنایع و معادن، صنعت گردشگری نیز این توان را دارد که ارزش افزوده بالایی ایجاد کند منوط به اینکه توسعه این بخش در دستور کار سیاستگذاران کشور قرار گیرد. این یعنی تمامی صنایع موردبحث می‌‌‌توانند به نقطه اتکایی برای جذب سرمایه و توسعه کشور بدل شوند. البته این بین یک پیش‌‌‌نیاز اساسی هم لازم است محقق شود. 

در واقع بااین‌‌‌وجود اهمیت برقراری روابط بین‌‌‌المللی در توسعه صنعتی و اقتصادی کشور، سیاستگذاران نباید اقتصاد ایران را منتظر نتیجه مذاکرات کنند. نتیجه مذاکره ایران وآمریکا، چه مثبت باشد و چه منفی، مسائل اساسی کشور باید در داخل حل و مرتفع شود.  در حال حاضر بحران‌‌‌های جدی در بخش آب، برق و محیط زیست، آینده اقتصاد کشور را به شدت تهدید می‌‌‌کند. بنابراین ایجاد اصلاحات اساسی، پیش‌‌‌شرط بقای کشور است. پیش و بیش از همه، باید تحولات اساسی در حوزه استفاده از انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر انجام گیرد تا موتور اقتصاد بتواند کار کند.

در همین حال در طرح جامعی می‌‌‌توان از ظرفیت‌‌‌های شرکت‌‌‌های دولتی و حتی خصوصی برای سرمایه‌‌‌گذاری در حوزه‌‌‌های نوین به‌‌‌صورت تشویقی و دستوری استفاده کرد.  برای نمونه می‌‌‌توان  خودروسازان را مکلف کرد تا تمام سقف سوله‌‌‌های تولید و پارکینگ‌‌‌های خود را با صفحات پیل خورشیدی و سولار مجهز کنند. با اجرای چنین پروژه‌‌‌هایی، این صنایع ابتدا می‌‌‌توانند برق مورد نیاز خود را تامین کرده و درصورت تولید مازاد، وزارت نیرو نسبت به خرید و ورود مازاد آن به شبکه برق کشور اقدام کند. 

اجرای چنین طرح‌‌‌هایی می‌‌‌‎تواند در تمامی شهرک‌‌‌های صنعتی به الزامی قانونی بدل شود. یا حتی در وزارتخانه‌‌‌ها و سازمان‌‌‌ها و شرکت‌های دولتی یا نیمه دولتی نیز الزامی شود. ما درکشوری به پهنای ۱.۶۴میلیون کیلومتر مربع زندگی می‌کنیم که در بخش بسیار بزرگی از آن امکان تاسیس مزارع بزرگ انرژی خورشیدی برای تولید نیرو و تبدیل آن به برق مصرفی کشور وجود دارد. 

طبق برآورد‌ها، هزینه اجرای پنل‌های خورشیدی و میزان خروجی آن طی ۴سال امکان مستهلک کردن دارد.  درحالی که حداقل زمان استفاده مفید از پیل‌ها ۲۰ سال است. درهمین‌‌‌حال درخصوص توربین‌های بادی، امکان نصب و بهره برداری در اکثر مناطق ساحلی کشور و مناطق کوهستانی دارای کریدورهای جریان تندبادی وجود دارد. این نکات تنها بخش کوچکی از اقداماتی است که بدون توجه به نتایج مذاکره، لزوما باید به آنها پرداخته شود.

* مدیر و فعال صنعتی