سکوت بهترین‌کلام است
لی‌لا رضایی
آرتین شاهوران، خواننده پاپ و آهنگساز پیشکسوت کشورمان که با قطعه مریم به اوج شهرت خود در دهه ۸۰ رسید، موسیقی را از دوران کودکی آموزش دید و در سال‌های نوجوانی فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز کرد. آلبوم موسیقی صورتک با صدا و آهنگسازی وی زمانی منتشر شد که موسیقی پاپ جانی دوباره گرفته بود.

وی در آلبوم دکلمه مریم حیدرزاده به‌عنوان آهنگساز و تنظیم‌کننده حضور داشت و همچنین ساخت موسیقی فیلم سینمایی شب تردید را انجام داد. وی اجرای کنسرت مشترک با ناصر عبدالهی، مانی رهنما و حامی، اجرای کنسرت مشترک با بنیامین، محسن یگانه، محمد علیزاده، فریدون و امید حاجیلی در بزرگداشت ناصر عبدالهی در کیش را نیز در کارنامه هنری خود دارد. شاهوران که در زمینه موسیقی تحصیلات آکادمیک دارد، سال ٧٩ اولین کنسرت رسمی خود را با همراهی بابک سعیدی و مهران آتش روی سن برد.

به‌عنوان خواننده‌ای که از سال‌های دور در عرصه موسیقی پاپ فعالیت داشتید، نباید عرصه را رها می‌کردید. چرا این اتفاق افتاد و چرا سال‌ها از این عرصه دورماندید؟
این خواسته قلبی من نبود. شرایط باعث شد به اجبار از موسیقی فاصله بگیرم. من کار حرفه‌ای را از سن کم و بدون پشتوانه مالی شروع کرده بودم و این موضوع شرایط را هر روز برای من سخت‌تر می‌کرد. تا جایی که برای ارائه یک تک‌آهنگ، باید دو قطعه از آهنگ‌های خودم را به خواننده‌های دیگر می‌فروختم. در واقع با مبلغی که بابت ساخت این آهنگ‌ها دریافت می‌کردم، هزینه‌های مربوط به انتشار یک تک‌آهنگ را پوشش می‌دادم؛ آن هم خواننده‌هایی که بعضا مورد تایید من نبودند و به‌خوبی می‌دانستم که هیچ وقت صدایشان به گوش مردم نخواهد رسید. وقتی احساس کردم مسیرم را گم کرده‌ام و همه کار می‌کنم غیر از آن کاری که باید انجام دهم، ترجیح دادم برای مدتی از موسیقی فاصله بگیرم.

خالی کردن عرصه جز اینکه شما را از حرفه‌تان دور کرد، سود دیگری برایتان داشت؟
تنها سودی که داشت این بود که دیگر مجبور نبودم هنرم را به هر قیمتی و به هر کسی بفروشم، اما قبول دارم که اشتباه کردم و نباید میدان را خالی می‌کردم. البته مطمئنم اگر همان مسیر را ادامه می‌دادم، شاید حالا شهرت زیادی داشتم، اما قطعا دیگر امیدی به برگشتن به مسیر اصلی را نداشتم و شاید دیگر نمی‌توانستم در کشور خودم به‌صورت قانونی فعالیت کنم.

چطور بعد از این همه سال تصمیم به بازگشت گرفتید؟
البته من فقط ٥ سال از موسیقی فاصله گرفتم. بعد از آلبوم صورتک که سال ٨٢ منتشر شد، با تک‌آهنگ‌های «مریم» و «حق من نیست» که بازتاب بسیار خوبی هم داشت تا حدود زیادی این فاصله را پر کردم، اما بعد از آن به طور کلی خوانندگی و آهنگسازی را کنار گذاشتم و روی تهیه‌کنندگی برنامه‌های هنری و تفریحی تمرکز کردم. حالا دیگر مشکلات گذشته را ندارم و مسیرم را به میل خودم انتخاب می‌کنم. به هر حال موسیقی همه زندگی من است و نمی‌توانستم برای همیشه از آن فاصله بگیرم.

آهنگ «مریم» معروف‌ترین آهنگ شماست که قسمتی از آن توسط یکی از خواننده‌های لس‌آنجلسی کپی‌برداری شده است، وقتی برای اولین‌بار این آهنگ را با صدای یک خواننده لس‌آنجلسی شنیدید، چه احساسی داشتید؟ خوشحال شدید یا ناراحت؟
طبیعتا دوست نداشتم این آهنگ توسط شخص دیگری اجرا شود. آن هم بدون اجازه من! اگرچه اجرای آن توسط یک خواننده شناخته شده، برای من یک امتیاز محسوب می‌شد، اما به هر حال این یک نوع سرقت هنری بود و تشکر کردن این خواننده از من نه‌تنها مشکلی را حل نکرد بلکه به نظر من شرایط را پیچیده‌تر کرد؛ چراکه جرم و گناه هیچ سرقتی با تشکر کردن سارق از صاحب مال از بین نخواهد رفت، خصوصا مالی که غیر قابل‌برگشت باشد.

همانطور که خودتان اشاره کردید، آلبوم شما سال ٨٢ منتشر شد. فکر می‌کنید موسیقی آن سال‌ها با موسیقی حال حاضر چه تفاوتی دارد؟
خب اگر بخواهیم بخش‌های مختلف یک موسیقی را تفکیک کنیم، در زمینه تنظیم، ترانه، میکس و مستر پیشرفت‌های قابل‌توجهی داشته‌ایم. در حال حاضر هنرمندان با استعدادی در کشورمان داریم که به‌صورت تجربی و بدون تحصیلات آکادمیک، آثار خوب و استانداردی را تولید می‌کنند و البته نرم‌افزار‌های پیشرفته موسیقی نیز در موفقیت آنها تاثیر بسزایی داشته است. ۱۰، ۱۲ سال پیش، بیشتر آهنگ‌ها فقط با یک سینتی‌سایزر معمولی تنظیم می‌شد و امکانات مناسب و تجربه کافی برای تولید کارهایی با استانداردهای روز دنیا وجود نداشت.

حضور این همه خواننده در عرصه موسیقی، کار شما راچندین برابر سخت‌تر می‌کند. چگونه در میان این همه می‌توانید به شهرت سابق برسید؟
سخت‌تر از زمانی نیست که آلبوم‌هایمان به‌صورت نوار کاست منتشر می‌شد و از اینترنت دایل‌آپ استفاده می‌کردیم. آلبوم صورتک آخرین آلبومی بود که به‌صورت نوار کاست منتشر شد. آن زمان مشکلات خودش را داشت، حالا هم مشکلات خودش را دارد. من به این مشکلات عادت دارم. این روزها هرکس برای خودش در شبکه‌های اجتماعی یک رسانه شخصی دارد و کار به مراتب راحت‌تر است. البته راستش را بخواهید من دلبستگی زیادی به شهرت ندارم و صرفا به دلیل علاقه زیادم به موسیقی می‌خواهم دوباره فعالیتم را از سر بگیرم.

برای بازگشت قطعا نیازمند تمهیداتی بوده‌اید. این تمهیدات چه بوده‌اند؟
هیچ تمهیداتی بهتر از احترام به مخاطب و تولید کارهای باکیفیت نیست. با وجود اینکه مشغله کاری زیادی دارم، اما همه تلاشم را می‌کنم تا آلبوم قابل‌قبولی را منتشر کنم. برای شروع تا اسفندماه تعدادی از قطعات آلبوم را به‌صورت «تک‌آهنگ» منتشر می‌کنم و بعد از عید هم دومین آلبوم رسمی‌ام را از طریق یک شرکت معتبر روانه بازار خواهم کرد.