معامله بر سر غنی‌سازی؛ ایران و آمریکا چقدر حاضرند کوتاه بیایند؟
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد، پس از آنکه وزیر خارجه آمریکا، مدعی شد که ایران نباید از چرخه غنی‌سازی برخوردار باشد، وزیر امور خارجه ایران گفت که ایران به عنوان یکی از امضاکنندگان مؤسس معاهده ان‌پی‌تی، کاملا حق داشتن چرخه کامل سوخت هسته‌ای را دارد.
تا پیش از این اظهارات این‌گونه به نظر می‌رسید که تهران و واشنگتن توانسته‌اند بر سر موضوع کلیدی غنی‌سازی و مسائل مرتبط با آن از جمله سطح غنی‌سازی، میزان ذخایر، نظارت‌ها و دیگر موضوعات به یک تفاهم کلی دست پیدا کنند.
با توجه به این فضا، اکنون پاسخ به دو پرسش کلیدی است. آیا این وقفه را می‌توان همان فاصله‌های ورود به جزئیات فنی ارزیابی کرد که با پیشرفت مذاکرات دو طرف بر سر آن به اختلاف خواهند خورد، یا فراتر از آن، مذاکرات به یک مشکل اساسی بر سر غنی‌سازی رسیده که حکم همان خطوط قرمزی را دارد که پیش از شروع مذاکرات و در فرآیند نامه‌نگاری بین مقامات دو کشور بر آن تأکید شده بود؟ در این شرایط راه برون‌رفت از این وضعیت چیست؟ آیا یکی از طرفین حاضر خواهند شد از خطوط قرمز خود عقب‌نشینی کرده و آن را با یک امتیاز دیگر معامله کنند؟ کدام مدل غنی‌سازی درخصوص برنامه هسته‌ای ایران ممکن است؟
کدام مدل غنی سازی؟
مدل ناممکن لیبی و مدل نامطلوب برجام برای ترامپ یا یک مدل حد وسط مانند برزیل، آرژانتین، ویتنام و... رحمن قهرمانپور، پژوهشگر ارشد مسائل بین‌الملل، در رابطه با بحث غنی‌سازی در ایران به روزنامه «دنیای اقتصاد» گفت: اگر آمریکا بخواهد صرفا در موضوع هسته‌ای متوقف شود، حل مساله غنی‌سازی نیز ناممکن نیست و می‌توان برخی راه‌حل‌های فنی پیدا کرد که هم ایران غنی‌سازی ۳.۶۷درصد داشته باشد و هم خیال آمریکا راحت باشد.//
مشروح گزارش را اینجا بخوانید.//
