امیر دریادار جانباز ناصر سرنوشت ، درخصوص عملیات مروارید گفت: ناخدا یکم مصطفی مدنی‌نژاد جانشین وقت فرماندهی نیروی دریایی ارتش عملیات مروارید را طراحی کرد. این عملیات مرکب از هفت تکاور، هوادریا، ناوچه پیکان و دیگر واحدهای شناور نیروی دریایی ارتش انجام شد. زمانی که صدام گفت کلیه پایانه‌های نفتی ایران را منهدم و آبراه‌ها را مسدود می‌کنم و چیزی از ارتش ایران باقی نمی‌گذارم، این حرف برای ما سنگین بود و نمی‌توانستیم قبول کنیم بنابراین درخواست عملیات کردیم تا این گونه به او پاسخ دهیم. در واقع، دریادلان نیروی دریایی ارتش با خود اندیشیدند که اگر دیر بجنبند عراقی‌ها با پوتین‌‌هایشان ما را له می‌کنند.

اهم سخنان وی از این قرار است:

* براساس دستور، برنامه‌ریزی‌های لازم را کردیم تا سکوهای نفتی عراق را از بین ببریم و به همین خاطر، دو عملیات ابتدایی توسط نیروی رزمی ۴۲۱ اجرا شد که به نام‌های «اشکان» و «شهید صفری» معروف شده‌اند. در عملیات شهید صفری سکوی الامیه منهدم شد و سه هفته بعد از آن، عملیات مروارید درباره سکو نفتی البکر به اجرا درآمد. این سکو شامل شش نفتکش ۳۰۰ هزار تنی عراقی بود که به صورت هم‌زمان می‌توانستند کنار آن پهلو بگیرند و بارگیری کنند.

*در این عملیات شش واحد آبی خاکی، دوناوچه موشک‌انداز کلاس کمان، پیکان و جوشن، تعدادی هلی‌کوپتر و چند جنگنده نیروی هوایی ارتش برای پشتیبانی هوایی در این عملیات حضور داشتند. جالب است که بدانید این عملیات توسط هفت تکاور انجام شد.

*گروه هفت نفره تکاوران دریایی عملیات مروارید - که من هم جزیی از آنها بودم-، ساعت ۱۴:۳۰ پنجم آذر ۵۹ عازم سکوی البکر شدند. پس از استقرار بر اسکله تبادل‌آتش گسترده صورت گرفت. لازم به یادآوری است که به محض پیاده شدن می‌دانستیم کجا را باید بزنیم چون تمام نیروهای نگهبانی و گشتی عراقی در اتاقک برج کنترل و مرکز این سکوی بزرگ سه طبقه حضور داشتند. وقتی پیاده شدیم یک گلوله آر.پی.جی به ساختمان اصلی زدیم و با همان یک گلوله آر.پی.جی درها باز شد و بعثی‌ها بیرون آمدند. با این بیرون آمدن، تعدادی از عراقی‌ها فرار کردند و تعدادی نیز اسیر شدند و بخش جنوبی اسکله به تصرف ما درآمد. در همین حین، ناوچه‌های عراقی از دهانه خور عبدالله بیرون آمدند اما ناوچه‌ همیشه جاوان پیکان در منطقه حضور داشت و تعدادی از این ناوچه‌ها را درگیر و غرق کرد. 

*وقتی ما عملیات را انجام دادیم، نیروی هوایی عراق برای بمباران ما و ناوچه‌های پیکان و جوشن تعدادی از جنگنده‌هایش را به پرواز درآورد اما نیروی هوایی ما حضور داشتند و توانستند ۱۳ فروند میگ۲۳ عراق را سرنگون کرده و دست‌کم سیزده کشتی حامل موشک و اژدر را غرق کنند. البته یک فروند جنگنده ایران هم آسیب دید که در این جریان خلبان ستوان یکم حسن مفتخری و ستوان دوم محمد کاظم روستا به شهادت رسیدند.

*روز ششم آذر کلیه تأسیسات به تصرف نیروهای ایرانی درآمد. صدام ۴۵۰ تفنگدار دریایی را مامور بازپس‌گیری این سکوی نفتی کرد. قرار بود عملیات طی چند روز ادامه داشته باشد، اما از قرارگاه عملیات پیام فوری رسید که گروه تکاوران خیلی زود آخرین مرحله عملیات را اجرا و سکو را ترک کنند. گروه باید اسکله‌ها را از غنائم و اسرا تخلیه و تأسیسات را بمب‌گذاری می‌کردند تا پس از ترک منهدم کنند. در نهایت اسکله کاملا تخلیه و عملیات تخریبی آغاز شد. گروه عملیات سوار ناوچه پیکان شدند اما حدود یک ربع بعد از ترک اسکله‌ها، ناوچه پیکان هدف چند موشک عراقی قرار گرفت و غرق شد.

*در جریان این عملیات ۱۳ فروند جنگنده میگ، یک فروند هلی‌کوپتر سوپرفریون هفت فروند ناوچه اوزا، دو فروند ناو نیروبر عراقی منهدم شدند. با قاطعیت می‌توانم بگویم عملیات مروارید مسیر جنگ را به طور کلی تغییر داد. شاید برزگترین خدمتی که این عملیات داشت، فارغ از اینکه ارتش عراق را از داشتن نیروی دریایی محروم کرد، موجب شد تا بتوانیم وضعیت اقتصادی جنگ را کنترل کنیم. به عبارت دیگر، عراق تا پایان جنگ دیگر نتوانست از خلیج فارس نفت صادر کند.

*عملیات مروارید موجب وحشت بعثی‌ها و شوکه شدن صدام شد. صدام برای جبران از بین رفتن نیروی دریایی‌اش، جنگنده‌ها و هلی‌کوپترهایی را از کشورهای مختلف به ویژه فرانسه خریداری کرد و آنها را مجهز به موشک‌های سوپر سونیک اگزوست کرد که هر کدام از این موشک‌ها، دو میلیون دلار ارزش داشتند. 

*{درباره شهدای بازمانده از عملیات مروارید} از گروه هفت نفره تکاوران، دو نفر به درجه شهادت نائل شدند و پنج نفر زنده ماندیم که ناخدا رحمان الفتی که جزو بازماندگان این عملیات و گروه تکاوران بودند، فوت شدند. همچنین ناوچه پیکان که مورد حمله قرار گرفت و غرق شد، دارای ۴۶ پرسنل بود که تنها هفت نفر از آنها زنده ماندند و مابقی به شهادت رسیدند. ما ۵۲ نفر عراقی را به اسارت گرفته بودیم که یک نفر از آنها زنده ماند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.