دکه - ۱۴۰۴/۰۲/۲۱

 روزنامه هم‌میهن نیز در سرمقاله خود در گزارشی با عنوان «ساعت به وقت بی‌نظمی» نوشت: مجلس با رد فوریت لایحه –تغییر ساعت رسمی کشور-‌ عملا آن را کنار گذاشت. دولت در نهایت مجبور شد ساعات کار اداری استان تهران را جلو ببرد؛ درحالی‌که ساعت برای بقیه امور زندگی روزانه همچون گذشته است و این موجب ناهماهنگی و ایجاد بحران می‌شود. در بخش دیگری از این گزارش آمده است: همه اینها ریشه در سیاسی‌کاری و رویکرد غیرعلمی و غیرصادقانه نمایندگانی دارد که در بدبینانه‌ترین حالت باید بگوییم دنبال مشکل‌سازی برای دولت و مردم هستند و در خوش‌بینانه‌ترین حالت رویکرد غیرعلمی و سیاسی‌کاری آنان مانع از تصویب قوانینی می‌شود که به سود جامعه و صرفه‌جویی است.

روزنامه فرهیختگان هم در گزارشی که در صفحه یک خود منتشر کرد، نوشت: چند وقتی است کمپینی پیرامون تعیین‌تکلیف وضعیت بانک آینده در فضای رسانه‌ای و عمومی کشور تشکیل شده است. در گزارش حاضر به بررسی ابعاد مختلف مخاطرات فعالیت بانک آینده پرداخته شده است. فارغ از اینکه این کمپین به اهداف خود برسد یا خیر، داده‌های گزارش پیش‌رو نشان می‌دهد، بانک آینده در همه شاخص‌ها، در یک وضعیت بحرانی قرار دارد. بنابراین تعویق حل‌و‌فصل این بانک هزینه‌های بیشتری را به اقتصاد تحمیل می‌کند.

روزنامه اعتماد نیز با بهزاد نبوی به گفت‌وگو نشسته است. نبوی در این گفت‌وگو تاکید کرده است: گفت‌وگو و مذاکره با همه کشورها و دولت‌هایی که مسائلی با آنها داریم مطلوب است، باید مذاکره انجام شود، دلیلی ندارد مذاکرات را به تابو بدل کرده و از مذاکره ‌کردن بترسیم. مذاکره مشکلی ایجاد نمی‌کند و می‌تواند نتایج مثبت هم در جهت منافع کشور و ملت ما داشته باشد. امیدوارم که این مذاکرات، نهایتا به نتیجه مطلوب برسد.

روزنامه کیهان هم در بخش یادداشت روز خود نوشت: ترامپ نه یک پدیده گذرا که یک ساختار فکری است؛ ساختاری متکی بر خودشیفتگی، توهم برتری و تاکتیک‌های تهدیدمحور. او با بهره‌گیری از مدل‌های روانی چون «تئوری مرد دیوانه»، تلاش دارد دنیا را در یک وضعیت دائمی از ترس و بلاتکلیفی نگه دارد؛ تا با کمترین هزینه، بیشترین امتیاز را بگیرد. در چنین فضایی، تمایز دوست و دشمن رنگ می‌بازد و همه، هدف چانه‌زنی، تهدید یا تحقیر می‌شوند. این بازی خطرناک، اگرچه ظاهرا متکی به تصمیمات شخصی ترامپ است، اما در عمق، ریشه در ساختارهای عمیق‌تر قدرت در آمریکا دارد.

روزنامه جوان در یادداشتی با عنوان «حرام‌خواری خوشمزه است؟!» نوشت: کسب روزی حلال جز با تلاش حاصل نمی‌شود، اما این سال‌ها خیلی‌ها قید تلاش را می‌زنند و همت خود را برای به دست آوردن پول بیشتر، آن هم به هر قیمتی صرف می‌کنند. بازار‌ها این روز‌ها پر از کالا‌های تقلبی است که به جای اصل به مردم فروخته می‌شود. فروشندگان کالا که عمدتا جوانان هستند تلاش می‌کنند کالایشان را به هر قیمتی که شده به مشتری قالب کنند. رشوه دادن و گرفتن در جامعه شیوع دارد و به عنوان امری بدیهی پذیرفته شده است، به‌گونه‌ای که زشتی آن دیگر به چشم نمی‌آید.