دیپلماسی ایران در مواجهه با تحریم‌ها

به گزارش «شانا» وی بر لزوم گفت‌وگو با آمریکا در صورت تغییر رویکرد این کشور تاکید‌کرده و معتقد است ایران باید در شرایط فشار حداکثری، راه‌‌‌‌‌‌حل‌‌‌‌‌‌های خلاقانه‌‌‌‌‌‌تری برای کاهش اثرات تحریم‌ها بیابد. مهمان‌‌‌‌‌‌پرست با اشاره به تنش‌های تجاری میان آمریکا و اتحادیه اروپا، این وضعیت را فرصتی برای حضور فعال‌تر ایران در بازار انرژی اروپا می‌‌‌‌‌‌داند. وی معتقد است ایران می‌تواند با بهره‌‌‌‌‌‌برداری از موقعیت راهبردی خود در خاورمیانه و کریدورهای حمل‌ونقل شمال-جنوب، هم در صادرات انرژی و هم در تامین کالاهای مورد‌نیاز اروپا نقش ایفا کند، همچنین ثبات منطقه‌ای می‌تواند به‌عنوان اهرمی برای تقویت جایگاه ایران در معادلات جهانی مورد‌استفاده قرار گیرد. این دیپلمات بر ضرورت همکاری با کشورهای همسایه، حتی آنهایی که متحد آمریکا هستند، تاکید می‌کند. 

به گفته وی، منافع مشترک انرژی می‌تواند زمینه‌‌‌‌‌‌ساز همکاری‌های گسترده‌‌‌‌‌‌تر باشد، با این‌حال مهمان‌‌‌‌‌‌پرست هشدار می‌دهد که ایران باید وابستگی خود به درآمدهای نفتی را کاهش دهد و با اصلاح ساختار اقتصادی، به سمت توسعه صنایع پالایشی و پتروشیمی حرکت کند. وی خام‌‌‌‌‌‌فروشی را عاملی بازدارنده در رشد اقتصادی دانسته و بر لزوم جذب سرمایه‌گذاری خارجی برای توسعه زیرساخت‌های انرژی تاکید می‌کند. مهمان‌‌‌‌‌‌پرست با اشاره به کسری‌بودجه و وابستگی دولت به درآمدهای نفتی، خواستار اصلاحات اساسی در نظام مالی کشور شده‌است. وی پیشنهاد می‌کند درآمدهای حاصل از نفت به‌جای هزینه‌های جاری، در صندوق توسعه‌ملی ذخیره شود تا زمینه‌‌‌‌‌‌ساز سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت شود، همچنین کوچک‌‌‌‌‌‌سازی دولت و تقویت بخش‌خصوصی از دیگر راهکارهای مطرح‌‌‌‌‌‌شده برای کاهش فشارهای اقتصادی است.

این دیپلمات به رفتار غیرقابل‌‌‌‌‌‌پیش‌بینی دونالد ترامپ اشاره‌کرده و معتقد است در صورت تداوم فشارهای آمریکا، ایران باید به راهکارهای جدیدی مانند همکاری با کشورهای تحت‌تحریم غرب روی‌آورد، با این‌حال در صورت تعدیل مواضع آمریکا، امکان گفت‌وگو و ترمیم خسارت‌‌‌‌‌‌های ناشی از تحریم‌ها وجود خواهدداشت. مهمان‌‌‌‌‌‌پرست تاکید می‌کند؛ حتی در صورت رفع تحریم‌ها، ایران باید اصلاحات ساختاری در اقتصاد خود را پیگیری کند تا از تکرار بحران‌های فعلی جلوگیری شود. به‌طور خلاصه، راهبرد پیشنهادی مهمان‌‌‌‌‌‌پرست ترکیبی از دیپلماسی فعال، استفاده از فرصت‌های منطقه‌ای، همکاری با همسایگان و اصلاحات داخلی برای کاهش وابستگی به نفت است.