رقابت متعادل
مقایسه هاچبکهای ارزانقیمت شهری بازار ایران برلیانس ۳۲۰ ، ام‌وی‌ام ۳۱۵ و رنو ساندرو که همگی در محدوده ۵۰ میلیون تومان قیمتگذاری شدهاند
طراحی بدنه
برنده: ام‌وی‌ام ۳۱۵
بی‌هیچ شکی دو خودروی چینی این رقابت از ساندرو طراحی بهتری دارند. ۳۱۵ با فرمی نزدیک به محصولات قبلی فورد مثل فوکوس و فیستا، در کنار برلیانس که به شکل آشکار از روی ب.ام.و سری ۱ مدل ۲۰۱۲ کپی شده خودروهای زیبایی هستند که برخی خریداران مشتاق ایرانی را که اعتنای چندانی به مقوله دوام و کارآیی ندارند به سمت خود جذب می‌کنند. فرم ۳۱۵ و ۳۲۰ چه در نمای عقب و چه در پوزه خودرو به شکلی طراحی شده که حجم نهایی از هم پیوستگی چند خط تیز و مواج شکل بگیرد تا بیشترین تاثیر را روی بیننده بگذارد. در عوض رنو ساندرو با هدف به حداقل رساندن هزینه تولید تلاش کرده خطوط در ساده‌ترین و بی‌هویت‌ترین شکل ممکن باشند گرچه نمی‌توان طراحی ساندرو محصول رنو را خالی از هر گونه زیبایی دانست. با توجه به موارد مطروحه، در این بخش در رده اول تا سوم به ترتیب ام‌وی‌ام ۳۱۵، برلیانس ۳۲۰ و رنو ساندرو قرار می‌گیرند.
طراحی کابین
برنده: برلیانس ۳۲۰
از بین سه خودروی این مقایسه ام‌وی‌ام 315 از همه طراحی (و نه کیفیت) بهتری دارد. در عین حال رنگ‌بندی کابین برلیانس 320 واقعا بهتر از دو خودروی دیگر است مخصوصا که فرم محافظه‌کارانه داشبورد نیز به تریم دو رنگ و روشنی که برای اتاق انتخاب شده می‌آید و حس خوبی را بیننده منتقل می‌کند. رنو ساندرو اما از همه وضعیت بدتری دارد چرا که سخت‌ترین پلاستیک موجود را با قدیمی‌ترین طراحی این کلاس را به خریداران ارائه می‌کند درحالی‌که چینش چندان دقیقی نیز به‌کار نرفته است. امکانات بهتر برلیانس و چری هم آشکارا وضعیت را به نفع چینی‌های این مقایسه می‌چرخاند ضمن اینکه ساندرو به‌دلیل ذات کاملا اکونومی خود تمایل چندانی به لوکس جلوه دادن خود ندارد. این یعنی ساندرو از آغاز حساب خود را از خریداران کامجو و رفاه‌طلب جدا کرده و آنها را به برلیانس و چری حوالت داده است! در عین حال با اینکه ساندرو از ۲ خودروی دیگر این مقایسه طول کوچک‌تری دارد اما به لحاظ گنجایش در وضعیتی برابر با این ۲ خودرو قرار داشته و حتی جعبه بار بزرگ‌تری دارد.
وضعیت فنی
برنده: رنو ساندرو
موتور هر 3 خودرو از انواع 4 سیلندر 1500 و 1600سی‌سی است که در محدوده 100 تا 110 اسب بخار قدرت داشته درحالی‌که همه این اتومبیل‌های شهری کمتر از 150 نیوتن‌متر گشتاور در اختیار راننده قرار می‌دهند. عدم تجهیز ام‌وی‌ام 315 به گیربکس اتوماتیک باعث شده تا بسیاری از خریداران از این محصول جالب چینی روی گردان شده و خرید ساندرو یا برلیانس را در اولویت قرار دهند. با اینکه عملکرد موتور هر سه خودرو شبیه به هم است اما برلیانس خشن‌ترین عضو گروه و ساندرو نرم‌ترین عملکرد موتور را دارد. در بخش شاسی و فنربندی هم رنو خشک‌ترین و چری 315 نرم‌ترین عملکرد را از خود بروز می‌دهد. هنگام شتاب‌گیری با اینکه ساندرو لذت رانندگی بالایی را ارائه نمی‌کند اما سریع دور گرفته و هرچه وارد سرعت‌های بالاتر می‌شویم در مقایسه با 2 خودروی دیگر، کیفیت بهتری از خود نشان می‌دهد. در عین حال توان ترمزگیری 3 خودرو برابر بوده و تکنولوژی ساخت نیز در ساخته‌های هر 3 سازنده سطحی یکسان دارد.
کیفیت ساخت
برنده: رنو ساندرو
منظور از کیفیت ساخت صرفا آنچه از ظاهر خودرو می‌توان استنباط کرد نیست، بلکه این آیتم بیشتر روی هماهنگی نیاز مصرف‌کننده با محصول نهایی تاکید دارد و در این قسمت رنو چند سروگردن از باقی رفقا جلوتر است. استانداردهای رنو آنقدر جلو بوده که حتی در سال پنجم هم خودروهای خانواده تندر اعم از سدان یا هاچ‌بک خریداران بسیاری داشته چرا که کیفیت ساخت قطعات، نحوه مونتاژ خودرو و هماهنگی اجزا با هم در بهترین شکل ممکن است. مجموعه این عوامل باعث شده تا نه تنها ساندرو اقبال بالای خریداران را به دست آورد که با کسب ۴ ستاره کیفی، یکی از بهترین خودروهای بازار ایران باشد که نسبت به هزینه پرداختی خریداران، کالایی قابل اعتنا را عاید آنها می‌کند. البته که عامل اصلی فروش بالای ساندرو علاوه‌بر ماندگاری بالا، مصرف مناسب، همین استهلاک بسیار کم و کیفیت مونتاژ عالی ساندرو است که به گواه تجربه نگارنده حتی در بازه‌های زمانی ۲۴ تا ۳۶ ماهه می‌توان آن را بدون نقص ارزیابی کرد. این در حالی است که ۲ خودروی چینی این مقایسه مثل پژو ۲۰۶ ایران خودرو در یک بازه زمانی ۲ ساله حداقل ۴ تا ۵ بار شما را مجبور می‌کنند به تعمیرگاه مراجعه کنید.
وضعیت ایمنی
برنده: رنو ساندرو
هیچ‌یک از شرکت‌های تولیدکننده نکته چندان دقیقی درباره ایمنی این ۳ خودرو نگفته و تنها می‌توان با اندکی جست‌و‌جو به تست تصادف برخی از این خودروها دست یافت. البته که ساندرو به عنوان یک خودروی اروپایی در سال ۲۰۱۰ با تست‌های سختگیرانه موسسه اروپایی انکپ آزموده شده و توانسته با نمره نسبتا خوب ۳ ستاره کار را به شکل مطلوبی به پایان رساند. در عین حال دو خودروی دیگر وضعیت مشخصی در بخش ایمنی نداشته و به نظر می‌رسد با توجه به استانداردهای سطح پایین تولید خودرو در ایران و چین در سطحی نازل‌تر از رنو ساندرو قرار داشته باشند.
شرایط بازار
برنده: رنو ساندرو
با اینکه این ۳ خودرو در زمینه طراحی و وضعیت فنی تفاوت چندانی با هم ندارند اما رنو ساندرو آشکارا در بازار وضعیت بهتری داشته و اصطلاحا روی دست خرید و فروش می‌شود. به نظر می‌رسد علاوه‌بر افت کیفیت دو خودروی چینی در بازه زمان کمتر از ۳ سال و نیز نبود یک سیاست حمایتی شفاف و گسترده از خودروهای قدیمی‌تر برلیانس و ام‌وی‌ام، قیمت بالای دو خودرو موجب شده تا خریداران اقبال بالایی به دو مدل ام‌وی‌ام ۳۱۵ و برلیانس ۳۲۰ نداشته باشند. با کمی بررسی در بازار می‌توان به راحتی این موضوع را دریافت که دلیل حاشیه قیمت مثبت رنو ساندرو به کیفیت ساخت بالای محصولات اقتصادی رنو در یک دهه اخیر در ایران برمی‌گردد. در عین حال سابقه و قدمت طولانی شرکت فرانسوی رنو حجت را بر خریداران تمام کرده است.
نتیجه نهایی
بازار خودرو را به سادگی می‌توان تحلیل کرد اگر به خوبی اطلاعات را بررسی و نقاط اتکا را کنار هم گذاشت. رنو ساندرو برنده این آزمایش است نه به این خاطر که ما اعلام می‌کنیم. بلکه به این دلیل که این خودرو آشکارا محصولی برتر از رقبای چینی است چرا که مصرف کمتر، ایمنی بیشتر، برند مشهورتر، کیفیت ساخت بهتر و قیمت پایین‌تر را عاید خریدارانش می‌کند و هنگام استفاده نیز کمترین دردسر را برای مالکانش دارد. در دیگر سو ساندرو خودروی نازیبا یا حتی زشتی است که نمی‌تواند جلوه برلیانس یا زیبایی ام‌وی‌ام را ارائه کند. خریداران نیز کاملا شفاف عمل می‌کنند و بی‌توجه به مزایای خرید هر محصول، دست به انتخاب می‌زنند. آنها که به دنبال یک اتومبیل زیبا یا جذاب هستند یکی از ۲ محصول چینی را با قیمتی گران‌تر انتخاب می‌کنند درحالی‌که رانندگان واقعی و خریداران دقیق انتخابی جز ساندرو نخواهند داشت.
ارسال نظر