فصل خودکشی در مترو!
پاییز که می‌آید آمار خودکشی در مترو بالا می‌رود. مسافرانی که به آخر خط رسیده‌اند در آسمان ابری پاییز ترجیح می‌دهند خود را روی ریل قطار مترو بیندازند تا اینکه روش‌های دیگر نابودی را امتحان کنند. آبان ماه خودکشی در مترو زیادتر از ماه‌های دیگر است. این را احمد دنیا مالی رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تهران می‌گوید.او با اشاره به خودکشی خانمی در یکی از ایستگاه‌ ها که یک ماه پیش رخ داد داد می‌گوید: متاسفانه این خانم که در ابتدا پای خود را از دست داد پس از مراجعه به بیمارستان به دلیل خونریزی بالا جان خود را نیز از دست می‌دهد.
وی با بیان اینکه ماهانه بیش از یک نفر در ایستگاه‌های مترو خودکشی می‌کند می‌گوید: بر اساس آماری که شرکت بهره برداری مترو در اختیار ما گذاشته سالانه ۱۷ تا ۱۸ نفر در ایستگاه‌های مترو خودکشی می‌کنند که در حال حاضر این رقم کاهش یافته است.
رئیس کمیسیون عمران شورا با بیان اینکه در فصل پاییز به ویژه آبان ماه آمار خودکشی در مترو بالا می‌رود اضافه می‌کند: رونق اقتصادی در میزان کاهش خودکشی تاثیر مستقیمی دارد و همچنین رونق ازدواج و طلاق نیز بر این آمار تاثیرگذار است بر اساس اطلاعاتی که ما به دست آوردیم این خانم قبل از مراجعه به مترو در دادگاه خانواده بوده است.
دنیامالی برای کاهش آمار خودکشی در مترو پیشنهاد ایجاد دیوار‌های شیشه‌ای حائل میان ایستگاه و ریل قطار را می‌دهد و می‌گوید: ما از لحاظ بودجه و دانش مهندسی مشکلی در این زمینه نداریم و به طور جد اجرایی شدن آن را پیگیری می‌کنیم.
او ادامه می‌دهد: در این زمینه محدودیت بودجه‌ای نداریم و برای افزایش سطح ایمنی مسافران تلاش می‌کنیم در ایستگاه‌های شلوغ این موضوع محقق شود. مدیران حوزه حمل‌و‌نقل معتقدند در بسیاری از کشورها چنین ویژگی وجود ندارد، اما در بسیاری از کشور‌ها نیز ایستگاه‌های مترو دارای چنین تجهیزاتی هستند. وی با اشاره به حادثه افتادن یک نابینا به درون محوطه قطار می‌گوید: چنین تجهیزاتی می‌تواند ایمنی مسافران را افزایش داده و مانع وقوع حوادثی همچون خودکشی در مترو شود. درها به صورت ثابت روی لبه سکو قرار می‌گیرند که در زمان رسیدن قطار و براساس برنامه زمان بندی شده برای خروج و ورود مسافر باز و بسته می‌شوند.
دنیامالی با بیان اینکه این موضوع در چند جلسه کمیسیون و همچنین صحن علنی شورا بررسی شده است می‌گوید: هر چند به طور کلی نظر اعضا با این پیشنهاد مثبت بود، اما با مخالفت‌هایی هم مواجه شدیم کمیسیون عمران و حمل ونقل همواره بر استفاده از این سیستم در خطوط در حال بهره‌برداری و ساخت تاکید داشته و دارد. مخالفان استفاده از این درها بر این عقیده بودند که میزان حوادثی که اتفاق افتاده به نسبت کل جابه‌جایی مسافر قابل اغماض است. در مقابل این نگاه اما موافقان طرح تاکید بر توجه به ایمنی هر چه بیشتر مسافران به خصوص افزایش بهره‌برداری از خطوط مترو، افزایش رضایت‌مندی شهروندان و همچنین حساسیت بیشتر در زمان‌بندی حرکت واگن‌ها دارند.
خودکشی‌های متروی تهران
نخستین مورد خودکشی در ایستگاه مترو، در فروردین ماه سال ۸۴ گزارش شد. دختر ۱۸ ساله‌ای به نام مریم، در ایستگاه شهید بهشتی خودکشی کرد. البته مسوولان ایستگاه بلافاصله دختر جوان را به بیمارستان جم منتقل کردند، اما او به دلیل شدت جراحات، جان خود را از دست داد. اولین حادثه خودکشی در مترو، آخرین آنها نبود؛ بلکه این حادثه، اولین حلقه از زنجیره حوادث مشابه بود. حدود یک سال و نیم بعد، مرد جوانی در ایستگاه امام خمینی(ره) خودکشی کرد.
اردیبهشت ماه سال 86، متروی تهران شاهد حادثه خودکشی جوان 19ساله‌ای به نام روح‌الله در ایستگاه بهارستان بود. یکی از مسوولان فروش بلیت ایستگاه مترو بهارستان گفته بود: «این جوان را به دفعات در حریم ایستگاه مشاهده کرده‌ام و حتی با هم احوالپرسی هم داشته‌ایم، اما هیچ عکس‌العمل غیرعادی از سوی او پیش از اقدام به خودکشی مشاهده نکرده بودم.»
تنها کمی بعد از این حادثه یعنی اردیبهشت سال ۸۶ دختر ۲۱ ساله‌ای در ایستگاه مترو امام خمینی(ره) جان خود را به خطر انداخت. البته او جان سالم به در برد اما در این حادثه دو دستش را از دست داد و از ناحیه سر و قفسه سینه به شدت آسیب دید. حوادث خودکشی مترو در سال ۸۶ البته به همین جا ختم نمی‌شود؛ در واقع این سال را می‌توان یکی از پرحادثه‌ترین سال‌های متروی تهران دانست. در تیرماه ۸۶ مردی میانسال به خاطر بیکاری در یکی از ایستگاه‌های متروی تهران خودکشی کرد.دی ماه ۸۶، مرگ جوانی ۲۷ ساله در ایستگاه دروازه دولت سبب تعطیلی دوساعته ایستگاه‌های مترو شد.
اسفندماه سال 86 پرونده خودکشی‌های زنجیره‌ای این سال در مترو، با خودکشی زنی در ایستگاه امام‌ خمینی(ره) بسته شد. البته این زن زنده ماند. فروردین ماه سال 87 نیز مرد 35 ساله‌ای به علت نامعلوم در ایستگاه حسن‌آباد خودکشی کرد.
اسفندماه سال ۸۷ دختر ۱۵ ساله‌ای در ایستگاه مترو شهید نواب صفوی دست به خودکشی زد و جان سپرد. همچنین زن جوان دیگری در ایستگاه حسن‌‏آباد نیز قصد خودکشی داشت که با اقدام سریع راهبر قطار و ترمز گرفتن قطار، خودکشی زن جوان ناکام ماند. سال ۸۸ پسر ۱۷ ساله‌ای در مترو دست به خودکشی زد و فردای همان روز حادثه خودکشی دیگری در ایستگاه طرشت رخ داد. از خودکشی‌های سال ۹۰ آماری در دست نیست. البته اطلاع‌رسانی در این باره و بیان جزئیات در رابطه با حوادث اینچنینی، چندان هم شفاف نیست که مسوولان امر نیز استدلال‌های خودشان را دارند از جمله اینکه پراکندن چنین اخباری، شاید منجر به روی دادن حوادث بعدی خواهد شد. مردادماه سال ۹۰ زنی ۴۰ ساله در ایستگاه نواب خودکشی کرد. اسفندماه همان سال هم دختری ۲۰ساله به خودکشی در ایستگاه خیام اقدام کرد که البته جان به در برد. او پیشتر هم دست به خودکشی زده بود. بهرام عبابافی، قائم مقام وقت شرکت بهره‌‌برداری متروی تهران، آمار خودکشی در مترو را در سال ۹۱ بیش از ۶ مورد عنوان کرد که آخرین‌شان خودکشی زنی جوان در ایستگاه سعدی بود.دی ماه سال ۹۲ مردی ۴۰ ساله در ایستگاه چهارراه ولیعصر دست به خودکشی زد. مرگ دستفروش مترو در ایستگاه گلبرگ در دی ماه همان سال را البته با اندکی تردید می‌توان به فهرست خودکشی‌ها اضافه کرد چرا که هنوز اما و اگرهای زیادی درباره آن وجود دارد.در سال ۹۳ شهریور ماه زنی میانسال خود را به متروی ولیعصر پرتاب می‌کند و آخرین مورد مرگ مرد میانسالی در خط ۴ مترو ایستگاه دروازه شمیران که خودرا به سمت محوطه ریلی قطار پرتاب و جان خود را از دست داد.