چهره انسان بسیار قابل توجه و جالب است. تنوع شگفت‌انگیز ویژگی‌های ظاهری به افراد کمک می‌کند یکدیگر را بشناسند و این موضوع برای شکل‌گیری جوامع پیچیده‌تر لازم و حیاتی بوده است؛ بنابراین توانایی چهره در فرستادن علائم احساسی نیز اهمیت دارند. تکنولوژی به سرعت در حال نزدیک شدن و اکتساب توانایی انسان برای خواندن چهره است. در ایالات متحده آمریکا، تشخیص چهره به وسیله کلیساها مورد استفاده قرار می‌گیرد تا حضور دعاکنندگان رهگیری شود؛ در بریتانیا خرده‌فروشان از تشخیص چهره برای تشخیص سارقان پیشین فروشگاه‌ها استفاده می‌کنند. امسال، پلیس ولز از این توانایی و تکنولوژی برای دستگیری یک مظنون در خارج از یک زمین‌ فوتبال استفاده کرد. در چین نیز توانایی تشخیص چهره با استفاده از تکنولوژی موجب شده است هویت رانندگان راحت‌تر مورد بررسی قرار گیرد و به توریست‌ها اجازه داده شود تا وارد جاذبه‌های گردشگری شده و افراد را تنها با یک اشاره یا لبخند قادر به پرداخت صورتحسابشان می‌کند. انتظار می‌رود آی‌فون جدیدی که اپل به بازار عرضه کرده است، از این ویژگی برای باز کردن رمز ورودی به آن استفاده کند.

وسایلی که در مقابل توانایی‌های انسانی قد برافراشته‌اند، ممکن است رو به رشد و فزونی به نظر برسند. برخی موارد نیز مانند پرواز یا اینترنت، به روشنی توانایی‌های بشری را تغییر داده‌اند. در همین راستا توانایی تغییر چهره نیز به نظر می‌رسد کار مهمی انجام دهد. اگرچه چهره افراد با یکدیگر متفاوت است، ویژگی‌های عمومی نیز بین آنها وجود دارد و به همین دلیل در نگاه نخست به نظر می‌رسد تکنولوژی نمی‌تواند در مورد چیزی که به نوعی خصوصی و حریم شخصی است، نفوذ کند. با این حال، توانایی ثبت، ذخیره‌سازی و نیز تجزیه و تحلیل تصاویر چهره‌ها با هزینه‌ای اندک، به سرعت و در مقیاسی گسترده، تغییرات وسیعی در اطمینان و حفظ موارد حریم خصوصی به وجود می‌آورد. در مورد مساله شخصی بودن، تفاوت عمده بین چهره‌ها و سایر اطلاعات بیومتریک مانند اثرانگشت، این است که می‌توان از آنها در فواصل دورتری نیز استفاده کرد. اپلیکیشن «فایند فیس» که نرم‌افزاری در روسیه است، موفق شده تصاویری از انسان‌های غریبه را که در شبکه اجتماعی «وی کنتاکته» وجود دارد مشاهده کرده و با دقت ۷۰ درصدی افراد را واقعا تشخیص دهد.

بانک تصاویر چهره در فیس‌بوک قابل حصول نیست اما «سیلیکون ولی» می‌تواند تصاویری از بازدیدکنندگان از یک نمایشگاه خودرو به دست آورد و سپس از تشخیص چهره برای کمک به تبلیغات و فروش خودروها استفاده می‌کند. حتی اگر شرکت‌های خصوصی قادر به چنین کارهایی برای تشخیص چهره نباشند، شرکت‌های دولتی می‌توانند. دولت چین مجموعه‌ای از عکس چهره‌های شهروندان خود در اختیار دارد؛ عکس‌هایی از نیمی از جمعیت بزرگسال آمریکایی‌ نیز در پایگاه‌های اطلاعاتی ذخیره شده‌اند که می‌توانند در صورت لزوم از سوی اف‌بی‌آی مورد استفاده قرار گیرند. سازمان‌هایی که الزامات قانونی و مسوولیت قانونی دارند، اکنون سلاح قدرتمندی به دست آورده‌اند که آنها را در دستیابی به مجرمان و گیر انداختن آنها کمک می‌کند. با این حال هزینه آن نیز زیاد است و احتمالا با هزینه حریم خصوصی شهروندان تمام می‌شود. چهره انسان چیز ساده‌ای نیست، بلکه نشان‌دهنده اطلاعات زیادی است که ماشین‌ها قادر به خواندن آنها هستند و این برای موارد بسیاری سودمند است. برخی شرکت‌ها چهره‌ها را تحلیل و بررسی می‌کنند تا تشخیص‌هایی از وضعیت‌های ژنتیکی کمیاب مانند سندروم هاجدو-چنی ارائه کند. سیستم‌هایی که احساسات را اندازه می‌گیرند ممکن است موجب شوند افراد مبتلا به اوتیسم نیز تشخیص داده شوند.

منبع: اکونومیست