کشورهای هم جوار در حال حاضر بهره‌های تک رقمی‌بسیار پایین به وام با تولید می‌پردازند اما در کشور ما بهره ۱۸ درصدی، هیچ جایی برای رشد و رقابت پابرجا بودن برای واحدها، و تولید صنایع جدید نمی‌گذارد. در تمام جهان بیشترین بهره برای تولید صنعتی ۳ درصد است و در کشور ما ۱۸ درصد ! آیا در چنین شرایطی جای رقابت باقی می‌ماند ؟ مسلما خیر. ما با چنگ و دندان بی وقفه برای خدمت به مملکت کار می‌کنیم. باشد که بیکاری از جامعه رخت بربندد و صنعت قدرت گیرد تا کشورمان قوای آن را داشته باشد که در برابر ابرقدرت‌ها ایستادگی کند. اینها بخشی از سخنان نایب رییس اول اتاق بازرگانی بجنورد است. مشروح گفت‌وگو با « حیدر حیدریان»را می‌خوانید:

مهم‌ترین چالش‌ها و مشکلات فعالان صنعتی در بخش خصوصی استان خراسان شمالی چه مواردی است؟ سهم بخش خصوصی در اقتصاد و صنایع استان به چه میزان است؟

اولین و اساسی ترین مشکل فعالان صنعتی استان مربوط به اداره دارایی و مالیات است. در صورتی که هدف ما رسیدن به درجه و جایگاه مناسب و قابل توجه در حد سایر کشورهای موفق در عرصه تولید باشد باید در استان‌ها کمک‌های ویژه‌ای به تولید ارائه شود تا بدین ترتیب زمینه برای رقابت در عرصه جهانی برای ما هموار شود. در حال حاضر حمایت از تولید مهمترین خواسته فعالان صنعتی و تولیدکنندگان استان است چرا که در این صورت در کشورمان نه جوان بیکاری خواهیم داشت و نه نیاز به فروش نفت داریم. اما در مقابل در صورت عدم حمایت کافی، واحدهای تولید رو به تعطیلی خواهند رفت و شاهد بیکاری جوانان کشور خواهیم شد.

اداره مالیات به عناوین مختلف دست به اخذ مالیات می‌زند و مشکلاتی را برای فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان به همراه می‌آورد. اعتراض‌هایی هم در این باره صورت گرفته اما هیچ نتیجه‌ای عاید نشده و واحدها همچنان در رکود و تعطیلی به سر می‌برند. در حال حاضر واحدهای متعلق به بخش خصوصی،اغلب در تعطیلی مطلق یا نیمه تعطیل به سر می‌برند اما آمار دقیقی در دسترس ما نیست و اطلاعات و آمار در دسترس اداره آمار است. در حال حاضر هیچ پولی در گردش نیست و در نتیجه خرید و فروشی نیز در آن صورت نمی‌گیرد. در دولت دهم تورم به ۳۰ یا ۴۰ درصد می‌رسید و در پی آن بازار کار می‌کرد و فعالیت جریان داشت اما با رکودی‌که امروز دست به گریبان بازار شده، فعالیت در همه عرصه‌ها به کمترین میزان رسیده است.

استان خراسان شمالی را به لحاظ صنعتی در چه موقعیتی می‌بینید؟ آیا از تمام پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های صنعتی استان استفاده شده است؟

این استان در موقعیت نسبتا خوبی قرار گرفته است؛ در گذشته ما به بیش از ۶۰ کشور جهان صادرات داشتیم، اما در حال حاضر خبری از صادرات پر رونق در بازار و استان نیست. اگر استان خراسان شمالی بهره‌ای از کمک و حمایت دولت ببرد، به طور قطع می‌تواند از جایگاه خوبی در عرصه صادرات کالا بهره‌مند باشد. در ادامه باید بگویم که از تمام پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های صنعتی استان نیز استفاده نشده است. بودجه‌ای را که دولت در اختیار بانک‌ها قرار می‌دهد تا به کارخانجات اختصاص دهند، به خود دولت بازمی‌گردد چرا که کارخانجات تعطیل بوده و کارخانه فعالی وجود ندارد که بودجه شامل حال آن شود.

سهم صنایع پیشرو استان در میزان صادرات آن به چه میزان است؟

صادراتی که دولت برای صادرات استان‌های کشور در نظر گرفته بود تا سال گذشته به هر میزانی که بود، ما بیش از آن میزان قدرت صادرات داشتیم و کالا صادر می‌کردیم و در واقع پیشرو بودیم و تقریبا ۱۰ درصد از میزان و عدد تعیین شده جلو بودیم. برای مثال اگر دولت تعیین می‌کرد که استان خراسان شمالی باید ۱۵۰ میلیون صادرات داشته باشد، صادرات ما به ۱۷۰ میلیون می‌رسید. اما در حال حاضر دچار عقب ماندگی شده ایم. صادرات امری است صد در صد رقابتی هم از جهت کیفیت کالا و همچنین قیمت، باید بتوان با دیگر کشورهای جهان رقابت کرد. این غیرممکن است که ما بتوانیم با کیفیت پایین و قیمت بالا، کالای خود را عرضه و صادر کنیم.

بانک‌ها تسهیلات را با نرخ‌های ۱۶ الی ۱۸ درصد برای تولید به سرمایه گذاران اختصاص می‌دهند که هنگام بازپرداخت به ۲۰ درصد نیز می‌رسد. حدود ۲۰ درصد نیز شامل هزینه کارگر و پرسنل و سایر هزینه‌های کارخانه می‌شود که این دو در مجموع به ۴۰ درصد می‌رسد، حال این سوال مطرح است که سود کدام کارخانه به ۴۰ درصد می‌رسد!؟ در حال حاضر کارخانجات استان مجبورند به سود یک یا دو درصد نیز رضایت دهند تا تنها از رکود تولید، صادرات و در نهایت تعطیلی کارخانه جلوگیری کنند. بدیهی است که اگر بانک‌ها وام‌هایی بلندمدت با بهره پایین در اختیار واحدها قرار دهند واحدها رشد خواهند کرد.

آیا استان خراسان شمالی توانسته از حضور صنایع مختلف بهره‌گیری لازم را داشته باشد؟

بله. در این استان کارخانجاتی از جمله کارخانه آلومینیوم، پتروشیمی‌، قند، سیمان، لوله گستره و ... وجود دارد اما این کارخانجات صادرات خوبی ندارند. در کشورهای اروپایی از محصولات ما استقبال خوبی می‌شود، اما صادرات به این کشورها منوط بر این است که حمایت خوبی از واحدها به عمل آید تا رقم صادرات نیز به رقم قابل توجهی برسد.

آیا از ظرفیت‌های صنایع پلاستیک برای حضور در عرصه بین المللی بهره گیری شده است؟

خیر. دولت خود اصرار بر این دارد که واحدهای صنعتی خام فروشی نکنند در حالی که خود دست به خام فروشی می‌زند. مواد پلاستیک خام را ارزان تر از واحدهای تولیدی به کشورهای هم جوار صادر می‌کند و هنگامی‌که نوبت به صادرات واحدهای تولیدی می‌رسد، مشاهده می‌کنیم که آن‌ها قادر به صادرات نخواهند بود چرا که ما در کنار سایر موانع صادرات ۹ درصد نیز به عنوان عوارض پرداخت می‌کنیم. در واقع دولت خود رقیب ما می‌شود و صادرات را برای ما به نوعی غیرممکن می‌سازد و عرصه رقابت را برای ما تنگ و تنگ تر می‌سازد.

بر فرض مثال اگر ما امروز مواد خام خریداری کنیم و در کمتر از ۷۲ ساعت هزینه آن را واریز نکنیم، جریمه می‌شویم، اما در صورتی که دولت پس از یک یاحتی دوماه بار ما را به ما تحویل بدهند، هیچ هزینه یا جریمه ای بابت این دیرکرد به ما تعلق نمی‌گیرد. دولت به جای آن که بیمه بیکاری ارائه دهد یا به صادرات نفت بپردازد، باید وام کم بهره بلندمدت در اختیار تولیدکنندگان و واحدهایی شناخته شده‌ای که کار می‌کنند و پول را بازمی‌گردانند قرار دهد تا این واحدها سرپا بمانند و صنعت قدرت خود را حفظ کنند و معضل بیکاری نیز برای همیشه از بین برود.

استان خراسان شمالی ظرفیت ایجاد چه صنایع جدیدی را داراست؟

تنها در صورت حمایت دولت، استان این توان را در خود دارد. نمی‌توان از یک یا چند محصول نام برد چرا که این استان توان تولید و صادرات تمام صنایع را در خود دارد. کشورهای هم جوار در حال حاضر بهره‌های تک رقمی‌بسیار پایین به تولید می‌پردازند اما در کشور ما بهره ۱۸ درصدی، هیچ جایی برای رشد و رقابت پابرجا بودن برای واحدها، و تولید صنایع جدید نمی‌گذارد. در تمام جهان بیشترین بهره برای تولید صنعتی ۳ درصد است و در کشور ما ۱۸ درصد ! آیا در چنین شرایطی جای رقابت باقی می‌ماند ؟ مسلما خیر. ما با چنگ و دندان بی وقفه برای خدمت به مملکت مان کار می‌کنیم. باشد که بیکاری از جامعه رخت بربندد و صنعت قدرت گیرد تا کشورمان قوای آن را داشته باشد که در برابر ابرقدرت‌ها ایستادگی کند.