شاگردان بنا و تحریم تیم‌ملی
با رفتن محمد بنا و همکارانش از راس امور تیم‌ملی کشتی‌فرنگی بعد از نتایجی که در المپیک ۲۰۱۶ ریو رقم خورد، علی اشکانی به‌عنوان سرمربی جوان و آینده‌دار این رشته، سکاندار هدایت تیم‌ملی شد. از همان ابتدا مشخص بود این سرمربی جوان، بیش از آنکه دغدغه فنی و تاکتیکی را برای ساختن ویرانه‌ای که به او رسیده بود، داشته باشد به فکر ایجاد اتحاد، تعامل و همدلی بین فرنگی‌کاران است، اتفاقی که به‌نظر نمی‌رسد به این راحتی‌ها ممکن باشد. به گزارش خبرگزاری مهر، بر خلاف آنچه متولیان فدراسیون کشتی و اعضای شورای فنی می‌گفتند، فرنگی‌کاران المپیکی به‌عنوان حامیان اصلی سرمربی قبلی به برنامه‌های سرمربی جدید پشت کرده و به رغم دعوت به اردوی تیم‌ملی از حضور در تمرینات خودداری کردند.
با رفتن محمد بنا و همکارانش از راس امور تیم‌ملی کشتی‌فرنگی بعد از نتایجی که در المپیک ۲۰۱۶ ریو رقم خورد، علی اشکانی به‌عنوان سرمربی جوان و آینده‌دار این رشته، سکاندار هدایت تیم‌ملی شد. از همان ابتدا مشخص بود این سرمربی جوان، بیش از آنکه دغدغه فنی و تاکتیکی را برای ساختن ویرانه‌ای که به او رسیده بود، داشته باشد به فکر ایجاد اتحاد، تعامل و همدلی بین فرنگی‌کاران است، اتفاقی که به‌نظر نمی‌رسد به این راحتی‌ها ممکن باشد. به گزارش خبرگزاری مهر، بر خلاف آنچه متولیان فدراسیون کشتی و اعضای شورای فنی می‌گفتند، فرنگی‌کاران المپیکی به‌عنوان حامیان اصلی سرمربی قبلی به برنامه‌های سرمربی جدید پشت کرده و به رغم دعوت به اردوی تیم‌ملی از حضور در تمرینات خودداری کردند. تاکنون چند اردوی آماده‌سازی زیرنظر علی اشکانی و همکارانش در خانه کشتی تهران برگزار شده و کادر جدید بارها به بازگشت المپیکی‌ها به اردو چراغ سبز نشان داده، اما هنوز خبری از حمید سوریان، امید نوروزی، سعید عبدولی، قاسم رضایی و بشیر باباجانزاده نیست. البته غیبت حبیب‌الله اخلاقی و قاسم رضایی را می‌توان توجیه کرد، چون اخلاقی با خداحافظی از دنیای قهرمانی به ریاست انستیتو کشتی در آمد و رضایی هم فعلا در سفر کربلا به سر می‌برد. اما غیبت دیگر فرنگی‌کاران المپیکی در اردوی تیم‌ملی، نه تنها موجه و طبیعی نیست، بلکه بی‌توجهی و سکوت آنان نسبت به دعوت کادرفنی را نیز می‌توان نوعی بی‌احترامی و اقدامی معنادار تلقی کرد.
ارسال نظر