اتحادیه اروپا انتظار دارد ایران تا سال ۲۰۳۰ به تامین‌کننده مهم گاز طبیعی این اتحادیه تبدیل شود. به گزارش «ایسنا» به نقل از وال استریت ژورنال، برآوردهای تازه از سوی اتحادیه اروپا نشان می‌دهد که در پی توافق هسته‌ای اخیر، ایران می‌تواند تا پایان دهه بعدی میلادی به یک تامین‌کننده مهم گاز طبیعی اتحادیه اروپا تبدیل شود.

به گفته یکی از مقام‌های اروپایی و نماینده یکی از شرکت‌های انرژی اروپایی، کمیسیون اروپا معتقد است اتحادیه اروپا می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ سالانه بین ۲۵ تا ۳۵ میلیارد متر‌مکعب گاز از ایران وارد کند. به این ترتیب میزان صادرات گاز ایران به اروپا به سطح واردات گاز این اتحادیه از شمال آفریقا خواهد رسید و به کاهش وابستگی این اتحادیه به روسیه کمک خواهد کرد. روسیه در حال حاضر سالانه حدود ۱۳۰ میلیارد متر‌مکعب گاز به اتحادیه اروپا صادر می‌کند.

از زمان حصول توافق هسته‌ای بین ایران و غرب و چشم‌انداز لغو تحریم‌های ایران، دولت‌های غربی و شرکت‌های انرژی خود را در موقعیتی قرار داده‌اند تا بار دیگر به ذخایر غنی نفت و گاز ایران دسترسی پیدا کنند. اوایل این ماه میگل آریاس کانته، عضو کمیسیون انرژی و تغییرات جوی اتحادیه اروپا در دیدار با نمایندگان شرکت‌های انرژی اروپایی درباره فرصت‌های موجود در ایران بحث و تبادل نظر کرد.

مقامات اروپایی گفتند: این گردهمایی پس از تماس‌های بین اعضای این کمیسیون و مقامات تهران و همچنین سفرهای اخیر وزرای کشورهای انگلیس، فرانسه، ایتالیا، لهستان، آلمان و اسپانیا به تهران صورت گرفته است. این مقام اروپایی افزود: ما می‌خواهیم شرکت‌های ما قبل از آمریکایی‌ها و چینی‌ها به ایران بروند و سرمایه‌گذاری کنند. یکی از نمایندگان شرکت‌های انرژی اروپا می‌گوید: نشست چهارم سپتامبر با هدف تشویق شرکت‌های اروپایی به پیگیری فعالانه مناسبات در ایران برگزار شده است.

کمیسیون اروپا و شرکت‌های انرژی اروپایی مسیر درستی را در ایران طی می‌کنند. تهران هنوز باید توافق هسته‌ای حاصل شده در ماه ژوئیه را اجرا کند که انتظار نمی‌رود تا اوایل سال آینده رخ دهد. تا آن زمان تحریم‌هایی که طی یک دهه گذشته مانع تجارت شرکت‌های انرژی اروپایی در ایران شده‌اند پابرجا خواهند بود و توان آنها برای مناسبات تازه با تهران را محدود خواهند کرد. سخنگوی کمیسیون اروپا تایید کرد که چشم‌انداز اروپا در ایران یکی از موضوعات مورد گفت‌وگو در این نشست بوده است ولی در عین حال تاکید کرد که مقامات اجرایی اتحادیه اروپا برای تدارکات رسمی عجله‌ای ندارند. وی افزود: وقتی شرایط درست شد ما شروع گفت‌وگوهای سطح بالا درباره انرژی را با ایران بررسی خواهیم کرد. این در حالی است که مقامات اتحادیه اروپا می‌گویند، در ماه‌های اخیر کارها در پشت صحنه سرعت گرفته است. براساس اولین طرح آزمایشی بخش عمده‌ای از ۳۵ میلیارد متر‌مکعب گاز صادراتی ایران به اروپا در قالب گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) خواهد بود و انتظار می‌رود از طریق اسپانیا به این اتحادیه برسد. اسپانیا در حال حاضر بزرگ‌ترین‌ ظرفیت واردات ال ان جی را در اتحادیه اروپا دارد.

این مقام اروپایی گفت: انتظار می‌رود این مقادیر در استراتژی ال‌ان‌جی کمیسیون اروپا که قرار است اوایل سال آینده منتشر شود لحاظ شود. این به معنای آن است که اتحادیه اروپا در آینده نزدیک مرتبط کردن ایران با پروژه کریدور جنوبی را که برای انتقال گاز جمهوری آذربایجان به اروپا در دست احداث است، دنبال نخواهد کرد و در عوض خطوط لوله‌ای که قادر به انتقال گاز از اسپانیا به بقیه نقاط اروپا هستند به شکل قابل توجهی توسعه خواهند یافت.

تهران تاکنون روی تلاش برای فروش ذخایر نفتی خود تمرکز کرده که می‌تواند به سرعت منابع مالی در پی داشته باشد. ایران آسیا را نسبت به اروپا بازار سودآور‌تری برای نفت خود می‌داند.

عزیزالله رمضانی، رئیس شرکت ملی صادرات گاز ایران در ماه آوریل گفت: ایران می‌تواند حدود ۳۰ میلیارد متر‌مکعب گاز به اروپا صادر کند و ابراز امیدواری کرد که ایران ظرف پنج سال به این هدف‌گذاری برسد در شرایطی که کمیسیون اروپا زمان رسیدن به این هدف را ۱۵ سال و سال ۲۰۳۰ اعلام کرده است.

شرکت‌های اروپایی به سهم خود منتظر این هستند که ببینند تهران چه تغییراتی را در قراردادهای نفتی دست و پا گیر که قبلا به شرکت‌های نفتی خارجی پیشنهاد می‌شود ایجاد خواهد کرد. وزارت نفت ایران اعلام کرده که قراردادهای جدید نفتی را در کنفرانسی در لندن در ماه دسامبر رونمایی خواهد کرد. براساس این قراردادها به شرکت‌های نفتی خارجی برای افزایش تولید و تشویق سرمایه‌گذاری‌های مشترک پول پرداخت خواهد شد. این در حالی است که مقامات تاکید دارند که بیشتر مذاکرات کنونی اتحادیه اروپا با ایران درباره اجرای توافق هسته‌ای است. روابط ایران و اتحادیه اروپا الگویی برای همکاری گسترده‌تر است. اتحادیه اروپا در دوران اصلاحات با ایران درباره چارچوب مسائل انرژی، بازرگانی، اقتصادی و ژئوپلیتیک گفت‌وگو کرد. این اتحادیه همچنین به دنبال قراردادهای تجاری و همکاری پیشرفته تر بود که در سال ۲۰۰۵ به دلیل برنامه هسته‌ای ایران لغو شدند.