محمود دولت‌آبادی در مراسم تشییع کوروش اسدی گفت:‌ مرگ ناگهان از راه می‌رسد و انسان را غافلگیر می‌کند. سوال من این است انسانی که در موقعیت پختگی خود به عنوان یک نویسنده که از نوجوانی و جوانی در تلاش مشقت نوشتن بود، ناگهان غافلگیرانه از میانه خلوت ما برود. روزگار غریبی است. هیچ قشری به اندازه نویسندگان در دوره جدید تنها و بدخو نشده‌ است، زمانی که می‌گویم بدخو، به خودم اشاره دارم.

به گزارش «ایسنا»، محمود دولت‌آبادی در مراسم تشییع پیکر کوروش اسدی که دوشنبه، پنجم تیرماه از مقابل خانه هنرمندان به سمت خانه ابدی او در قطعه نام‌آوران بهشت‌زهرا(س) برگزار شد، در سخنانی بیان کرد: فکر آزاردهنده‌ای به من می‌گوید بنشین به گوشه‌ای مانند تمام نیاکانت؛ برای اینکه رابطه اجتماعی به نحوی تغییر کرده است که شخص احساس می‌کند در آن جایی ندارد. من به آقای اسدی به‌عنوان یکی از چهره‌های خوب «ادبیاتِ در حال شدن» نگاه می‌کردم و حیرت کردم، البته من تعجب نمی‌کنم زیرا داغ‌های زیادی از نوجوانی تا به حال تجربه کرده‌ام.

وی افزود: من چیز زیادی برای گفتن ندارم، دوستان من، ظرفیت‌ بردباری خود را بالا ببرید. ما باید این دوره‌ها را بهتر تحمل کنیم. ما همیشه در معرض بیهودگی هستیم، در ترکیب بیهودگی و رنج و در ترکیب بیهودگی و دشواری‌ها. لحظاتی که همگان آن را احساس نمی‌کنند، بلکه دوستان‌مان این لحظات را حس می‌کنند، خراشیده می‌شوند و زخم برمی‌دارند. همه زخم‌ها را باید تحمل کرد، من توصیه دیگری ندارم. در بخش دیگری از این مراسم فرزانه طاهری، مترجم و مدیر بنیاد گلشیری درباره زنده‌یاد کوروش اسدی گفت: از لحظه‌ای که خبر را شنیده‌ام، واژه‌ای مدام در ذهنم می‌چرخد. همان که اسدی در خرداد ۷۹ در رثای گلشیری گفت؛ عفونت! عفونتی که گشیری را از پا انداخته بود. از او خواسته بودم سخن بگوید. در آن دوران بهت و حیرانی. آن روز هم به خوبی به یاد داشتم که جنس کلام او همان است که باید باشد.

جنس زندگی و زیستنش همان است که هرچه می‌گذرد، کمیاب‌تر می‌شود و جنس شرافتش او را یکی از بهترین انسان‌ها و نویسنده‌های دوران خود کرده است. طاهری در ادامه اظهار کرد: او انتظار طاقت‌فرسا را تاب آورد و تن به حذف نداد و از اصولش دست نکشید. به روش‌های باب‌شده برای معیشت که به روح داستان زخم می‌زند، دست نیازید. هرگز ندیدم شکوه و ناله کند. انگار همه آنچه را می‌آزردش و آن لعنتی را که به قول خودش نویسنده ایرانی گرفتارش بود، در کنار کابوس‌ها و خیال‌بافی‌هایش به داستانش می‌ریخت و زخم‌هایش را به گوشه‌ای می‌برد و تیمار می‌کرد. در این مراسم همچنین هرمز علی‌پور و یارعلی پورمقدم و یونس تراکمه نیز ضمن عرض تسلیت به خانواده و جامعه ادبی، شعر و متن‌هایی در رثای کوروش اسدی خواندند.

در مراسم وداع با کوروش اسدی افرادی همچون غلامحسین سالمی، اسدالله امرایی، شهاب مقربین، حسن صفدری، محمود معتقدی، محسن فرجی، محمدحسن شهسواری، محمدجواد جزینی، شمس آقاجانی، گروس عبدالملکیان، اردشیر رستمی، مهدی یزدانی‌خرم، وحید پاک‌طینت، سیروس نفیسی و پوریا فلاح حضور داشتند. زنده‌یاد کوروش اسدی ساعت ۲۳ روز جمعه (دوم تیرماه) در منزل شخصی خود در تهران درگذشت. «باغ ملی»، «پوکه‌باز»، «کوچه ابرهای گمشده» و «گنبد کبود» آثار منتشرشده از این نویسنده مطرح کشورمان هستند.

بدرقه کوروش اسدی تا خانه ابدی

بدرقه کوروش اسدی تا خانه ابدی

بدرقه کوروش اسدی تا خانه ابدی