فائزه جمالی‌عالم در روزنامه ایران نوشت :تهران شاعرانه نیست. تهرانِ بدون باغ بدون درخت بدون آسمان! تهرانِ هر جا زمین خالی است هر چه باغ بوده است هرچه فرصت نفس کشیدن شده است ساختمان‌های بی‌قواره. تهرانِ آپارتمان‌های کوچک و فضای سبز قطره چکانی که نتیجه ذهن‌هایی است که مادرانه فکر نکرده‌اند که شاعرانه فکر نکرده‌اند.

تهرانِ شعار‌های خشن روی بیلبوردها، تهران سر هرچهارراه این همه کودک دستفروش با صورت‌های غمگین چرک، تهرانِ بیشترسال هوای آلوده، بیشتر ساعت‌ها ترافیک. بیشتر لحظه‌ها استرس...

تهرانی که دلمان را خوش کرده‌ایم به چند تا کافه بدون پنجره به یک عالم مرکز خرید بدون مشتری به بی‌نهایت فست فود با سوخاری‌های چرب و همبرگرهای سفت...

وقتی مردان حواسشان به گودبرداری‌های عمیق و جرثقیل‌های غول پیکر است زنان به پنجره‌ای که بشود از آن به آسمان نگاه کرد فکر می‌کنند به گل‌ها و پرندگانی که اگر نباشند شهر خاکستری را نمی‌شود تحمل کرد...

وقتی مردها نقشه پل‌ها و اتوبان‌ها و تونل‌ها را می‌کشند زنان هستند که باید به آنها یاد‌آوری کنند شهر پیاده روهای امن می‌خواهد که بتوانیم دست کودکانمان را بگیریم و به فضای سبز برویم و برای پرنده‌ها دانه بریزیم و به کودکمان بگوییم این شهر مهربان ما را دوست دارد، دوستش داشته باشیم...

شهردار تهران حتماً یک مشاور زن شاعر می‌خواهد که تهران کمی زنانه‌تر شود کمی شاعرانه تر...

 

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.