گروه بین‌الملل: پس از سال‌ها مذاکره و بررسی، روسیه، بلاروس و قزاقستان، سه بخش اتحاد جماهیر شوروی سابق، موافقت خود را با پیمان اتحادیه اقتصادی «اوراسیا» اعلام کردند. این پیمان به‌ویژه برای ولادیمیر پوتین پراهمیت است. ولادیمیر پوتین، آلکساندر لوکاشنکو و نورسلطان نظربایف، روسای جمهوری روسیه، بلاروس و قزاقستان در آستانه پایتخت قزاقستان، موافقت خود را با پیمان تشکیل اتحادیه اقتصادی «اوراسیا» اعلام کردند و با امضای خود تاسیس این پیمان را رسمیت بخشیدند. این پیمان که قرار است پس از تایید پارلمان‌های سه کشور از ژانویه سال ۲۰۱۵ اجرایی شود، تجارت میان اعضا را بهبود می‌بخشد و تسهیلات بسیاری را در این زمینه برای سه کشور عضو به ارمغان می‌آورد. به گزارش دویچه‌وله، کاخ کرملین در این رابطه اعلام کرد که بر مبنای این پیمان سه کشور موافقت خود را با تردد آزاد کالا، سرمایه، نیروی کار و خدمات در مرزهای اوراسیا اعلام کرده‌اند. اعضای اوراسیا همچنین اعلام کرده‌اند که سیاست مشترکی در زمینه انرژی، صنعت، کشاورزی و وسایل نقلیه خواهند داشت. روسای جمهوری و نخست‌وزیران سه کشور در شورای اوراسیا عضویت خواهند داشت و برنامه‌های این پیمان اقتصادی را تعیین می‌کنند.

اهمیت تاریخی پیمان اوراسیا

ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، قبل از امضای پیمان اوراسیا گفت: «دیدار ما بدون اغراق اهمیتی تاریخی دارد.» پوتین در ادامه تاکید کرد که همکاری‌های سه کشور در کنار احترام به استقلال، در سطحی نو و وسیع خواهد بود. نورسلطان نظربایف، رئیس جمهوری قزاقستان، در این باره گفت برای بستن این پیمان ۲۰ سال گفت‌وگو انجام شده و این پیمان پلی است میان شرق و غرب. اتحادیه اوراسیا قرار است به وزنه‌ای اقتصادی در مقابل اتحادیه اروپا، چین و آمریکا تبدیل ‌‌شود. گفته می‌شود که تاجیکستان هم به پیمان یادشده خواهد پیوست. قرقیزستان و ارمنستان نیز درخواست پیوستن به اوراسیا را ارائه کرده‌اند. به گزارش خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، سرژ سرکیسیان رئیس‌جمهوری ارمنستان، خواستار آن است که کشورش تا پانزدهم ماه ژوئن سال جاری به پیمان اوراسیا بپیوندد.

موفقیت پوتین

سه کشور پایه‌گذار پیمان اقتصادی اوراسیا پیش از این اتحادیه گمرکی اوراسیا را بنیان نهاده بودند. به اعتقاد ناظران، امضای این پیمان به‌خصوص برای ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهوری روسیه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. او مدت‌ها تلاش کرد تا همسایگان روسیه را برای پیوستن به پروژه بدیلی در مقابل اتحادیه اروپا به حرکت درآورد. به این ترتیب، پوتین توانسته است قدمی کوچک اما مهم به سوی تحقق رویای خود از کشوری پهناور نزدیک‌تر شود. پوتین که خواستار پیوستن اوکراین به این پیمان بود در کوشش‌های خود در این رابطه شکست خورد و نتوانست رابطه دوستانه را با این کشور ۴۶ میلیون نفری حفظ کند.