دنیای اقتصاد: آزمایش موشک بالستیک ازسوی کره‌شمالی بزرگ‌ترین آزمون سیاست خارجی ترامپ خواهد بود. این کشور با این آزمایش - که بخشی از خاک آلاسکا را هدف قرار خواهد داد- محاسبات استراتژیک در پاسیفیک را بر هم زده است. به گزارش سی‌ان‌ان، اجلاس جی ۲۰ تحت تاثیر آزمایش موشکی در کره‌شمالی بود. یکی از دستور کارهای ترامپ در این سفر ایجاد اجماع علیه کره‌شمالی بود اما معلوم نیست چقدر بتواند در اهداف خود موفق شود. وظیفه ائتلاف‌سازی بین‌المللی در پشت اهداف سیاست خارجی آمریکا احتمالا با شکست مواجه شود زیرا ترامپ فاقد مشروعیت بین‌المللی لازم برای اجماع‌سازی است. با این توصیف، سیاست «ابتدا آمریکا»ی او نیز بلااثر خواهد شد. سی‌ان‌ان می‌نویسد ترامپ اولین رئیس‌جمهوری است که در دوران حضورش در کاخ سفید ،کره‌شمالی توانست به موقعیتی دست یابد که خاک آمریکا را با سلاح هسته‌ای هدف قرار خواهد داد و ظاهرا به این توانایی هم دست یافته است.

اما آنچه کار ترامپ را دشوار کرده مجموعه‌ای از گزینه‌هایی است که برای متوقف ساختن کره‌شمالی در دست است. اگر این گزینه‌ها شکست بخورد گزینه‌ای ناخوشایند رخ خواهد داد: پذیرش واقعیت کره‌شمالی هسته‌ای و قرار گرفتن در سیبل کره‌شمالی. به عبارت دیگر، ترامپ زیر فشار شدیدی برای حل «لاینحل ترین مشکل سیاست خارجی» کشورش است. «جیم والش»، محقق ارشد برنامه مطالعات امنیت تکنولوژی در موسسه ماساچوست، می‌گوید: «بحث‌های زیادی در جریان است. برخی می‌گویند همه چیز تغییر کرده و برخی می‌گویند هیچ چیز تغییر نکرده است.» او می‌افزاید آزمایش بالستیک اخیر کره‌شمالی نشان داد که این کشور از قابلیت‌های جدیدی برخوردار شده و آمریکا را وارد «آستانه روانی- سیاسی» کرده است. والش می‌گوید حقیقت این است که گزینه‌های آمریکا «امروز هیچ تفاوتی با دیروز ندارد و گزینه‌های دیروز هم چندان مطلوب نیستند.»

با توجه به اینکه تلاش‌های نظامی برای حل‌وفصل بحران کره‌شمالی کشته شدن میلیون‌ها نفر را به‌دنبال خواهد داشت و همچنین با واکنش‌های احتمالا سخت کشورهای همسایه مواجه خواهد شد اما ترامپ گزینه‌های اندکی دارد و این گزینه‌ها حول‌وحوش گزینه دیپلماتیک می‌چرخد. این گزینه‌ها چه هستند؟ یک راه این است که از مسیر شورای امنیت و تحریم‌های بیشتر وارد شود. او قبلا اعلام کرده بود که «صبر استراتژیک‌مان» رو به اتمام است اما این بلوفی بیش نیست. به نظر می‌رسد آمریکای ترامپ «آچمز» شده است. راه دیگر این است که «دیپلماسی دلبرانه» با همتای چینی خود را در پیش گیرد تا پکن را ترغیب به اتخاذ گامی عملی کند. اما سه ماه پس از دیدار با «شی» در فلوریدا اکنون ترامپ پی برده که از چینی‌ها نیز آبی گرم نمی‌شود.

ترامپ در توییتی نوشته بود: «تجارت چین و کره‌شمالی در سه ماه اول سال ۴۰ درصد افزایش یافته؛ تجارت چین و آمریکا نیز به همین ترتیب. بد نیست ما هم امتحانی بکنیم.» سی‌ان‌ان می‌نویسد البته یک احتمال هم هست: اینکه شاید پکن نیز از ظرفیت لازم برای اعمال فشار بر کره‌شمالی برخوردار نباشد. با این حال، بسیاری از کارشناسان می‌گویند چین میل چندانی برای اعمال فشار بیشتر ندارد چرا که از فروپاشی کره‌شمالی واهمه دارد و می‌ترسد وضعیت هرج و مرج بر شبه‌جزیره حاکم شود. به این ترتیب، چین با «مدارای استراتژیک» می‌کوشد بحران کره را «مدیریت» کند تا این کشور به مرحله فروپاشی نرسد. با این حال، یکی از گزینه‌های ترامپ و دولت او اعمال تحریم بر شرکت‌های چینی به‌دلیل تعامل با کره‌شمالی است.

«هری کازیانیس»، مدیر مطالعات دفاعی در مرکز منافع ملی، می‌گوید: «آمریکا باید بر بازیگران چینی، بانک‌های چینی و تمام کسانی متمرکز شود که به کره‌شمالی کمک می‌کنند یا به پولشویی به نفع کره‌شمالی می‌پردازند.» گسترش تحریم‌ها علیه چین یکی دیگر از معدود گزینه‌های ترامپ است اما این در ذات خود می‌تواند روابط دو کشور را متشنج کند و تبعاتی غیرقابل پیش بینی در حفظ ثبات در آسیا خواهد داشت و احتمالا موجب افزایش تنش با چین می‌شود. بنابراین، کره‌شمالی سبب‌ساز تنش منطقه‌ای به‌ویژه میان آمریکا و چین شده است. مصداق آن پرواز بمب‌افکن‌های آمریکایی (از نوع بی-١ لانسر) بر فراز منطقه ادعایی پکن در دریای چین جنوبی است. وزیر خارجه روسیه نیز ضمن ابراز ناخرسندی از آزمایش موشکی پیونگ یانگ، در مورد استفاده از این واقعه برای تغییر رژیم در کره‌شمالی هشدار داد و گفت که روسیه با «خفه کردن» اقتصاد کره‌شمالی هم مخالف است. سی‌ان‌ان می‌افزاید: «رهبر کره که سرنگونی سایر رهبران به دست واشنگتن را دیده بر این تصور است که سلاح اتمی ابزاری است برای دوام و بقای بیشتر و ایستادگی در برابر تغییر رژیم احتمالی از سوی واشنگتن.»