پدیده شوم قرن جدید - ۲۳ بهمن ۹۵

حسن حسن و جمعی از نویسندگان

مترجم: محمدحسین باقی

در بخش قبل تاکید بر این بود که باید با دشمن بر اساس سیاست شرعی تعامل کرد. فرد باید تاریخ را بداند و انگیزه‌های سیاسی و مذهبی طرف مقابل را بشناسد و با پاتک به آن بتواند برنامه عمل خود را پیش ببرد. نویسنده معتقد است فرد باید خودشناسی [علم النفس] و جامعه‌شناسی [علم‌الاجتماع] را بشناسد. ناجی نکاتی را برای رهبران عالی یا رهبران منطقه‌ای مطرح کرد که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.

۲- همقطارانی مانند اخوان المسلمین و مقلدان جدیدشان که خود را «سلفیِ اصلاحی» می‌نامند در سیاست‌های خود با بسیاری از نکات موافقند. با این حال، آنها بر سر برخی نکات اختلاف نظر دارند و این باید هنگام تعامل با آنها به خوبی درک شود. وقتی می‌خواهیم پیش‌بینی کنیم که این گروه‌ها در مواجهه با حوادث خطیر چه خواهند کرد، ممکن است آنها به عنوان کلیدی برای تحلیل و ارزیابی مواضع تمام گروه‌های همفکر و مشابه مفید باشند. به همین ترتیب، برخی از آنها نمونه‌هایی پیشینی از (مشارکت در) سیاست‌های شرعی را به دست می‌دهند.

۳- از مهم‌ترین مزایای مطالعات سیاسی [الدراسات السیاسیة] تعیین واکنش به هر مرحله‌ای است که برای انجام آن برنامه‌ریزی شده، سپس مبادرت به انجام آن می‌کنیم یا آن را به زمانی مناسب موکول می‌کنیم یا شرایطی را آماده کنیم که انجام آن اقدام در آن شرایط مناسب باشد. از این مرحله، می‌توانیم تعیین کنیم که کدام یک از طبقات دشمن در زمره اهداف ما خواهند بود. بنابراین، هر گروهی باید فهرستی از تمام دشمنان مورد هدف را در چشم‌انداز خود داشته باشد که این گروه‌ها براساس خطر و اهمیت قرار گرفتن نامشان در فهرستی بالاتر از مرتبه اپوزیسیون مرتب شده‌اند. (هر گروهی باید توجه داشته باشد که) واکنش پیش‌بینی شده علیه بخشی از نیروهای دشمن به محض آغاز عملیات و اینکه چگونه کاری کنیم که آن گروهِ هدف آشکارا جرائم پنهان شده خود را اعلام کند، هدف قرار دادن آنها از سوی توده‌ها را توجیه می‌کند.

۴- در این بخش، من اهمیت درک بازی سیاسیِ دشمنان و همقطارانش و تسلط بر هنر سیاست برای تعامل با آنها با ابزار سیاست شرعی را ذکر کردم. با این حال، نباید مطالعه و درک سیاست شرعی را هنگام تعامل با صفوف مجاهدین و آن دسته از تاثیرپذیران دشمن [مستجیبین: آن دسته از نیروهای دشمن که به پیوستن به صفوف مسلمین لبیک گفتند اما همچنان تاثیرپذیر هستند] هنگام ورود به صفوف مسلمین (یا حتی شاید هنگام ورود مستقیم به صفوف مسلمین) را نادیده گرفت.