سالروز تولد شاه عباس اول

بیست و هفتم ژانویه زادروز شاه عباس اول، ملقب به عباس میرزا و شاه عباس کبیر است. تولد و وفات شاه عباس در ژانویه اتفاق افتاده است. وی که ۲۷ ژانویه ۱۵۵۶ به دنیا آمده بود در ۱۹ ژانویه سال ۱۶۲۹ فوت شد. شاه عباس صفوی در آبادانی مملکت تلاش بسیار کرد و آثاری ارزشمند بنا کرد. بسیاری از آثاری که در زمان حکومت او در سرتاسر ایران بزرگ برپا شد، هنوز هم پابرجا است و گردشگران را از چهارگوشه جهان به سوی خود می‌خواند. کاشی هفت رنگ در زمان شاه عباس اختراع شد و از این پس مسجدها و مدرسه‌ها کاشی پوش شدند. میدان نقش جهان در اصفهان که شاهکار معماری جهان به شمار می‌رود به فرمان او شکل گرفت. خیابان چهارباغ زیر نظر او ایجاد شد که هنوز هم محور اصلی شهر اصفهان و سرمشق معماران در ساخت خیابان‌های دیگر است. سی و سه پل، کاخ چهل ستون، محله جلفا در اصفهان، شهر نجف‌آباد در نزدیکی اصفهان و بناهای شهر اشرف در شمال ایران از دیگر آثاری است که به همت او ساخته شد و به یادگار ماند.

شاه عباس با برقراری امنیت و ساختن کاروانسراهای بسیار در راه‌ها تجارت را گسترش داد و از هیچ کوششی برای آسایش مردم فرونگذاشت. ثروت مردم در زمان او فزونی گرفت و جمعیت اصفهان پایتخت شاه بیش از پیش شد.

با ایجاد کاروانسراهای عباسی، آسودگی کاروان‌ها را بیشتر کرد و به بازرگانان رغبت بیشتری داد. کاروانیان در این کاروانسراها بار می‌انداختند، لختی می‌آسودند و پاره‌ای از بار خود را با دیگر کاروان‌ها مبادله می‌کردند. مورخان نوشته‌اند که در زمان او اگر مال‌التجاره بازرگانی سرقت می‌شد، تا سارقان را نمی‌یافت و به مجازاتشان نمی‌رساند آسوده نمی‌شد و اگر اموال بازرگان یافت نمی‌شد، زیان او را از خزانه شاهی می‌پرداخت. این گونه بود که دوباره جاده ابریشم احیا شد و اجناس تولید ایران شهرتی عالمگیر یافت. در این برهه از تاریخ با برقراری نظم و آرامش، شوق دانش‌اندوزی در میان دوستداران علم بیشتر شد، دانشمندان بزرگی از مدرسه‌ها برخاستند و کتاب‌های جامع و ارزشمندی به رشته تحریر درآمد.هنر نیز رونق گرفت و هنرمندان به آفرینش آثاری پرداختند که رشک جهانیان را برانگیخت و شهره آفاق شد. هنرهای سنتی که به فراموشی می‌رفت، باز زنده شد و صنعتگران دوباره به تولید روی آوردند. علاوه‌بر آنچه ذکر شد تسامح و حسن سلوک شاه‌عباس، بهبود روابط خارجی و دیپلماتیک ایران با دیگر کشورها، بازیافتن تمامیت ارضی ایران و مهم‌تر از همه ایجاد ارتش جدید و مجهز و نیرومند از دیگر دستاوردهای نیک دوره وی می‌باشد.

مورخان متفق‌القول گفته‌اند که سیاست‌های داخلی و خارجی او مشابهت زیادی به طرح‌هایی داشت که هزار سال پیش از وی توسط خسرو انوشیروان (انوشیروان دادگر) به اجرا درآمده بود.