ماجراهای اشغال سفارت

به‌طور خاص باید گفت که بازسازی اسناد رشته شده بیشتر در حوصله خواهران بود؛ کاری که اهمیت تاریخی پیدا کرد و دنیا را به حیرت واداشت، اما در واقع تفکیک مسوولیت براساس جنسیت وجود نداشت. شاید مهم‌ترین بخش اجرایی تسخیر لانه همین بخش عملیات، یعنی نگهبانی از محوطه بزرگ سفارت و حفاظت از گروگان‌ها بود. برای «نگهبانی» که در واقع جنبه نظامی یا شبه‌نظامی و اصل قضیه بود، هیچ تفاوتی بین خانم‌ها و آقایان وجود نداشت. اکثریت قاطع دانشجویان خط امام آموزش نظامی ندیده بودند. خاطرم هست که شهید عباس ورامینی و آقای علی زحمتکش مسوول بخش عملیات و پاس‌بخش بودند و اسلحه‌خانه هم در اختیار آنها بود. این دو عقیده داشتند که همه دانشجویانی که در لانه هستند، باید پاس بدهند و هیچ‌کس مزیتی نسبت به دیگری ندارد.

منبع: بخشی از گفت‌وگوی تاریخ ایرانی با فروز رجایی‌فر از دانشجویان پیرو خط امام