تمام مشغولیت شاه سلطان‌حسین در زمان حکومتش این بود که به‌جای سپهسالاران افرادی چون منجمان، حکیمان و ملایان را به دور خود نشاند و درباره مسائل بسیار جزئی و پیش پا افتاده به بحث بپردازند. مثلا در غیرموقع فصل سال، برای شاه خربزه می‌آوردند. این جماعت تشکیل جلسه می‌دادند و حکیم‌باشی بر روی سرد و گرم بودن یا قابض و مسهل بودن آن نظر می‌داد و منجم هم برای قاچ کردن و خوردن خربزه اسطرلاب می‌انداخت و مورد ساعت سعد و نحس را مطرح می‌کرد و بعد باید بررسی می‌کردندکه این خربزه پاک است یا خیر، و بخورد یا خیر. پس از این نظریه چند دعا قبل از خوردن بخوانند و سایر جزئیات درخصوص چگونگی آوردن خربزه و در کدام سینی و ظرف و با چه کاردی قاچ شود نیز آنها نظر می‌دادند.

- تاریخ نظامی و سیاسی نادرشاه افشار، ابوتراب سردادور