سال گذشته میلادی، سال سختی برای ب‌ام‌و بود. شرکت که اساسا‌ ذاتی جوان‌گرایانه داشت بنا به شرایط خاص ۲۰۱۶ مجبور بود حتی نسخه‌های اسپورت خود را نیز در چارچوب‌های بی‌معنای اروپایی‌پسند تولید کند. سال گذشته یکی از بدترین ادوار تاریخ برای بخش موتوراسپورت شرکت یعنی Mپاور بود. این اوضاع برای تولیدات لوکس‌تر واقعا وخیم‌تر بود. سری ۵ آنقدر موتورهای کوچک و کم‌حجمی را تجربه کرده بود که این‌گونه تصور می‌شد ب‌ام‌و قصد دارد آن را تبدیل به یک سدان تمام برقی بدون موتور درون‌سوز کند. در حالی‌که فانتزی‌ پسندها به‌شدت از شرایط پیش‌آمده راضی بودند، طرفداران قدیمی این برند، کارد به استخوانشان رسیده بود. این درست در ایامی بود که مرسدس‌بنز Sکلاس، آئودی A۸، جگوار ایکس.جی، مازراتی کواتروپورت و حتی لکسوس ال.اس نیز برایش کُری می‌خواندند. دیگر مطمئن بودیم که ب‌ام‌و عملا برنامه‌ای برای آن مدل‌‌های تجملی و اسپورتی که خون رقبا را در شیشه می‌کرد، ندارد. ولی ناگهان باواریایی‌ها از کلاه جادوگری‌‌شان یک خرگوش سحرآمیز بیرون آوردند. قوی‌ترین، بزرگ‌ترین، سریع‌ترین و پرشتاب‌ترین و البته گران‌ترین سری ۷ استاندارد تاریخ شرکت. یک ۷۶۰ ال.آی با سیستم انتقال قدرت ایکس‌درایو. یک شاهزاده همه‌چیز تمام. سدان فوق لوکسی که توانایی‌های فنی‌اش به‌گونه‌ای نشان می‌دهد که انگار قرار است از آن در رقابت‌های جی‌تی استفاده شود.

معجون افلاطونی ۴۰ ساله

اواخر دهه 60 میلادی، یعنی همان زمانی که ب‌ام‌و خودش کاملا فهمیده بود که تخصص اصلی‌اش اسپورت‌گرایی است، یک مدل جدید را تولید کرد. این محصول New Six (ششِ جدید) نام داشت؛ سدانی که اصالتا ماهیتی جوان‌پسند داشت ولی برای اولین‌بار توانسته بود نیم‌نگاهی هم به دنیای لوکس‌ها داشته باشد. در آن زمان، مرسدس‌بنز مجالی برای تنفس رقبا در بازار خودروهای باکیفیت باقی نگذاشته بود. با این حال، محصول تولیدی ب‌ام‌و تاثیر عجیبی بر دید مشتریان گذاشت. شاید تا آن روزها ترکیب یک خودروی مسابقه‌ای و یک محصول باوقار، فقط در داستان‌ها بود ولی مدیران باواریایی‌ در دوره اوج تعصب نسبت به طراحی‌، چنین ریسکی را تجربه کردند. بعدها فاش شد که ب‌ام‌و برای افزایش نفوذ این خودرو سراغ طراحی بزرگ ایتالیا یعنی برتونه رفته بود. از 1968 تا 1977 چیزی حدود 222 هزار دستگاه از این محصول فروخته شد. رکوردی غیر قابل پیش‌بینی که حتی برای خود شرکت شوک‌آور بود. باواریایی‌ها به محض خداحافظی با نیو سیکس، محصول جدیدی را به‌عنوان جانشین معرفی کردند. این تنها تولید یک مدل جدید نبود.

خودروی فوق اولین عضو خانواده ۷-Series نام گرفته بود. اگرچه ب‌ام‌و در آن ایام، روزهای خوبی را با سری ۳ پشت سر می‌گذاشت ولی تصمیم گرفت طبق استراتژی جدید، این سری ۷ پرچمدار اصلی باشد. مدل جدید کار خود را با قدرت آغاز کرد. نسخه پایه این خودرو مجهز به یک پیشرانه ۶/ ۲ لیتری ۶ سیلندر بود. حتی مرسدس‌بنز نیز در اواخر دهه ۷۰ و ابتدای دهه ۸۰ تمایل خاصی به استفاده از توربوشارژر نداشت ولی ب‌ام‌و از نسخه‌های خاص این سری از پیشرانه‌های عالی ۲/ ۳ لیتری ۶ سیلندر تخت توربو استفاده می‌کرد. درباره سری ۷ داستان‌‌های جالبی وجود دارد. گفته می‌شود ب‌ام‌و تنها به دلیل سفارش بازار آمریکای شمالی نسخه Long این خودرو را تولید کرد. چراکه مشتریان آمریکایی گفته بودند در صورتی که مدل لیموزین آن تولید نشود، از خرید آن انصراف خواهند داد. همین پدیده بود که کاری کرد ب‌ام‌و سری ۷ تبدیل به لوکس‌ترین سدان فول‌سایز بازار شود. کلاسی که خود ابداع کرده بود. گفته می‌شود از ابتدای دهه ۹۰ میلادی به دلیل کاهش توان اقتصادی اروپا، تمایل خرید نسخه‌های V۱۲ این خودرو وجود نداشت ولی شرکت به شدت اصرار به تولید آن داشت. اصراری که منجر به ضرر هنگفتی در سال‌های ۹۲ تا ۹۴ شده بود. باور کردنی نیست که مدیران باواریایی حتی تست‌هایی برای ساخت یک نمونه V۱۶ (۱۶ سیلندر Vشکل) انجام داده بودند که البته از نظر فنی شکست خورده بود.

به روایت عدد و رقم

دیگر همه می‌دانند که ب‌ام‌و تمایلی برای ورود بخش موتوراسپورت خود یعنی M-Power به دنیای سری 7 ندارد. آنها برای جبران این نقص در جدال با ویرایش‌های اسپورت‌تر رقبایشان یعنی مرسدس‌بنز Sکلاس AMG و آئودی اس8 سری Sلاین، از آلپاین کمک گرفته اند. اما نکته مهم اینکه دو رقیب اصلی این خودرو به این دلیل سراغ تیونرهایشان رفته‌اند که در لیست تولیدات استاندارد خود مدل آنچنان قدرتمندی را ندارند؛ درست برعکس ب‌ام‌و. این خودرو برای 760 جدید خود از یک پیشرانه رویایی 6/ 6 لیتری بهره گرفته است. این قوای محرکه یکی از بهترین 12 سیلندرهای Vشکل موجود در دنیا به حساب می‌آید. موتور توانمندی که خروجی‌اش 602 اسب‌بخار در 5500 دور در دقیقه و گشتاورش 800نیوتن‌متر در 1500 دور در دقیقه برآورد شده است. این یعنی قوای محرکه فوق به ازای هر لیتر از حجمش می‌تواند 3/ 91 اسب‌بخار نیرو و 3/ 121 نیوتن‌متر گشتاور تولید کند.

طبیعی است که بدون وجود آن دو توربوشارژر عظیم دستیابی به چنین قدرتی ممکن نبود. البته سیلندرهای قطور ۸۹ میلی‌متری که هر یک ظرفیتی ۵۴۹ سی‌سی دارند نیز بی‌تاثیر نبوده است. ب‌ام‌و فوق با وزن نه‌چندان سبک ۲۲۵۵ کیلوگرمی به نسبت قدرت به وزن ۹/ ۲۶۶ اسب‌بخار بر تن رسیده است. این جرم برای یک سدان فول‌سایز عظیم‌الجثه که طول، عرض و ارتفاعش ۵۲۳۸، ۱۹۰۲ و ۱۴۸۵ میلی‌متر شده آنقدرها هم بالا نیست. با این خودرو می‌توان جمعا ۷۵۰ کیلو بار و سرنشین را جابه‌جا‌ کرد. فاصله عرضی بین دو محور جلویی آن ۱۶۱۸ و عقبی‌اش ۱۶۴۶ میلی‌متر شده است. فضای داخلی این قصر متحرک ۲۴/ ۳ متر‌مکعب است. در حالی که فضای قسمت بار آن نیز ۵۱۵ لیتر خواهد بود. ب‌ام‌و فوق مانند یک اسپورت واقعی از سطح زمین ۱۳۵ میلی‌متر ارتفاع دارد. در بین خودروهای این کلاس، اغلب به دلیل فرم مکعبی ضریب آیرودینامیک چندان مناسب نیست. این عدد برای ۷۶۰ رکورد فوق‌العاده ۲۷/ ۰ واحد ثبت شده است. اگرچه سری ۷ هیچ‌گاه با Mپاور رابطه مستقیم برقرار نکرده اما این ۷۶۰ مجهز به پکیج M‌ شده است. این بسته شامل رینگ‌های ۴۰/ ۲۴۵ میلی‌‌متری در جلو و ۳۵/ ۲۷۵ میلی‌متری در عقب هر دو جفت ۲۰ اینچی می‌شود.

شرکت برای این محصول خود از سری مدرن جعبه‌دنده‌های ۸ سرعته شیفت‌ترونیک بهره گرفته است. قدرت خروجی موتور از طریق همین جعبه‌دنده به‌صورت AWD‌ به‌صورت دو دیفرانسیل به هر چهار چرخ منتقل می‌‌شود. اگر درباره این خودرو ادعا می‌شود که یک فوق لوکس فوق اسپورت است، نباید نسبت به آن موضع گرفت. ۷۶۰ ال.آی ایکس‌درایو صفر تا صد را در ۶/ ۳ ثانیه می‌پیماید. شتاب صفر تا ۱۶۰ آن ۴/ ۸، صفر تا ۲۰۰ آن دقیقا ۲/ ۱۳، شتاب صفر تا ۲۵۰ آن ۸/ ۲۲ و در نهایت شتاب صفر تا ۳۰۰ کیلومتر در ساعتش معادل ۴۵ ثانیه ثبت شده است. با این خودرو می‌توان یک‌چهارم مایل یا ۴۰۲ متر را در ۸/ ۱۱ ثانیه آن هم با سرعت نهایی ۱۸۹ کیلومتر در ساعت پیمود. پیمایش مسیر یک کیلومتری با آن ۴/ ۲۱ ثانیه طول می‌کشد. ۷۶۰ در قسمت شتاب ثانویه نیز عالی عمل کرده است. پیمایش ۶۰ تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت آن ۹/ ۱، از ۸۰ تا ۱۲۰ کیلومتر آن ۳/ ۲، از ۱۰۰ تا ۱۸۰ کیلومتر در ساعتش نیز فقط ۹/ ۶ ثانیه طول می‌کشد. ب‌ام‌و برای این خودرو یک باک ۷۵ لیتری انتخاب کرده که کاملا با مصرف سوخت ۵/ ۱۸ لیتری‌اش همخوانی دارد. گفته می‌شود با یک بار پُر کردن باک می‌توان چیزی حدود ۴۵۰ کیلومتر با آن پیمایش داشت. دست آخر باید بدانید که سرعت نهایی این خودرو مانند تمام دیگر خودروهای ب‌ام‌و به‌صورت الکترونیکی روی ۲۵۰ کیلومتر در ساعت محدود شده است. اما مطمئن هستیم که سرعت نهایی واقعی آن حدود ۳۳۰ کیلومتر در ساعت خواهد بود.

نظر دیگران

CAR MAGAZINE

هنوز هم بسیاری چشمشان دنبال یک M۷‌ (سری ۷ ام‌پاور) در لیست فروش ب‌ام‌و می‌گردد. اما شرکت این وظیفه را به آلپاین سپرده است. جالب آن است که شکاف بین این مدل فوق قدرتمند و نمونه پایین‌تر از آن که نسخه استاندارد شرکت است، چندان به چشم نمی‌آید. ۷۶۰ جدید با تغییرات چشمگیری که در طراحی‌اش اعمال شده، کار را برای مرسدس‌بنز و آئودی سخت کرده است. با اینکه استاد مسلم V۱۲سازی لامبورگینی است ولی این خودرو برای گاو خشمگین ایتالیا نیز کابوسی شده است. از آنجا که باواریایی‌ها چیزی از آپشن و امکانات کم نگذاشته‌اند، وزن خودرو زیادی بالا رفته و شتابش کمی پایین آمده است.

MOTOR TREND

ایکس‌درایو پاسخ کوبنده‌ای بود برای ۴ماتیک‌ بنز. جدال لوکس‌های دو محور آلمانی یک دنیا را به دنبال خود کشانده است. با اینکه ب‌ام‌و تمام مدت سال گذشته سرگرم تولید نسخه‌های اسپورت M۲‌ و M۴‌ بود اصلا انتظار تولید چنین لوکس سربلندی را نداشتیم. انتظار ما از ب‌ام‌و حداقل در قسمت رینگ و لاستیک چیزی بیش از نمونه ۲۰ اینچی بود. ۷۶۰ جدید نه‌تنها از نظر دیفرانسیل با Sکلاس رقابت می‌کند بلکه از نظر موتور نیز با رولزرویس سر جنگ دارد. این خودرو برای شرکت یک سوپاپ تخلیه بود که دیگر خود را درگیر قدرت بی‌ حد و حصر مصرف بالا نکند.

AUTO CAR

ما فقط با سریع‌ترین سری ۷ استاندارد دنیا ملاقات نکرد‌ه‌ایم. این خودرو از نظر ترکیب استادانه تجمل و اسپورت عملکردی درخشان داشته است. امضای صد ساله ب‌ام‌و که در حقیقت همان جلوپنجره معروف است، روی این سری ۷ نیز با زبانی مدرن اجرا شده است. از گوشه و کنار خبر می‌رسد که شرکت این مدل را به اصرار نمایندگی بزرگش در آمریکای شمالی دستخوش تغییراتی کرده است. این خودرو می‌تواند تا سرعت ۵۵ کیلومتر در ساعت ایمنی کاملی را به‌صورت هوشمند به اجرا بگذارد. مهندسان ب‌ام‌و کاری کرده‌اند که توربوهای دوبل آن بتواند ۲۰۰ واحد بار نیرو را بوست کند.

CAR AND DRIVER

۶۰۰ اسب‌بخار آنقدر بزرگ است که حتی در دهان نیز راحت جای نمی‌گیرد. ب‌ام‌و خودش علیه خودش قیام کرد. شرکتی که حداقل ۲ سال اخیر را صرف کار روی پیشرانه‌های سبک کم‌مصرف و کم‌آلاینده کرده بود، ناگهان از دامنه به قله پرتاب شد و یک V۱۲‌ دلچسب را به بازار نشان داد. قصد نداریم از مشخصات فنی آن زیادی تعریف و تمجید کنیم. ب‌ام‌و با هنرمندی تمام چهره این خودرو را با مدرن‌ترین مفاهیم تجمل‌گرایی آرایش کرده است. این درس بزرگی برای هم‌نوعان آسیایی‌اش است که چطور می‌توان بدون زیاده‌روی در استفاده از LED و نوارهای استیل، یک چهره باوقار و جنتلمن طراحی کرد.

TOP SPEED

به محض رونمایی از ۷۶۰ ال.آی جدید همه مجذوب چهره دلفریب و آپشن‌های تشریفاتی و تجهیزات منحصر به فردش شدند. حالا سوال این است که آیا مگر قرار بود چیزی غیر از این را از ب‌ام‌و شاهد باشیم؟ ما معتقدیم که عمده حرف این سری ۷ در چهره‌اش نیست. این یک پیش‌درآمد معنادار برای خداحافظی با آلپاین و ورود آرام آرام M۷ به میدان است. مرسدس و ای‌ام‌جی دیگر بیش از حد احساس امنیت کرده بودند. ب‌ام‌و بی‌آنکه کسی خبردار شود، ناگهان قوی‌ترین پیشرانه V۱۲ تاریخ خود را روی این مدل گذاشت.

AUTO EXPRESS

در آزمایشگاه مخوف باواریا عصاره اسپورت‌گرایی سری ۳ با شیره ابهت سری ۵ و چکیده پایداری ایکس ۵ ترکیب شد و یک موجود عجیب و غریب به دنیا آمد. عجیب است که سری ۷ اصلا خودروی جدیدی نیست. ولی به طرز حیرت‌انگیزی این مدل بیننده را وادار به احترام می‌کند. ب‌ام‌و به معنی واقعی کلمه،‌ محصول پرچمدار را تعریف کرد. باید اعتراف کرد که دیگر واقعا از این بهتر نمی‌شد. کمتر خودرویی در دنیا وجود دارد که حتی منتقدانش را نیز مجبور به تحسین کند. ۷۶۰ جدید آغاز دوران لوکس‌های مسابقه‌ای است.