گروه جهان- او می‌گوید دوست ندارد که «مثل گله» با او رفتار شود. او ساعت‌ها است در صفی ایستاده که ۱۵۰۰ نفر جلوتر از او به امید اندکی غذا ایستاده‌اند و سربازان مسلح هم با دریافت کارت شناسایی، هویت آنها را شناسایی می‌کنند تا اطمینان یابند که کسی بیش از یک یا دو بار در هفته اقلام غذایی را خریداری نکند. اما خانم «نوریه گا»- که با سه فرزند در یک آزمایشگاه کار می‌کند، می‌گوید چاره‌ای ندارد جز فهرست کردن موجودی در یخچال خالی خانه‌اش. او می‌گوید وضعیت خیلی بد شده است و او مجبور شده با همسایگانش وارد معامله پایاپای شود تا اندک غذایی برای فرزندانش تهیه کند. ونزوئلا سال‌ها است که با کمبود مواد غذایی و صفوف طولانی مردم برای خرید مواجه است؛ اما با کاهش شدید قیمت‌های نفت- به‌عنوان اصلی‌ترین محصول صادراتی این کشور- وضعیت آنقدر وخیم شده است که دولت باید برای نظارت بر صفوف طولانی مردم نیروهای نظامی را گسیل دارد. به برخی ایالت‌ها دستورالعملی داده‌اند که بر اساس آن مردم نباید در بیرون فروشگاه‌ها تجمع کنند و مسوولان دولتی اعلام کرده‌اند که آماده‌اند تا فروشندگان و خریداران متقلبی را که در سیستم اخلال می‌کنند، دستگیر کنند. از آنجا که ونزوئلا به شدت وابسته به فروش نفت جهت خرید و وارد کردن غذا و دارو و بسیاری مایحتاج دیگر است، کاهش قیمت نفت به معنای این است که باید منتظر کاهش بیشتر پول برای خرید و وارد کردن مایحتاج اساسی در این کشور بود. حتی پیش از کاهش قیمت نفت، ونزوئلا در رکودی شدید فرو رفته بود. این کشور یکی از بالاترین نرخ‌های تورم در جهان و کمبودهای دوره‌ای در مورد اقلام اساسی دارد. به گزارش نیویورک‌تایمز، یکی از بیمارستان‌های بزرگ این کشور که عمل قلب در آن انجام می‌شد به دلیل فقدان تجهیزات پزشکی تعطیل شد. برخی داروها به شدت کمیاب شده و برخی کلینیک‌های درمانی اقدام به قاچاق دارو از آمریکا به ونزوئلا می‌کنند.

پوشک آنقدر اندک است که برخی خانواده‌ها شناسنامه‌های فرزندان خود را به داروخانه‌ها می‌برند و تقاضای اقلام دارویی و درمانی برای فرزندان خود می‌کنند. تحلیلگران اقتصادی معتقدند که فقدان‌ها بیشتر خواهد شد و تورم در آینده نزدیک ۶۴ درصد را پشت سر می‌گذارد. قیمت نفت ونزوئلا در ماه سپتامبر بشکه‌ای ۹۶ دلار بود که اکنون به ۳۸ دلار رسیده است. لوییس کاسترو، پرستاری ۴۲ ساله است که با صدها نفر دیگر در صف خرید خواربار ایستاده و می‌گوید: «وضعیت بدتر خواهد شد، چرا که این نفت است که ونزوئلا را به پیش می‌برد.» این کمبودها باعث شکل گرفتن چالش‌های سیاسی برای رئیس‌جمهور نیکولاس مادورو خواهد شد. او وعده داده بود که مسیر انقلاب سوسیالیستی را که با چاوز آغاز شده بود، ادامه دهد؛ اما اکنون با موانعی مواجه شده که انقلاب سوسیالیستی را به پایان راه نزدیک می‌کند. «نوریه گا» که پیش‌تر هوادار چاوز بود می‌گوید: «من قبلا پیراهن‌هایی که روی آن تصویر چاویستا [هوگو چاوز] بود را در خانه نگه داشته بودم؛ اما همین چند روز پیش آن را به زمین انداختم و با جفت پا روی آن پریدم. سپس کف زمین را تمیز کردم.» مردم می‌گویند بحران اقتصادی باعث شده نگاه مردم نه تنها به مادورو بلکه به چاوز هم عوض شود. شهروندانی مانند «نوریه گا» زیادند. آنها پیش‌تر هوادار چاوز بودند اما اکنون همه از راه چاوز روی برگردانده‌اند و می‌گویند انقلاب سوسیالیستی چاوز به پایان نزدیک می‌شود.