دکه مطبوعات - ۲۳ شهریور ۹۶

The New York Times magazine

حکومت لابی‌گرها

مجله «نیویورک‌تایمز مگزین» در شماره این هفته خود یکی از حساس‌ترین موضوعات آمریکا را مورد بحث قرار داده است: لابی‌گری. آمریکا کشوری است که در آن سیاست‌ها براساس لابی‌ها پیش می‌رود. گروهی مانند آیپک که به رژیم اسرائیل نزدیک است می‌تواند به‌عنوان یک گروه لابی‌گر مطرح شود که با لابی‌گری به سیاست‌های آمریکا درخصوص اسرائیل جهت می‌دهد. در این زمینه گفته می‌شود در دوران دونالد ترامپ لابی‌گری شدت بیشتری پیدا کرده و این‌بار برج ترامپ محل دیدار آدم‌های مهم از آمریکا و اقصی نقاط جهان است تا بتوانند کمی سیاست‌های ترامپ را به سود خود منعطف کنند. این مجله هم با عنوان «به تو یاد می‌دهم چگونه بر رئیس‌جمهوری تاثیر بگذاری» از اهمیت لابی‌گری در واشنگتن ترامپ نوشته است.

به نوشته این مجله ترامپ در زمانی که کارزار انتخاباتی خود را به پیش می‌برد با انتقاد از سیاست‌های جاری آمریکا گفت که او این رویه‌ها را به حالت تعلیق در خواهد آورد. او خود را به‌عنوان یک فردی خارج از سیستم معرفی کرد که قصد اصلاح این سیستم را دارد. پس بیراه نیست در یک روزنامه آمریکایی تبلیغاتی منتشر می‌شود که حکایت از وجود افرادی دارد که نقش تسهیل‌کننده یا رابط با کاخ سفید را بازی می‌کنند. به متن یک آگهی توجه کنید: رایگان تماس بگیرید و از ما مشاوره بگیرید. آیا شما یک حکومت خارجی هستید که دسترسی به کاخ سفید برایتان سخت است؟ هیچ‌کسی تلفن شما را در وزارت امور خارجه پاسخ نمی‌دهد؟ در تجارت بین‌المللی کاری از پیش نبرده‌اید؟ ما برای شما نتایج خوبی به‌دست می‌آوریم.

این آگهی و امثال آن نشان می‌دهد بنگاه‌هایی در آمریکا تاسیس شده‌اند که می‌توانند نقش رابط را بازی کنند تا لابی‌ها به سود بازیگران پیش برود. گفته می‌شود درحال حاضر در حدود ۱۰ هزار لابی‌گر به ثبت رسیده‌اند که ۲۰ تن از آنها نمایندگان کنگره هستند. این درحالی است که گفته می‌شود که هزاران لابی‌گر ثبت نشده هم وجود دارند که نقش تاثیرگذاری در تعیین سیاست‌های آمریکا دارند. مشورت‌دهندگان و مشاوران استراتژیست کسانی هستند که سیاست‌ها را در آمریکا شکل می‌دهند. اساسا در آمریکا سیاست‌ها ناشی از رایزنی و لابی‌گری است. هر گروهی که توانایی چانه زدن بیشتری داشته باشد در تعیین سیاست‌های آمریکا موفق‌تر است. در آمریکا، کشورهای دیگر، کمپانی‌ها و افرادی را استخدام می‌کنند تا با لابی‌گری سیاست‌های آتی آمریکا را به سود خود تنظیم کنند. به‌گونه‌ای که هم‌اینک خود لابی‌گری در آمریکا تبدیل به یک صنعت شده است. پس بیراه نیست که مجله نیویورک‌تایمز می‌نویسد: لابی‌گری در عین حال پرطرفدارترین، پایدارترین و ضروری‌ترین صنعت در واشنگتن است.

g2

سلبریتی مبارز

جان لجند خواننده، ترانه‌سرا و بازیگر آمریکایی پس از فیلم لالا لند، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. پس از اینکه این فیلم از سوی اسکار مورد استقبال قرار گرفت، عوامل آن نیز راهی به سوی مجلات پیدا کردند. جان لجند نیز یکی از این افراد است که حالا نگاه‌های بیشتری به سوی این خواننده اهل اوهایو خیره است. اما او را تنها نمی‌توان یک بازیگر یا خواننده تصور کرد. او در گفت‌وگو با ضمیمه روزنامه گاردین از مقاومت در برابر ترامپ و همچنین مبارزه در زمینه نژادپرستی گفته است. از نظر لجند، نژادپرستی هر روز بر زندگی سیاهپوستان آمریکایی تاثیر می‌گذارد. گاردین می‌نویسد: در روزی که ما قرار بود با لجند مصاحبه داشته باشیم، در صبح همان روز او دوباره دونالد ترامپ را مورد نوازش قرار داد. او در پاسخ به توییت ترامپ که به‌طور خلاصه نوشته بود «فقط یک پیشنهاد» نوشته بود: «اگر خودت استعفا بدهی دیگر کار به استیضاح نمی‌رسد.» او تصریح می‌کند: «فکر می‌کنم ترامپ مایه آبروریزی کشورمان است و میزان رتبه محبوبیت او وحشتناک است.» لجند که در ماه دسامبر ششمین آلبوم خود را به نام «تاریکی و روشنایی» بیرون می‌دهد می‌گوید: زمانی که ترامپ از چیزی انتقاد می‌کند، او قصد دارد مردم را دروغگو قلمداد کند، چون از اساس خودش یک دروغگو است.

لجند تصریح می‌کند: ترامپ هم زمانی در صنعت سرگرمی حضور داشته است اما به شیوه نیویورکی آن. او بر این باور است که ترامپ در مورد هر چیزی که صحبت می‌کند گوشه‌ای از شخصیت خود را نمایش می‌دهد. مثلا زمانی که وی در مورد صنعت سرگرمی صحبت می‌کند قصد دارد تا خود از آن نفع ببرد. او از مردمی صحبت می‌کند که فاسد هستند، زیرا خودش فاسد است. او از مردمی صحبت می‌کند که خشن هستند، زیرا خودش خشونت‌گرایی را تشویق می‌کند. در هر حال هر وقت دیدید او از چیزی انتقاد کرد، بدانید به‌دنبال طرح‌ریزی چیزی شرورانه است. لجند و همسرش کریسی تیجن جزو فعالانی هستند که خود را «گروه مقاومت در برابر ترامپ» می‌خوانند. آنها می‌گویند در شبکه‌های اجتماعی برخی به آنها مدام هشدار می‌دهند که پایتان را از گلیم‌تان درازتر نکنید اما آنها به این امر بی‌توجه هستند و راه خود را پیدا کرده‌اند. او تصریح می‌کند: فکر می‌کنم هنرمندان نسبت به قانون و مردم کمی لیبرال‌تر هستند. هنرمندان پیشرفت و تغییر می‌خواهند و شاید دنیا را متنوع‌تر از متوسط مردم بخواهند. البته این زوج هنری تنها به فعالیت‌های سیاسی مشغول نیستند و فعالیت‌های تجاری هم دارند. آنها می‌گویند که از شبکه‌های اجتماعی توانسته‌اند منافع بسیاری کسب کنند. آنها تاکنون ۳۶۰ راهبرد بازاریابی را با طرفداران خود در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته‌اند.

Observer Magazine

چاقی بیماری است؟

تب لاغری موضوعی فراگیر است و تنها محدود به ایران نمی‌شود. چاق‌ها اغلب تحت فشار قرار دارند. سوالات گوناگونی از آنها پرسیده می‌شود اما مهم‌ترین سوالی که از آنها پرسیده می‌شود این است که «تو چرا چاقی؟». مجله آبزرور این هفته به سراغ این موضوع رفته و از مشکلاتی که افراد چاق با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، گفته است. مثلا گفته می‌شود میزان بهره هوشی با وزن رابطه عکس دارد یا اینکه فرد چاق زمانی که قصد دارد جایی استخدام شود احتمالا جمله کارفرما این باشد که من با افراد چاق کار نمی‌کنم. چاق‌ها عمدتا در زندگی خود با پیش‌قضاوت‌های فراوانی روبه‌رو می‌شوند و همین امر موجب آزار این افراد می‌شود. گابریله دیدیه، کسی است که سال‌ها با چاقی خود در جنگ و جدل بوده است. او اخیرا کتابی در این زمینه نوشته و از آزار و اذیت‌هایی که جامعه علیه افراد چاق روا می‌دارد پرده برداشته است. این نویسنده فرانسوی می‌گوید که او سال‌ها از بیماری «درشت‌هیکل هراسی» در رنج بوده است. زیرا نتیجه آن را به عینه دیده که مهم‌ترین آنها تبعیضی است که علیه خود یا افراد چاق روا می‌شده است.

او در بخشی از خاطرات خود می‌گوید: در اوت سال ۲۰۱۵، زمانی که ۳۷ ساله بوده به یک مصاحبه شغلی دعوت می‌شود. شغلی که او مد نظر داشت تا در مصاحبه آن شرکت کند، «کمک‌کننده تدریس» در یکی از مدارس پاریس بود. به گابریله در همان زمان مصاحبه گفته شد که آنها نمی‌توانند پولی را که مدنظرش است پرداخت کنند اما در نهایت مشخص شد، عمده‌ترین مشکلی که هیات امنای مدرسه داشته‌اند چاقی گابریله دیدیه بوده است. گابریله دیدیه می‌گوید زنان فرانسوی تحت فشار هستند که همواره در بهترین حالت خود به سر ببرند. به‌نظر او زندگی برای زنان فرانسوی از نقاط دیگر دنیا سخت‌تر است. گابریله می‌گوید که در دوران نوجوانی شرایط سختی نداشته است. او کمی اضافه وزن داشت اما چاق نبوده است. چاقی او از زمانی شروع شد که دکتر وی هورمون درمانی را تجویز کرد و از آن به بعد او دیگر نتوانست کنترل وزن خود را به دست گیرد.

او می‌گوید: ترس از این داشتم که بی‌خانه شوم. تصمیم گرفتم ۳۰ کیلو لاغر شوم. با خودم گفتم یا لاغر می‌شوم یا خود را می‌کشم. گابریله تصریح می‌کند: در حال کلنجار رفتن با خودم بودم که یکی از دوستانم مرا به شام دعوت کرد. واقعا نمی‌خواستم که در آن مجلس شام حضور داشته باشم. زیرا عده‌ای نویسنده در آن مجلس حضور داشتند که واقعا حوصله هیچ‌کدامشان را نداشتم. البته گابریله به آن مهمانی می‌رود و در میان گفت‌وگوهای خود از آنها می‌پرسد آیا می‌دانید «گروسو فوبیا» (درشت‌هیکل هراسی) یعنی چه؟ هیچ‌کدام از آنها این اصطلاح را نشنیده بودند و گابریله به تک‌تک آنها توضیح می‌دهد که این بیماری رفتاری یعنی چه. آنها تشویق می‌کنند که گابریله از رستوران که به خانه رفت قلم به دست بگیرد و شرح حال خود را بنویسد. مصائبی که یک زن چاق با آن دست و پنجه نرم می‌کند. زندگی یک زن چاق در فرانسه اصلا چگونه است؟

Flight International

سرمایه‌گذاری ترامپ روی اف 22

یکی از مهم‌ترین سرمایه‌گذاری‌های ایالات‌متحده در حوزه دفاعی، به‌ویژه صنعت هوایی این کشور است. در حالی که این ظن می‌رود که آمریکا دو پروژه اصلی برای پیشبرد این صنعت دارد، مجله فلایت اینترنشنال فاش کرده است که آمریکا در پی بهسازی جنگنده‌های اف ۲۲ خود است. این در شرایطی است که برخی می‌گفتند آمریکا بیشتر روی اف ۳۵ و بمب‌افکن‌های بی ۲۱ خود سرمایه‌گذاری کرده است. با این حال این مجله می‌گوید که آمریکا به‌شدت در پی بهسازی جنگنده‌های اف ۲۲ خود است. در حالی که این جنگنده در دوران باراک اوباما چندان مورد توجه قرار نگرفت و برخی حتی از آن به‌عنوان یک ورشکستگی نام بردند، حالا با مدیریت دونالد ترامپ و توجه بیش از حد وی به صنایع دفاعی، به‌ویژه صنعت هوایی این کشور، اف ۲۲ دوباره مورد توجه قرار گرفته و حتی می‌توان گفت که اف ۲۲ برای آمریکا یعنی شکل‌دهی به آینده جنگ‌های هوایی.

مطالعه‌ای که توسط «بریگ گن آلکسوس» صورت گرفته بود نشان می‌دهد پلت‌فرم سابق این هواپیما چندان موفق نبوده، از این‌رو آمریکا قصد دارد انقلابی در سر و شکل این جنگنده به‌وجود آورد. از این‌رو نیروهای هوایی ایالات‌متحده برای سال جاری ۲۱ میلیون دلار افزایش بودجه از دولت درخواست کرده است. این در حالی است که این رقم در سال ۲۰۱۸ به ۲۹۴ میلیون دلار افزایش بودجه خواهد رسید. بنا بر برخی پیش‌بینی‌ها مطالعه این هواپیمای جنگی در سال ۲۰۳۰ کامل خواهد شد و کارشناسان بر این باورند که ساخت این هواپیمای جنگی بر اساس تهدیدات ناظر به آینده است. به‌ویژه اینکه چین نیز قصد توسعه ناوگان جنگی هوایی خود را دارد و آمریکا به‌منظور مبارزه با پکن، سرمایه‌گذاری‌ها را در این حوزه افزایش داده است.