سابقه عجیب موفقیت تیم‌های ایرانی در دوره مجازات
محرومیت پرسپولیس؛ توفیق اجباری؟
دنیای اقتصاد: پرسپولیس در فاصله اندکی تا بازی با الهلال عربستان در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا با شوک ناگهانی محرومیت و جرایم سنگین مالی و انضباطی به‌خاطر بازگرداندن مهدی طارمی از لیگ ترکیه مواجه شد. از آن به بعد تا امروز که فقط ۲۴ساعت تا این مصاف سرنوشت‌ساز زمان باقی مانده، رویکرد پرسپولیسی‌ها حفظ روحیه تیمی بوده است. در همین راستا دیروز هم مصاحبه‌هایی از برانکو، مهدی طارمی و سایر بزرگ‌ترهای پرسپولیس منتشر شد که جالب بود. مهدی طارمی که براساس محرومیت فعلی‌اش تا هفته بیست‌ویکم و بازی با پیکان قادر به حضور در میادین نیست، قول داده بعد از پایان محرومیتش برگردد و دوباره آقای گل شود! برانکو هم اظهار خشنودی کرده که ستاره تیمش با توجه به اتهام سنگینی که داشت، فقط چهار ماه محروم شده.
دنیای اقتصاد: پرسپولیس در فاصله اندکی تا بازی با الهلال عربستان در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا با شوک ناگهانی محرومیت و جرایم سنگین مالی و انضباطی به‌خاطر بازگرداندن مهدی طارمی از لیگ ترکیه مواجه شد. از آن به بعد تا امروز که فقط ۲۴ساعت تا این مصاف سرنوشت‌ساز زمان باقی مانده، رویکرد پرسپولیسی‌ها حفظ روحیه تیمی بوده است. در همین راستا دیروز هم مصاحبه‌هایی از برانکو، مهدی طارمی و سایر بزرگ‌ترهای پرسپولیس منتشر شد که جالب بود. مهدی طارمی که براساس محرومیت فعلی‌اش تا هفته بیست‌ویکم و بازی با پیکان قادر به حضور در میادین نیست، قول داده بعد از پایان محرومیتش برگردد و دوباره آقای گل شود! برانکو هم اظهار خشنودی کرده که ستاره تیمش با توجه به اتهام سنگینی که داشت، فقط چهار ماه محروم شده. حسین ماهینی هم به‌عنوان کاپیتان دوم سرخپوشان گفته بسته شدن پنجره‌های نقل‌وانتقالاتی چندان هم بد نیست و باشگاه باید بازیکنان باکیفیت فعلی را حداقل تا چهار سال دیگر نگه دارد. به‌طور کلی حتی نزد افکار عمومی هم نگرانی چندانی حس نمی‌شود و خیلی‌ها بر این باورند که فقط جریمه ۷۹۰هزار یورویی و محدودیت یک‌ماهه برای پرداخت آن باعث دردسر است و با بقیه بندهای حکم می‌توان کنار آمد. در این شرایط سوال این است که آیا محرومیت طارمی و منع پرسپولیس از جذب بازیکن در دو پنجره نقل‌وانتقالاتی هم می‌تواند مثل موارد مشابه در فوتبال ایران باعث بهبود وضع محکومان شود یا نه؟
پرسپولیس، استقلال و دو موفقیت بزرگ
عجیب است که در بسیاری از موارد، اعمال محدودیت‌های بین‌المللی منجر به بهبود شرایط تیم‌های ایرانی شده است. سال۸۷ پرسپولیس در کوران مسابقات لیگ هفتم حرفه‌ای به‌خاطر شکایت یک بازیکن سابقش به نام رافائل ادرو، محکوم به کسر شش امتیاز شد، اما با افزایش روحیه تیمی توانست یک قهرمانی دراماتیک و به یادماندنی به‌دست بیاورد. فصل گذشته هم همین سناریو برای استقلال تکرار شد. آبی‌پوشان که نیم‌فصل اول بدی را پشت سر گذاشته بودند، از جذب بازیکن در پنجره زمستانی نقل‌وانتقالات محروم شدند. در آن شرایط انتظار می‌رفت باشگاه با وضع رقت‌باری مواجه شود، اما این اتفاق هرگز رخ نداد. استقلال در دور برگشت با اتکا به بازیکنان جوانش توانست نتایج بسیار خوبی به‌دست بیاورد و ضمن صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا، به مقام نایب‌قهرمانی لیگ برتر هم دست یابد. حالا هم خیلی‌ها می‌گویند محرومیت پیش آمده برای سرخ‌ها سبب خیر خواهد بود و می‌تواند باعث شود اسکلت اصلی پرسپولیس برای مدت طولانی‌تری ثابت و بدون تغییر باقی بماند. البته قرمزها در طول دو، سه فصل اخیر هم تغییرات کمی داشته‌اند و شاید یکی از مهم‌ترین دلایل موفقیت‌شان همین مساله بوده؛ با این حال بازیکنانی مثل مهدی طارمی و کمال کامیابی‌نیا همیشه ساز جدایی کوک می‌کردند که حالا با توجه به شرایط خاص باشگاه، احتمال تمدید قراردادشان افزایش خواهد یافت.
خوشبختی زورکی؛ چرا؟
در این میان پرسش کلیدی آن است که چرا همیشه باید مجبور به انجام کاری شویم تا آستین‌ها را بالا بزنیم؟ واقعا چرا پرسپولیس در لیگ هفتم بعد از آن کسر امتیاز معروف ناگهان اوج گرفت و همه رکوردها را درو کرد؟ یا چرا استقلال فصل گذشته به اجبار ترکیب تیمش را جوان کرد؟ آیا واقعا علیرضا منصوریان که خودش یک مربی جوان است و در نفت تهران سابقه موفق کار با بازیکنان جوان را داشت، نمی‌توانست از همان ابتدا از هواداران وقت بگیرد و یک نسل جدید در استقلال بسازد؟ از همه عجیب‌تر اینکه ابتدای فصل جاری و زمانی که منع استقلال از جذب بازیکن جدید از بین رفت، منصوریان دوباره جوانان را کنار گذاشت و کلی بازیکن پا به سن گذاشته جذب کرد که دانه درشت‌های آنان موجب زیان خودش و تیمش شدند؛ یکی مثل پژمان منتظری با مصدومیت طولانی‌مدت مواجه شد و یکی هم مثل مجتبی جباری کارش به اخراج از تیم کشید! واقعا چرا بدون زور فیفا نمی‌توانیم رو به جوانگرایی بیاوریم و معدل سنی تیم‌مان را پایین بکشیم؟ در مورد پرسپولیس هم همین بحث مطرح است. از وقتی این تیم محروم شده، همه دارند در مورد منافع حفظ ثبات تیمی حرف می‌زنند، اما کسی نمی‌گوید ما که از همه خواص «ثبات» آگاهیم، چرا هر سال کلی بازیکن جدید می‌گیریم و تیم‌مان را شخم می‌زنیم؟ کاش می‌شد بسیاری از این اصول نافع و سودمند دنیای فوتبال را بدون اجبار و اکراه پیاده کرد. کاش همه باشگاه‌های ما فکر می‌کردند در خطر محرومیت هستند و به این ترتیب با بازیکنان‌شان قراردادهای طولانی‌مدت می‌بستند. افسوس که خیلی از مواقع فقط باید دست زور برای خوشبخت کردن ما به کار بیفتد.
ارسال نظر