دلیل کیخسرو پورناظری برای ادامه ندادن همکاری با شهرام ناظری

کیخسرو پورناظری که بین سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۵ سه آلبوم را به خوانندگی شهرام ناظری منتشر کرده، دلیل تکرار نشدن همکاری‌های موفق پیشین را تفاوت سلیقه خود با ناظری عنوان کرد. کیخسرو پورناظری (آهنگ‌ساز و نوازنده تنبور و تار) در گفت‌وگو با «ایلنا» گفت: بعد از انقلاب در سال ۱۳۵۹ بود که ما به یاری دوستان‌مان گروه «شمس» را به وجود آوردیم و ساز تنبور را به گروه و آنسامبل سنتی اضافه کردیم. ما وقتی آثار این گروه را منتشر کردیم کارمان بسیار مورد توجه و اقبال جامعه هنردوستان و مردم قرار گرفت. بعد از یکی دو سال چنین فعالیت‌هایی به یکی از بخش‌های مهم موسیقی ایران در تمام کشور تبدیل شد. کیخسرو پورناظری که در سال‌های پس از انقلاب آلبوم‌های «صدای سخن عشق (۱۳۵۸)»، «مهتاب‌رو(۱۳۷۱)» و «حیرانی (۱۳۷۵)» را با خوانندگی شهرام ناظری منتشر کرده درباره تکرار نشدن این تجربیات موفق گفت: دلیل اینکه ما از یک دوره‌ای دیگر همکاری نکردیم و امروز هم همکاری نمی‌کنیم این است که سلیقه‌های ما بسیار متفاوت شده است. دلیل همکاری نکردن‌مان همین است و هیچ دلیل دیگری وجود ندارد.