امیر شاملویی: انتخابات ایالات متحده آمریکا به لحظات سرنوشت‌ساز خود نزدیک می‌شود و کاندیداهای منتخب در دور مقدماتی، در حال تلاش برای آخرین مبارزات خود هستند. در این میان هر چند می‌توان گفت رسانه‌ها تنها روی دو نامزد مهم، هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ، تمرکز کرده‌اند که بیشترین بخت را برای پیروزی در انتخابات ماه نوامبر (آبان ماه) ایالات متحده آمریکا دارند، اما دو نامزد دیگر نیز در این میان وجود دارند که از احزاب دیگر برای این رقابت‌ها انتخاب شده‌اند. غیر از کلینتون که نامزد حزب دموکرات است و با شکست برنی سندرز به مرحله نهایی انتخابات گام گذاشته است تا در صورت پیروزی نخستین زن رئیس‌جمهور آمریکا لقب بگیرد و دونالد ترامپ غیرسیاسی و پرحاشیه‌ که با شکست حریفان سیاسی خود در حزب جمهوری‌خواه پا به این عرصه گذاشته است، گری جانسون از حزب لیبرتارین و جیل استاین از حزب سبز ایالات متحده در میان رقابت‌کنندگان نهایی انتخابات جای دارند.

سیاست‌های اقتصادی مد نظر هر یک از کاندیداهای نهایی می‌تواند در انتخاب آنها به‌عنوان رئیس‌جمهور نقش مهمی داشته باشد، به ویژه آنکه شرایط اقتصادی و اجتماعی جهان امروز و ایالات متحده پرسش‌ها و نارضایتی‌هایی را در میان مردم این کشور به همراه داشته است. اگر چه حزب سبز و لیبرتارین را نمی‌توان حریفی مدعی در رقابت‌های انتخاباتی آمریکا به شمار آورد، اما بررسی سیاست‌های آنان نیز خالی از لطف نیست. گری جانسون که پیش تر فرماندار نیومکزیکو بوده است، معروف به دیدگاه‌های هواداری از سیاست‌های بازار آزاد و عدم مداخله دولت در اقتصاد است و جیل استاین بیشتر بر کسب و کارهای سبز تاکید می‌کند. به طور کلی درصد آرای مردم به کاندیداها در آمریکا اهمیت کمتری دارد و آنچه برای پیروزی در انتخابات تعیین‌کننده به شمار می‌رود، کسب ۲۷۰ آرای الکترال از مجموع ۵۳۸ رای است. آرای الکترال از مجموع رای‌های ایالات به دست می‌آیند. هر ایالت برحسب مواردی همچون جمعیت خود و برخی عوامل دیگر، تعدادی رای الکترال دارد. در ادامه به بررسی سیاست‌های اقتصادی این چهار نامزد نهایی انتخابات ایالات متحده آمریکا خواهیم پرداخت.