به گزارش خبرآنلاین ۱۲ سال از روزهایی که حجت الاسلام ناطق نوری در کسوت ریش سفیدی، نقش گردآوری اصولگرایان برای معرفی نامزد واحد در انتخابات ریاست جمهوری نهم را بر عهده داشت؛ می‎گذرد. روزگاری که اصولگرایان حرمت موی سفیدش را نگه نداشته و به جای اجماع با سه نامزد وارد عرصه رقابت شدند. نامزد منتخب شورای هماهنگی نیروهای انقلاب در آن سال علی لاریجانی بود. اما محمدباقر قالیباف و محمود احمدی‎نژاد حاضر نشدند به نفع وی کناره گیری کرده و ماندند تا شانسشان را بیازمایند.

ناطق نوری شصت و یک ساله هم عطای سیاست را به لقایش بخشید و در هیچ یک از انتخابات‎های پس از آن نپذیرفت که در چنین جایگاهی قرار بگیرد. از آن پس، این محوریت به آیت‎الله مهدوی کنی دبیرکل جامعه روحانیت سپرده شد. اما او هم در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم نتوانست اصولگرایان را به وحدت برساند و نهایتا که به گفته حجت الاسلام حسین ابراهیمی با دلخوری از اصولگرایان درگذشت.

ناطق نوری پس از ماجرای مناظره‎های ۸۸ که به او تاخته شد اما فرصتی برای دفاع نیافت؛ بیش از گذشته در لاک سکوت رفت. اما همچنانکه سال ۹۲ تمام قد از نامزدی دوستش در جامعه روحانیت مبارز حمایت کرد؛ در این چهارسال هم هرگاه مخالفان دولت یازدهم شمشیرشان را از رو بستند - چه آنجا که برجام را ناچیز شمرده و چه آنگاه که آثار مخرب دولت قبل در اقتصاد را نادیده گرفته و به دستاوردهای این دولت در کاهش تورم بی توجهی کردند- حجت الاسلام ناطق نوری به میدان آمد و از دولت یازدهم و رئیسش حمایت کرد.

او که شهریور سال گذشته پیش از آنکه تنور انتخابات روشن شود گفته بود «گزینه‌ای جز حسن روحانی در نظر ندارم»؛ اواخر فروردین ماه سال جاری نیز در دیدار با اعضای جمعیت حامیان مردم تاکید کرد که «رئیس جمهور بهتر است دوره ۸ ساله خود را طی کند تا بتواند کارهایی که مانده است را تمام کند. ضمن اینکه به اعتقاد من، آقای روحانی موفق بوده و از این رو در انتخابات از او حمایت می کنم».

با گذشت کمتر از یک ماه او به گفته‌اش جامه عمل پوشاند؛ آن هم با تشکیل جبهه اصولگرایان معتدل برای حمایت از نامزدی دوباره روحانی در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم دوشادوش چهره‌هایی چون حجت الاسلام سیدرضا اکرمی دیگر عضو جامعه روحانیت مبارز و کاظم جلالی رییس فراکسیون مستقلین، علی عباسپور تهرانی، سیدشهاب‌الدین صدر، بهروز نعمتی و جمعی از نمایندگان کنونی مجلس شورای اسلامی.

ناطق نوری که این روزها ۷۲ ساله است در کسوتی وارد عرصه انتخابات شده که از چند منظر قابل بررسی است. نخست آنکه دیگر امیدی به اجماع میان اصولگرایان ندارد. چه آنکه هم شورای هماهنگی نیروهای انقلاب شکست خورد و هم جبهه متحد اصولگرایان. از این رو او در جمعی چون جمنا دیده نشد. کما اینکه جای دیگر چهره‎های اصولگرای معتدل همچون ولایتی و لاریجانی نیز در جبهه مردم ینیروهای انقلاب خالی بود. دومین پیام حضور او می‎تواند انتقادی پنهان به اصولگرایان باشد که دامنه نامزدهایشان را بدون حضور حسن روحانی تعریف کردند. وقتی جمنا نامزدهایی به جز رئیس جمهور را اصولگرا دانسته و از او برای حمایت دعوت به عمل نیاورد، عملا روحانی را خارج از جرگه اصولگرایان قرار داد. هرچند که او خود را "اعتدال گرا" و فراتر از دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا می‎داند اما دست کم از جامعه روحانیت مبارز انتظار می‎رفت که هم‎پای ابراهیم رئیسی، او را هم به عنوان عضو خود به این جمع معرفی کند که نکرد.

نوع ورود ناطق نوری همچنین نشان می‎دهد که او وجهه ای فراتر از جامعه روحانیت مبارز دارد. چه آنکه او نه به عنوان عضو این حزب بلکه با تابلوی "اصولگرایان معتدل" وارد عرصه شده است. ورودی که گویای بقای گلایه‏‎های پیشین او به جامعه روحانیت است که در کشاکش رقابت‎های انتخاباتی و هتک حرمت‎های سال ۸۸، از او جانبداری نکرد و ناطق نوری هم دیگر در جلساتش حضور نیافت. از سوی دیگر می‎توان چنین پنداشت که با وجود چنین مشی انتقادی‌ای، حضور دوباره ناطق نوری می‎تواند کفه جامعه روحانیت مبارز را سنگین کند. چرا که در حال حاضر این تشکل صرفا وجهه‌ای مشورتی دارد اما ناطق نوری آمده که نقشی محوری ایفا کند و همین می‎تواند منجر به ارتقای جایگاه چنین تشکلی شود.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.