کمیته‌ای از نمایندگان مجلس به همین زودی به نقاط مرزی سفر خواهند کرد تا از نزدیک جویای حال کولبران باشند و گزارشی مستند از زندگی روزمره آنها تدوین کنند. رئیس مجلس در نامه‌ای به چهار نماینده مأموریت داده تا به نقاط مرزی سفر کنند و گزارش‌شان را به مجلس بیاورند.
چهار کولبر چندی پیش زیر آوار بهمن ماندند و جان باختند. شغل کولبری، دودهه‌ای می‌شود که مجوزدار شده و شهروندان مناطق مرزی با شرط زندگی در ١٥کیلومتری مرز و داشتن کارت پایان خدمت، می‌توانند برای ثبت‌نام و اخذ مجوز کولبری اقدام کنند. تعداد کولبران مجوزدار در پیرانشهر حدود شش هزار نفر و در سردشت نزدیک به چهار هزار نفر برآورد می‌شود. در همین حال، مرکز پژوهش‌های مجلس در حال تدوین گزارش مستندی از جزئیات زندگی کولبران است. حالا برخی نمایندگان در نامه به علی لاریجانی خواهان رسیدگی به وضعیت کولبرها شده‌اند؛ به‌ویژه اینکه چند روز پیش در صحن علنی مجلس خبر آمد که تیراندازی هنگ مرزی، موجب مرگ و زخمی‌شدن چند کولبر دیگر شده است. برای رسیدگی به این مسئله، عبدالکریم حسین‌زاده، نماینده نقده و اشنویه، به همراه جلال محمودزاده، نماینده مهاباد، در نامه به علی لاریجانی خواستار رسیدگی به ابعاد مختلف این مسئله شدند. علی لاریجانی با خواسته آنها موافقت و دستور مساعد صادر کرده و حالا بناست، شهروز برزگر و مصطفی کواکبیان از کمیسیون امنیت ملی مجلس، رسول خضری از کمیسیون اجتماعی و منصور مرادی از کمیسیون برنامه و بودجه، در سفری به نقاط مرزی اطلاعات و مستندات لازم را دراین‌زمینه تدوین کنند.

صدور حکم مأموریت برای ٤ نماینده از سوی لاریجانی
علی لاریجانی در پاسخ به درخواست این دو نماینده نوشته: «با سلام لطفا برای کواکبیان، خضری، برزگر و مرادی حکم مأموریت صادر شود». در متن این نامه آمده: «امروز افرادی به عنوان کولبر در مناطق مرزی به امر کولبری مشغول بوده و با مشکلات عدیده اقتصادی و اجتماعی روبه‌رو هستند. در همین راستا جناب‌عالی (رئیس مجلس) به‌کرات به اهمیت حل عقلانی و درست موضوع تأکید اساسی داشته‌اید. می‌دانید حل عاقلانه این مسئله نیاز به شناسایی ابعاد مختلف و بازدید و پیمایش میدانی دارد؛ بنابراین در راستای انجام وظایف نظارتی مجلس و به منظور شناسایی ابعاد موضوع و دلجویی از مردمان استان‌های آذربایجان غربی (پیرانشهر و سردشت) و کردستان (مریوان)، پیشنهاد داریم تیمی از همکاران نماینده به مناطق مرزی اعزام شوند». بناست نمایندگان اعزام‌شده گزارش دقیق بازدید را برای تصمیم‌گیری‌های بعدی به شخص رئیس مجلس و نمایندگان و کمیسیون‌های مرتبط ارائه دهند.

زندگی سخت مردمان پیرانشهر
دم ساختمان هنگ مرزی ردیفی از پیرانشهری‌ها ایستاده‌اند تا جویای نامشان باشند؛ روی برگه‌ای که روی در نصب شده و هر بار اسامی مجوز کولبری برای برخی صادر می‌شود. همه سن‌وسالی بین‌شان دیده می‌شود. بی‌کاری در اینجا درد بزرگی برای مردان است؛ زنان که جای خود دارند. کشاورزی غیرمنسجم و به‌گِل‌نشسته حالا موجب شده کولبری یکی از راه‌های اصلی امرارمعاش مردمان مرزنشین شود؛ با میانگین درآمدی ٥٠٠هزارتومانی برای هرماه. یکی از پیرانشهری‌ها که پی‌جوی نامش در فهرست تازه‌اعلام‌شده است، مکث می‌کند و به همراه کناری‌اش می‌گوید: «امروز هم خبری از اسم من نیست»؛ اما باز هر دو می‌ایستند و دقایق دیگری خودشان را همان‌جا مشغول نشان می‌دهند. دلیل تداوم حضورشان زمانی مشخص‌تر می‌شود که بدانی همین حضور و پی‌جوری نام و نشان‌شان برای دریافت مجوز کولبری هم برای آنها شکلی از مشغله کاری به شمار می‌آید. گویی دلشان نمی‌آید دست خالی روانه خانه شوند.

ردیف اسامی کولبران مجروح در روستاهای مرزی
با برخی دیگر که به گفت‌وگو می‌ایستیم، به مشکلات کولبرها بیشتر اشاره می‌کنند. بیمه ندارند و شکستگی استخوان‌ها و سُرخوردگی روی برف، در کمین خیلی از آنها ایستاده است. اسماعیل امام ٣٤ساله است و چندی پیش زیر بار بیش از صدکیلویی تاب نیاورد و روی زمین افتاد. دو مهره کمرش شکسته و آن‌طور که پزشک معالجش گفته، تا آخر عمر نمی‌تواند باری روی دوش بگذارد. برای خیلی از کولبرها، این یعنی پایان درآمدزایی و آغاز خانه‌نشینی. اسماعیل، همسر و دو فرزند کوچک دارد. زندگی‌شان از طریق کولبری اداره می‌شد و حالا امیدی به همین درآمد اندک نیست.
مشابه اسماعیل، خانواده‌های دیگری در پیرانشهر اسیر تبعات ناشی از جراحات کولبرانه هستند؛ تعدادشان هم کم نیست. یکی‌ از آنها چهار سال پیش کشته شد و سه بچه یتیم دارد که حالا نزد پدربزرگ‌شان زندگی می‌کنند. رحیم، کولبری که پشتش شکسته، عزیز دچار شکستگی از ناحیه پا شده و سیدکمال هم از شکستگی کمر رنج می‌برد. توی روستاهای مختلف پیرانشهر اسامی‌شان رو به افزایش است؛ سلیم، سید عزیز، علی، عثمان، احمد، لقمان و... اسامی گویی تمامی ندارد؛ احمد، کمال، حسن، اسماعیل، یوسف، رحمان، رحیم، سعید، سیروان، قادر، خضر، مصطفی و... اینها تازه اسامی برخی از کولبران آسیب‌دیده در چند روستای مرزی پیرانشهر است. شاید آن‌سوتر در سردشت و مریوان و دیگر نقاط مرزی، اعداد و نام‌ها بیشتر از اینها باشد. پشت هر نام و شکستگی البته وضعیت دشوار خانواده‌ای است که دیگر همان منبع درآمد اندک را هم از دست داده‌اند.

برنامه مجلس
مجلس مدتی است که مدام به نام کولبران مزین می‌شود. هرچند نمایندگان می‌گویند مسئله کولبری نه پدیده تازه‌ای است و نه دردها و رنج‌شان تازگی دارد. مسعود پزشکیان تعارف را کنار گذاشته و می‌گوید: «کولبرها در کردستان می‌میرند؛ اما تلویزیون چیزی نمی‌گوید». نقد او به طور مستقیم حواله برنامه تلویزیونی «بیست و سی» است که به گفته پزشکیان هرجایی دوربینش فعال می‌شود ولی این‌بار خبری از پوشش خبری زندگی کولبران نیست. شنبه همین هفته نیز رسول خضری، محمدقسیم عثمانی، جلال محمودزاده و عبدالکریم حسین‌زاده به وزیر کشور درباره علت تیراندازی به کولبران از سوی هنگ مرزی و نیروی انتظامی - با وجود تأکید مسئولان کشوری در زمینه تعرض‌نکردن به کولبران - تذکر دادند.
از اینها گذشته، نمایندگان مجلس طرحی دوفوریتی تدوین کرده‌اند که براساس آن، بناست تسهیلات بیمه‌ای و کارآفرینی در نقاط مرزی در نظر گرفته شود. همه اینها تا به اینجای کار روی کاعذ است و در حد حرف. باید دید در ماه‌های آینده و به‌ویژه سال ٩٦ برای کولبرهای مرزنشین اتفاق مثبتی روی خواهد داد یا نه؟ مردمانی که با حمل بار از صد تا ١٧٠ کیلو و دریافت هزینه صد تا ١٥٠ هزارتومان برای هر بار سفر با پای پیاده به آن سوی مرز، گذران زندگی می‌کنند.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.