عزیز قنواتی در گفت و گو با فارس اظهار داشت: میزان تولید فولاد ایران با آنچه در سند ۱۴۰۴ و افق های تعیین شده مشخص شده است، فاصله بسیار زیادی دارد که برای دستیابی به تولید ۵۵ میلیون تن باید راه کارهای متفاوتی را پیش روی خود قرار دهیم.

قنواتی با بیان اینکه در حال حاضر یکی از مشکلات مهم صنایع فولاد کشور مسئله جانمایی واحدهای تولیدی است، گفت: شرکتها به دلیل جانمایی نامناسب، پس از بهره برداری توان بازگشت و تأمین سرمایه گذاری را ندارند و به همین دلیل نمی توانند وارد بازارهای رقابتی شوند.

وی با اشاره به اینکه موضوع مهم دیگر، وضعیت مصرف انرژی در این کارخانه‌ها است، اظهار داشت: تولید فولاد در ایران با روش احیای مستقیم انجام می شود و این روش تولید نیازمند گاز و برق زیادی است، بنابراین کارخانه‌های فولاد در ایران می توانند پس از واقعی کردن قیمت‌ها، محصولی رقابتی را وارد بازار کرده و یا آن را صادر کنند.

* کمبود سنگ آهن برای صنعت فولاد

به گفته وی، موضوع دیگر بحران سنگ آهن است، بسیاری از تولیدکنندگان فولاد داخلی معتقد هستند در سال‌های آینده این صنعت با کمبود شدید سنگ آهن داخلی مواجه می شود.

وی ادامه داد: معادن چادرملو، چغارت، سنگان، گلگهر، جلال آباد و میش دوان شش معدن بزرگ سنگ آهن ایران هستند که حجم بزرگی از میزان نیاز صنعت فولاد را به این ماده معدنی تأمین می کنند.

این کارشناس صنعت فولاد افزود: هزینه اکتشاف در معادن سنگ آهن بالا است و عدم وجود زیر ساخت های مناسب ریلی و جاده ای جهت جابجایی فولاد تولیدی از دیگر چالش های اساسی آینده صنعت فولاد ایران خواهد بود.

وی تصریح کرد: در پی توافق برجام و رفع بخشی از تحریم‌ها، فضای مناسبی برای اقتصاد کشور ایجاد شده و قطب‌های مهم فولاد جهان که در کشورهای آسیایی و اروپایی حضور دارند، فرصت ورود به بازار ایران را به دست آورده‌اند که با انتقال فناوری به صنایع داخلی می‌توانند تغییراتی را در این بخش ایجاد کنند.

وی بر لزوم ایجاد شرایط مناسب جهت جذب این فناوری با کمک دولت تأکید کرد.

* ظرفیت غیر اقتصادی کارخانه‌های فولاد کشور

قنواتی با اشاره به ظرفیت تولید کارخانه‌های فولاد در ایران، گفت: طبق بررسی های صورت گرفته در جهان، امروز واحدهای فولادی حداقل ۵ میلیون تن قدرت رقابت در بازار را دارند این در حالی است که اکثر واحدهای فولادسازی کشور ظرفیتی کمتر از ۵ میلیون تن دارند و نباید استفاده از آخرین فناوری روز دنیا در صنایع را فراموش کرد.

وی تأکید کرد: اگر اینطور نباشد هزینه تمام شده محصولات فولادی با توجه به ماشین آلات و فناوری سابق بیشتر از حد متقارن جهانی خواهد شد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که آینده فولاد در ایران در صورت رعایت الزامات فوق، امیدوار کننده خواهد بود و به قابلیت رقابت با تولیدکنندگان فولاد جهان دست خواهیم یافت.

وی افزود: ورود سرمایه گذاران خارجی منجر به ارتقای کمی و کیفی تولید فولاد در ایران خواهد شد، البته در نهایت باید این سرمایه گذاری منجر به ایجاد مزایای رقابتی برای کارخانه‌های فولادی کشور در سطح جهان شود.

به گفته وی، باید اعتماد سرمایه گذاران خارجی به بازار فولاد ایران جلب شود و ممکن است سرمایه گذار خارجی به علت عدم ثبات در اهداف دراز مدت کشور ما نتواند با آسودگی به این بازار ورود کند.

* معایب تولید فولاد به روش احیای مستقیم

این کارشناس صنعت فولاد اظهار داشت: مشکلی که برخی تولیدکنندگان فولاد کشور با آن مواجه هستند استفاده از روش های سنتی مانند احیای مستقیم برای تولید است که این امر همچنان مانع پیشرفت این دسته از کارخانه‌های فولادی و حضور آنها در بازارهای جهانی می شود.

وی ادامه داد: روش احیای مستقیم منجر به مصرف بیش از حد گاز طبیعی، برق و آب شده و معضلاتی را برای تولید این کارخانه ها در فصل های مختلف سال ایجاد کرده است.

وی تصریح کرد: به دلیل رکودی که در کشور حاکم است و به دنبال عدم رونق بخش مسکن و ساخت و ساز، میزان تقاضا برای محصولات فولادی و فروش کارخانه‌های فولاد افت پیدا کرده است.

وی افزود: کاهش میزان تقاضا برای فولاد در حالی که هزینه های تولید در این کارخانه ها بالا است باعث شده واحدهای تولیدکننده فولاد با مشکل کمبود نقدینگی مواجه شوند.

قنواتی با بیان اینکه در این شرایط برخی تولیدکنندگان ناچار به کاهش میزان تولید خود هستند، گفت: زمانی که میزان فروش کارخانه‌ها کاهش پیدا کند اما مخارج ثابت بماند، تولیدکنندگان با ضرر و زیان رو به رو می شوند و در این میان، فولادسازان برای صادرات فولاد به دلیل تحریم های اقتصادی در کشور محدودیت داشته اند.

* رکود شدید گریبانگیر صنعت فولاد است

وی اظهار داشت: طی سه سال گذشته صنعت فولاد کشور گریبانگیر رکود شدید شده است به طوری که با کاهش قیمت های جهانی، فولادسازان ایران با ورود فولادهای ارزان قیمت رو به رو شدند که این موضوع به صنایع داخلی ضربه جدی وارد کرد.

به گفته وی، برای مقابله با این چالش، وضع تعرفه های بازدارنده می تواند چاره ساز باشد البته دولت با بسته های حمایتی می تواند به صادرات فولاد کمک کند.

وی در ادامه با بیان اینکه خصوصی سازی فرآیندی است که طبق آن مالکیت شرکتها و به طور کلی دارایی آنها از بخش عمومی به بخش خصوصی منتقل می شود و باعث افزایش کارایی آن بنگاه و یا اضافه شدن دارایی آن می‌شود، گفت: بخش خصوصی باید واجد شرایط لازم به منظور تحقق این هدف باشد.

این کارشناس صنعت فولاد افزود: صنعت فولاد طی چند سال گذشته تجربیاتی در زمینه خصوصی سازی داشته که به علت فراهم نبودن بستر لازم با موفقیت چندانی تا به امروز همراه نبوده است.

وی افزود: این امر مستلزم مطالعات دقیق، ایجاد زیرساخت های لازم، واگذاری شرکتها به بخش خصوصی واقعی و مجرب و حمایت های بلند مدت دولت ها از طریق وضع قوانین حمایتی از تولیدات داخلی است.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.